Multimedya:Kyungsoo💙
"Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım,mürekkeple yazmışlar; oysa ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım."
~Oğuz Atay~
Kyungsoo gülümsedi yeniden. Burnunu yanağıma sürterek bir süre kokumu içine çekti. Hemen sonra yeniden alnını alnıma yaslayarak;
"Hayır,rüya değil. Gerçek."dedi.
Ama-
İnanmıyorum! Ben sesli mi konuştum?!
"Hâlâ sesli konuşuyorsun Mi Yeon. O kadar tatlısın ki... Şu an... Seni öpmemek için kendimi zor tutuyorum. Ya da... Tutamıyorum. Tutmayacağım."
Son sözünü tamamladıktan hemen sonra alnını alnımdan çekti.
Dudağımda hafif bir baskı hissettim.
Ve garip garip tarifi olmayan hisleri... Öldüm mü?
Çok uzun sürmedi. Dudaklarımdan ayrıldı. Yeniden alnını alnıma yasladı.
Çok utanıyordum. Ne yapacağımı kestiremiyordum. O şekilde kaldım ve sadece susarak gözlerimi aşağı indirdim.
Kyungsoo da benden farklı değilmiş gibi görünüyordu. Merak ettiğim için gözlerimi yeniden ona çıkarıp bakmak istedim. Ancak daha başka bir yerde takılı kaldı gözlerim.
Mutfak kapısından hafif içeri girmiş ama olduğu yerde donup kalmış bir adet Chen. Gözleri fal taşı gibi açılmış ve bize bakıyordu.
Benim ona baktığımı fark etti. Gözlerimiz buluştu. Az öncekinden daha çok utanıyordum. Benim de gözlerim irileşebildiği kadar irileşmişti.
Hemen Kyungsoo'dan ayrıldım. Yani geri çekildim. Kyungsoo bana şaşkın şaşkın iri gözleri ile bakarken ben hâlâ Chen'e bakıyordum.
"Mi Yeon-ah? İyi misin? Ne oldu? Nereye bakıyors-? Chen?"
Baktığım yere arkasını dönmüş ve döner dönmez o da Chen'i görünce afallamıştı.
Chen,zoraki bir şekilde tebessüm etmeye çalıştı. Aynı zamanda konuşmaya da çalıştı.
"Be-be-ben çok yanlış bir zamanda geldim galiba. Ö-özür dilerim." diyebildi ve âdeta uçarak gitti.
Bizse öylece şaşkın şaşkın arkasından bakakaldık.
🍃
"Ne yapıyorsun Mi Yeon?"
Duyduğum ses üzerine daldığım düşüncelerden çıkarak sesin geldiği yöne döndüm.
"Ah,Xuimin oppa. Sizler için bir şeyler hazırlıyordum."
"Muhteşem kokuları alır almaz geldim zaten. Oohhh! Mis gibi. Hepsini ne ara yapabildin cidden? Ah,kokusunu alınca daha da acıktığımı hissettim şu an."
Onu bu hâline tebessüm ettim. Benimle konuşurken gözü yaptığım yemekler ve ocağın üzerinde yapmakta olduklarımdaydı. Yine konuşurken kapaklarını açıp açıp kokladı.
"Yemek saati yaklaştı o zaman. Ben bir duş alıp sana yardıma geleyim."
"Tamam."
Onu onayladım ve yapmakta olduğum işe geri döndüm. Yani ocağın altını da kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Danger // EXO(✓)
FanfictionBu esnada bir anda hastanenin hopörlerinde başlayan cızırtı hepimizi korkutmuş, oldukça rahatsız etmeye başlamıştı. Bu da neyin nesiydi böyle? Sadece benim odamda değil,tüm hastanede yankılanıyordu bu kulak çınlatan iğrenç cızırtı. "Bu ne ya? Ödüm...