0.7

53 7 0
                                    

Sevgili Taehyung,

Öğle arasında yemek yemek  yerine bahçeye hava almak için çıktığım an Iseul ve seni görmemle birlikte adımlarımı durdurdum.

Belki sizi izlemek yanlış bir şeydi fakat kalbim aynı şeyi söylemiyordu.

Üzgünüm Taehyung , sizi izleyecektim.

Iseul  ,parmak uçlarına doğru yükseldiği o an vücudum kasılırken istemezsizce tırnaklarımı avuç içime keskin bir bıçak gibi sapladım.

Eliyle  senin önüne gelen  o saçlarını geriye attığı an doğrudan onun gözlerinin içine bakıyordun Taehyung.

Bu bile canımın yanmasını sağlarken Iseul  o anda sana daha da yaklaştı. Aranızdaki mesafenin azalması suratıma büyük bir gerçeği tokat gibi çarpmak üzereydi.

Saniyeler sonra ise o gerçek suratıma tokat gibi çarptı.
Iseul yeniden parmak uçlarına kalkarak dudaklarını senin  dudağının tam  kenarına bastırdı. 

Onun dudaklarını senin dudaklarının kenarına bastırdığı o anda ağzımdan kopan hıçkırıkla birlikte  beni fark ederek gözlerini bana çevirdin.

Gözlerin gözlerime değdiği an da  kalbim hızlanmak yerine acıyla çarptı Taehyung.

Yediğim o dayaktan daha acı verdi gördüğüm bu görüntü.

Kalbimde oluşan bu acıyı hiçbir kelime tarif edemez hâle geldi.
Midem , yediğim yemekten zehirlenmiş gibi  kötü bir şekilde yanmaya başlarken  gözlerimden saniyeler içinde tonlarca yaş dökülüyor sonsuz bir acıya esir kalıyordu.

Aşk, beni yavaş yavaş öldürüyordu.
Acı, beni yavaş yavaş yok ediyordu.

" Mi Cha" adımı senin sesinden duyduğum an içimdeki o umut parçaları büyük bir yumrukla kırılırken o yumruğu da kanayan ellerimle benim attığımı fark ettim.

Sorun beni sevmemen değildi Taehyung,
Asıl sorun ,benim kendimden çok seni sevmemdi. 

" Mi Cha" adımı yeniden kulaklarımda senin ses tonunla duyarken acı eşliğinde gülümsedim.  Bana doğru attığın adımı fark ettiğim an ise  gülümseyerek kafamı olumsuz  anlamda salladım.

"Y-yaklaşma Taehyung" dedim acı eşliğinde.
Eğer bana yaklaşsaydın , canımı sen yaktığın hâlde mutluluğu da sende arayacaktım.
Adeta beni zehirlediğin hâlde panzehirimin de sen olmasını isteyecektim.

"Ben bunu kimseye söylemem merak etmeyin, kaldığınız yerden devam edebilirsiniz" diyerek  vereceğiniz cevabı ve tepkiyi beklemeden kendimi okulun içine attım.

Gözlerimden akan yaşlar önümü bulanık görmemi sağlarken çarptığım insanlardan özür diliyor bir an önce kendimi tuvalete kapatmak istiyordum.

Saatlerce ağlayarak acımı dindirmek istiyordum.
Dinmeyeceğini biliyordum ama eğer kendimi buraya kapatmazsam seni gördükçe daha da canım acıyacak ve yeniden sana ihtiyaç duyacaktım.

Kim Taehyung, bana aşkı tattırdığın için teşekkür ederim ama benim sana  aşkı tattıramadığım için özür dilerim.

Umarım, seni severken beni mutlu ettiğin kadar sende mutlu olursun Taehyung.

Ne kadar canım yansada , senin mutlu olup gülümsemen tüm kanayan yaralarımın kanamasını durduruyor.

Seni seviyorum
-Park Mi Cha

Fate Of HellHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin