Danger // EXO(✓)

6🍃 Evde Konuşuruz

Multimedya:Kyungsoo💙

"Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil,gitmesi boşluk yaratandır."

~Özdemir Asaf~

🍁

Chanyeol ve Lay heyecandan çığlık çığlığa tribünlerden indi ve üzerime koşarak dikkatle bana sarıldılar.

Aynı zamanda yine gözlerim büfenin sahibi ve oğlunun bile heyecanlanıp 'gooll' diye bağırarak birbirlerine sarıldıklarını gördü.

Diğer Exo üyeleri durur mu? Hepsi de gelip hep birlikte,benimle beraber birbirlerine kenetlendiği esnada ingilizler sinirlenerek sahayı bir bir terk etmeye başladılar.

Onların yüz ifadeleri görülmeye değer cinstendi.

Yüzlerimiz mutluluk saçıyordu şimdi. Ancak her ne kadar mutlu olsam da şöyle bir gerçek vardı ki; omzum... Fena hâlde sızlamaya başladı.

Gerçi... Aslında Xuimin oppanın zarar vermemek için yavaş başlayan ancak hırslandıkça sertleşen toplarına karşılık verdiğimde başlamıştı bu sancı.

Ah,bir de. Kyungsoo ve Suho, en başından itibaren Xuimin oppa her top gönderdiğinde ona yavaş olması için çok ikaz etmiş; yüzlerini ekşiterek izlemişti bizleri.

Her neyse,sonuç olarak ben kaşındım. Xuimin oppa en başta söylemişti ancak ben onu dinlemedim.

Demek ki neymiş?

Büyük sözü dinlenmeliymiş.

Yine de dişlerimi sıktım ve bu mutlu anı bozmamak için gülümsemeye devam ettim.

İlk önce Lay,daha sonra da Chanyeol sarılmayı bırakarak ayrıldılar benden. Bu esnada arkamızdan bir alkış sesi geldi.

Birbirine kenetlenen, sıkıca sarılan diğer üyeler de hariç hepimiz arkamıza döndük.

Exo'nun menajeri yüzündeki mutlulukla alkışlaya alkışlaya yanımıza geliyordu.

"Bravo çocuklar. Harikaydınız."

"Menajer'im."diyerek şaşkınlığını belli eden Sehun ve beraberindeki üyeler birbirinden ayrıldığında menajerleri yüzündeki gülümseyle en yakınındaki Chanyeol ve Tao'nun omzuna ellerini atarak konuşmaya devam etti.

"Aslında sizi bulunca hepinizi kesecektim ama maçınızı görünce bu kararımdan vazgeçtim. Her birinizi ayrı ayrı ne kadar aradığımdan haberiniz var mı? Korumaları sonradan akıl edebildim. İyi ki onlar peşinizi bırakmamışlar da bana nerede olduğunuzu haber verebildiler. Neyse,eve geçelim. Konuşmamız gereken çok önemli bir konu var. Özellikle de seninle ilgili Chen."

Onun sözlerinden sonra herkes toparlanarak eve gitmek üzere gülüşe gülüşe, eğlenerek yürürken Chen yol boyunca hiç susmayarak menajere sorular yöneltip durdu.

"Benimle mi? Ne ki?"

"Evde konuşuruz."

"Niye ki? Kötü bir şey mi?"

"Evde konuşuruz."

"Cidden çok mu kötü? Ne oldu ki?"

"Evde konuşuruz."

"Eyvah! Durum vahim gibi. Cidden ne oldu ki?"

"Evde konuşuruz."

"Ama menajerim!"