🄼🄾🄾🄽🄻🄸🄶🄷🅃

▪️ დასვენების დროა ▪️

2 თვე გავიდა იმის მერე რაც ქუქი გამოწერეს. მისი მდგომარეობა ახლა შესანიშნავია. ყველანი თავს კარგად ვგრძნობთ და ერთად ვცხოვრობთ. დედაჩემმა და მამაჩემმა უკვე იციან ჯიმინზე, დანარჩენებზეც იციან,ერთმანეთიც გაიცნეს, მაგრამ საქმიანობაზე არაფერი გვითქვამს. მე, ჯიმინი, ქუქი და ლეა რამდენჯერმე ორმაგ პაემანზე ვიყავით.
ამ 2 თვის განმავლობაში სულ 4 დავალება შევასრულეთ. დღეს ჯეი უნდა მოვიდეს და რაღაც მნიშვნელოვანზე უნდა ვისაუბროთ. დიდ გაურკვევლობაში ვარ, ბიჭებს კი ეს არ ეტყობათ, თითქოს რაღაც იციან და არ მეუბნებიან.
სამზარეულოში ვიყავით მე და ლეა. ვფუსფუსებდით გოგოები. კარზე ზარია.
კირა_ აუ კარები გაააღეთ რააა!
შუგა_ მე გავაღებ.
შუგა კარებისკენ გაიქცა და ჯეი სახლში შემოიპატიჟა.
ჯეი_ გამარჯობა ქალბატონებო.
კირა_ გამარჯობა. ჯეი ეს ლეაა, ლეა ეს ჯეია ბიჭების უფროსი.
ჯეი&ლეა_ სასიამოვნოა.
ჯეი_ შუგა დანარჩენებს დაუძახე ბევრი დრო არ მაქვს, ყველაფერი მალე დავამთავროთ რაა.
შუგა_ ჰო რაიყოო სად გეჩქარებაა, დავუძახებ.
შუგა მეორე სართულზე ავიდა. მე კი ჯეის მივუბრუნდი.
კირა_ ჯეი ყველაფერი რიგზეა?
ჯეი_ ალბათ შენ ჯერ არაფერი არ იცი, თორე ასეთი დაბნეული არ მკითხავდი. დაველოდოთ იმათ და გაიგებთ.
და აი დაიწყო სახლმა ზანზარი. შვიდივე ჩვენს წინ იდგა.
ჯეი_ ჯობია დავსხდეთ.
ჯინი_ ჰოჰო რას ვდგავართ.
ყველანი მოვეწყვეთ და ჯეის დავუწყეთ მოსმენა.
ჯეი_ მოკლედ, რადგან კირამ არაფერი არ იცის ასე დავიწყებ, მოკლედ როგორც იცი შვიდივე მე გავზარდე, რადგან მათი მშობლები ჩემი მეგობრები იყვნენ, როდესაც ისინი დაიხოცნენ დავალების დროს. მათი გაზრდა მე მომიწია. მათ მშობლებს ჩემი ვალი ჰქონდათ, ყველას. მე მათ გავზრდიდი ისინი კი შემდეგ მათი მშობლების ვალს დამიბრუნებდნენ. სპეცოპერაციებიდან თანხას ვაჭრიდი მათ. და შეგროვდა უკვე თანხა, ისინი ჩემი დავალებებით ცხოვრობდნენ. ახლა კი იმდენი გამოიმუშავეს, რომ თავისუფლები არიან ჩემგან, ისე იცხოვრებენ როგორც უნდათ. არანაირი სპეცოპერაციები, მინდა მადლობა გადაგიხადოთ ყველას. ახლა კი წავედი საქმეები მაქვს!
ლეა_ მე გაგაცილებთ.
ჯეი_ მადლობა.
ბიჭები_ ნახვამდისს! შემოგვიარეე ხოლმე.
კირა_ აუ მაგარი დავიბენი, აქამდე რატომ არაფერი არ მითხარით? ჯიმინ შენ მაინც გეთქვა რამე?
ჯიმინი_ მაპატიე კირა, გვინდოდა ეს მისგან მოგესმინა თან ზუსტად არც ვიცოდით თანხა როდის შეგროვდებოდა.
არ გამებუსხო.
კირა_  იდიოტო.
მივედი და კალთაში ჩავუჯექი.
თაე_ იცით რაა წამო დასასვენებლად წავიდეთ! კორეას არ გავცდენილვართ ერთი 8 წელია. თან ფულიც გვაქ და ამას ვიმსახურებთ!
ჯუნი_ თაე მარალია! სად წავიდეთ?
2 საათი ვბჭობდით სად წავსულიყავით და ბოლოს ბორა-ბორა ავირჩიეთ, თაემ წყალი მომენატრა და წავიდეთო. ჩვენც გვინდოდა და ბარგის ჩალაგება დავიწყეთ, შორტები, სანდლები, სარაფნები, ყველა საჭირო ნივთი ჩავალაგე. ჯიმინს დავხედე მაინტერესებდა რას შვრებოდა.
კირა_ ჯიმინშიიიი! აბა რას აკეთეებ?
უკნიდან ჩავეხუტე.
ჯიმინი_ პატაარაავ, არვიცი რაღაცეები გადავარჩიე მაგრამ უნდა დამეხმარო, ვერ ვალაგებ.
გაიკრიჭა.
კირა_ გაიწიე.
ის საწოლის კიდეზე ჩამოჯდა, მე კი მისი ბარგის ჩალაგება დავიწყე. 15 წუთიც კი არ უნდოდა.
ჯიმინი_ შეუდარებელი შეყვარებული მყავს!
წელზე მომკიდა ხელები და საწოლზე გადამაწვინა, მის ზემოდან მოვექეცი.
მაისურში ხელი შეაცურა მე კი ხელი გავაშვებინე.
კირა_ ახლა ამის დრო არ არის!
ჯიმინი_ კარგი რაა კირა.
კარზე კაკუნია და ქუქიმ შემოყო თავი.
ქუქი_ აუ ჯიმინ ჩემი წითელი შორტი შენთანააა მგონი.
ჯიმინი_ ქუქ იქნებ ახლა არა!
ქუქი_ ოო მალეე რა ბარგს ვალაგებ, ხვალ დილით კიდე ვერ ჩავალაგენ. კირა რამე უთხარირა.
კირა_ ამ ლეკვს ეხლა თავს წავაწყვიტავ, ჯიმინ შემდეგი შენ იქნები, დაუბრუნე რაა.
ჯიმინი_ მესამე უჯრაში დევს, მახინჯო.
ქუქი_ აბა ჰე აღარ შეგაწუხებთ.
და კარები გაიხურე.
კირა_ ჰო აბა რააა.
ჯიმინიმ ისე სწრაფად მომაქცია მის ქვეშ რომ თავბრუ დამეხვა. ყელზე მკოცნიდა, ხან მკბენდა, შემდეგ სახის ყველა ნაწილი დამიკოცნა. ახლა მის ფუმფულა ტუჩებს დავეწაფე.
ამ დროს ისევ კარი იღება და იიისევ ქუქი შემოდის.
ქუქი_ უუუუუ, მაპატიეთ მაგრამ კირაა ლეას შენი დახმარება სჭირდება, ვერ გადაწყვიტა რა წამოიღოს.
ჯიმინი_ გააფსი ეხლავე ჩემი ოთახიდან.
კირა_ 5 წუთში გამოვალ.
სიცილით გავიდა გარეთ.
ჯიმინი_ არაფერს არ გვაცლიან რაა.
კირა_ მისმინე ლოყებავ, ახლა გამიშვი და აი იქ კი სულ შენთან ერთად ვიქნები!
ჯიმინი_ მაცდური წინადადებაა.
საწოლიდან წამოვდექი, ჩიმს ჩავეხუტე და ლეას ოთახისკენ ავიღე გეზი.
კირა_ გოგო აბა რას შვრები?
ლეა_ დაო რამე მიშველე, არ ვიცი რა წამოვიღო.
კირა_ ჰოდა მე აქ ვარ აბა დავიწყოთ.
ნახევარი საათი ვარჩევდით ტანსაცმელს. შემდეგ ჩავალაგეთ. ცოტაც წავიჭორავეთ.
ლეა_ კირაა!
კირა_ ჰოუუ.
ლეა_ რაღაც მინდა გითხრა.
კირა_ აბაა გისმენ.
ლეა_ მოკლედ, ისაა, მეე და ქუქის გუშინ....
კირა_ ღადააობ?
ლეა_ არა!
წივილი და სიცილი დავიწყეთ.
ლეა_ ჩვენი ურთიერთობა ნელნელა ვითარდეება.
კირა_ მაგას რაა ჯობიაა, დაო ეხლა ნახე რა მალე სარძლოებად რო გავიჩითეებით.
ლეა_ აუუ, მაგაზე ვფიქრობდი, მაგრამ სულ 19 წლისები ვართ.
კირა_ მეღადავებიი ჰო? უკვე სრულწლოვნები ვართ და ყველაფერი ჩვენზეა დამოკიდებული.
ლეა_ ჰო ვიცი, უბრალოდ ჰოიცი ეს ყველაფერი ჩემთვის ახალია.
კირა_ ჩემო ლამაზო ვიცი! ყველაფერი კარგად იქნება.... აუუ უკვე 8 საათია, ასე მალე როგორ გავიდა დრო?
ლეა_ ჯანდაბაა. აუ გოგო აგვისტოს მზე არ იცი რა საშინელებაა და დამცავი კრემი მოგაქვს?
კირა_ ყველაფერი მომაქვს.

თვითმფრინავში ვსხედვართ და ერთი სული გვაქვს როდის ავფრინდებით. მე ჯიმინის მხარზე მიდევს თავი და დეჟავუ მაქვს. გამახსენდა ის დღე როდესაც ჯიმინს შევხვდი. რამდენიმე საათის შემდეგ ჩავფრინდით.
კოტეჯებში მოვეწყვეთ. მე და ლეა ერთად, თაე, ქუქი და ჯიმინი ერთად, ჯინი, ნამჯუნი, ჰობი და შუგა ერთად. დაღლილები ვიყავით მაგრამ სანაპიროზე მაინც გავისეირნეთ. მზის ჩასვლას ერთად ვუყურეთ, კოქტეილიც დავაგემოვნეთ და დაქანცულები კოტეჯებში დავბრუნდით.

დაადაამ! ♥️ ✨ 🌿 ☀️ 💖 🌙 💜