Fate Of Hell

2.2

Sevgili Taehyung,

Acı beni ailesi bellemişken ondan nasıl kaçabilirdim ki?
Gerçeklerden nasıl kaçarak uzaklaşabilirdim Taehyung.

Canım yanıyor fakat bunu sana belli edemiyorum.
Canım öyle yanıyor ki sana belli edemeyerek saçlarını okşuyorum.

Ellerimi kusursuz suratına gezdiriyorum ve matematik dersi olduğuna aldırmadan dersi dinlememeye seninle devam ediyoruz.

Senden uzaklaşacak olmam canımı yakıyor ve gözlerim yeniden doluyor.
Senden uzaklaşmak yerine ölmek istiyorum Taehyung ama zaten öleceğim.

Babamın dayaklarına bir gün bedenim dayanamayacak ve senin için atan o kalbim duracak Taehyung.

Kalp atışlarım bir gün son bulacak ama sana olan aşkım son bulmayacak.

Cennetin en ücra köşesinde bile yaşamaya devam edecek belkide.
Belkide cehennemin o ateşinde benimle birlikte sana olan aşkımda yanacak fakat bitmeyecek.

Babanın sana yaşattığı o hayal kırıklığını yaşatmak istemiyorum ben sevgilim.
Göz yaşların olmak istemiyorum.
Bu yüzden direneceğim.

Göz yaşlarıma tutanacağım, sana olan aşkıma tutunacağım ve direneceğim.

Babamın sevgilim olduğunu öğrenip beni acımasızca dövmesini seni öpmelerime bağışlayacağım.

Babamın bana ettiği hakaretleri sana olan aşkıma bağışlayacağım.

Babamın bizi ayırmak istemesini...
Sevgilim , bunu bağışlayamayacağım çünkü canım çok acıyor.

"Mi Cha "
Adımı sayıklıyorsun sessizce.

Ellerimi saçlarında gezdirmeye devam ederek fısıldarcasına 'burdayım' diyorum.

Seni önemsiz gördüğüm bu matematik dersinde en arka sırada uyumanı sağlayarak saçlarını okşuyorum ve bir ressamın yıllarca özenle uğraşarak yaptığı o tablo gibi olan yüzünü inceliyorum.

Eğer bir gün gidersem canın çok yanar mı sevgilim?
Benim gibi nefesinin kesilme düşüncesi zihninden geçip durur mu ?

Taehyung, nefes alamıyorum.
Bunları düşündükçe bile nefes alamadığımı hissediyorum.
Seni bir daha görememe sana sarılamama korkusu canımı o kadar çok yakıyor ki.

İnce uzun parmaklarının arasında küçük parmaklarımın bir daha kaybolamayacağı düşüncesi göz yaşlarımın akmasını sağlıyor.
Sol tarafımda öyle bir acı oluşuyor ki,
Kalbimi adeta elleriyle sıkarak 16 yerinden tonlarca kere bıçaklıyorlar sanki.

"Mi Cha"
Saçların terlemeye başlamıştı ve sesimi endişeyle sayıklıyordun Taehyung.
O an zilin çalmasını fırsat bilerek seni uyandırmaya çalıştığım an kalktığın gibi sıkıca bana sarıldın.

İlk başta affalasamda sana yanında olduğumu söyleyerek sarılmana karşılık verdim.

Taehyung, söylediğin cümlelerle birlikte kalbim deli gibi cehennemin o sıcak ateşinde kavrularak yanmaya başladı ve ben nefes alamadığımı hissettim.

"Beni bırakıp gidiyordun Mi Cha"
"Nefes alamadığımı hissettim."

Seni seviyorum
-Park Mi Cha