12 საათი გავიდა, რაც კირა საავადმყოფოში დააწვინეს და მის გაღვიძებას ელოდებიან. თინას თავისი გოგონას თმებს უსწორებს, ჯიმინის თავი საწოლზე უდევს და სძინავს, ჯინი დივანზე სთვლიმავს, დანარჩენები კი საავადმყოფოსთან ახლოს ნაქირავებ ბინაში არიან.
გოგონა იშმუშნება, თვალებს ნელნელა ახელს. სინათლე თვალს ჭრის, ისევ ხუჭავა. ესმის დედამისის ნაზი ხმა.
'კირა'...
თინას ხმაზე ჯინიც გონზე მოდის და მათ უახლოვდება გაფართოებული თვალებით, ჯიმინს მკლავზე ჩქმეტს და გახარებული კირაზე ანიშნებს. ჯიმინი თავს სწრაფად სწევს და კირას უყურებს, დაბნეულობისგან საით გაიხედოს აღარ იცის. ბოლოს კი ბედავს კითხვას.
კირა_ სად ვარ?
თინა_ ჩემო გოგო.
და ეხვევა.
თინა_ საავადმყოფოში ხარ ყველაფერი კარგადაა, უკეთესად ხდები.
ჯიმინი_ კირა.
კირა ახლა ჯიმინის უყურებს აწყლიანებული თვალებით, ჯიმინი კირასკენ ნელა იხრება და ეხუტება, კირაც მას ეკვრის და ტირის.
ჯინი გარეთაა გასული და დანარჩენებს ატყობინებს რომ სასწრაფოდ მოვიდნენ.
პალატაში დაბრუნებულს. გაღიმებული წყვილი და დედა ხვდება. ჯინი კირას თავზე კოცნის და ღიმილიანი სახით უმზერს.
ჯინი_ მიხარია რომ კარგად ხარ.
კირა_ მეც მიხარია.
ჯიმინი_ კირა რაღაც უნდა გითხრა. შენ ეს უნდა იცოდე.
გოგონა ეჭვნარევი სახით უყურებს და ელოდება.
ჯიმინი_ მალე დედა გახდები! მე კი მამა!
კირას სიხარულისგან პირს აღებს და ტირის, სწორედ ამ დროს ჟრიამულით პალატაში 6 გიჟი და გადარეული ადამიანი შემოდის, ბუშტებით და პატარა ტორტით ხელში.
კირას ეხვევიან და ულოცავენ გასაოცარ ამბავს...კირა'ს POV:
მალე დედა გავხდები. ამაზე მაგარი რამ არ არსებობს! ჩემი პატარა... არც კი ვიცი გოგოა თუ ბიჭი. მე და ჩიმჩიმს, ორივეს გოგო გვინდა, მაგრამ ბიჭზეც არ ვიტყვით უარს რასაკვირველია. ჩვენი. ჩვენი პატარა. მალე მოვსუქდები კიდეც.
დღეს საღამოს გამწერეს.ღმერთოო რაკარგია სახლიი! დედაჩემმა გადაწყვიტა, რომ მამასთან დარჩებოდა, იმედი მაქვს შერიგდებიან ერთ დღეს! სახლში მისულებმა გადავწყვიტეთ წვეულება მოგვეწყო. აუზი ავავსეთ, პიცები, ჰამბურგერები, ცოტაოდენი სასმელი...
შესანიშნაავიაა! ჩავილაპარაკე ჩემთვის.
ჯიმინი_ მიხარიაა რომ კარგად გრძნობ თავს პატარავ.
კირა_ ღმერთო როგორ შემაშინე!
ჯიმინი_ მაპატიე.
მეხუტება, თან როგორ, გეგონებათ ვინმე წაართმევს ჩემს თავს.
კირა_ ჯიმინ კარგად ხარ?
ჯიმინი_ კი. სავსებით, რომ გიყურებ და ვხედა რომ კარგად ხარ, შენც და პატარაც, რასაკვირველია კარგად ვიქნები.
გამიღიმა და ნაზად ჩამიხუტა.
კირა_ ჩიმ! ქორწილს თუ ვაპირებთ, პატარა წრეში გავმართოთ არა?
ჯიმინი_ როგორც შენ იტყვი. მეც მასე მირჩევნია. მოდი ერთ კვირაში იყოს, ნუ ალბათ გეყოფა.
ჩაიხითხითა. მეც გამეცინა.
ნამჯუნი_ რაზე იცინიხართ?
კირა_ ჯუნ ერთ კვირაში მოგიწევს ითამადო.
ჯუნი_ მოიცააა ანუ ერთ კვირაშიაა? ვაააუუ. კაბა იცი როგორი გინდა? სად მოვაწყოთ? დავიწყოთ დაგეგმვა?
მოგვაყარა კითხვები.
შუგა_ ნამჯუნ ძმაო შენ გირჩევნია არაფერი გააკეთო, რამეს რო შეეხო გატეხავ.
ყველამ სიცილი ავტეხეთ.
ლეა_ კირა მე და შენ წავიდსთ კაბის საყიდლად?
კირა_ აუცილებლად.
თაე_ მეც რო წამოვიდე?
მე და ლეამ ერთმანეთს გადავხედეთ და ბოლოს მაინც დაგვითანხმა თაემ.
YOU ARE READING
🄼🄾🄾🄽🄻🄸🄶🄷🅃
Fanfictionკირა მანობანი, რომელიც საცხოვრებლად კორეაში გადადის, რათა აიწყოს კარიერა. მას საიდუმლოებებით მოცულ ოჯახში უწევს მუშაობა, სადაც 7 ახალგაზრდა ბიჭი ცხოვრობს. ისიმი შენიღბული კრიმინალები არიან. ამის შესახებ კი კირას წარმოდგენაც არ აქვს.... ✨🌙☀️🌹