Sevgili Taehyung,
Dün gördüklerimden sonra ruhum kadar bedenim de bu acıyı kaldıramadığı için göz yaşlarım eşliğinde arka bahçeden uzaklaştım.
Beni görmüş olmasın ki arkamdan "Hey, dur orada " diyerek bağırdın.
Özür dilerim , seni dinlemedim Taehyung.
Orda seni bekleyerek diyeceklerini göz yaşlarım eşliğinde dinlemek istemedim.
Güçsüz olarak beni görmeni istemedim.
Bu yüzden hızla okula girdiğim an , kendimi kızlar tuvaletinden bir kabine atarak hıçkırarak ağlamaya başladım.
Saatlerce ağladım Taehyung.
Derse girmeyerek saatlerce ağladım .
Biliyor musun ?
Saatlerce ağlasam bile yaşadığım o acı azcık da olsa dinmedi.
Sen bu durumu hiçbir zaman yaşamayacaksın Taehyung.
Senin adına bu konuda sevinebilirim o zaman değil mi?
Seni seviyorum
-Park Mi Cha
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fate Of Hell
General Fiction" Bunları sana hiç bir zaman hissedemeyeceğin bir yerden yazıyorum Kim Taehyung"
