Sevgili Taehyung,
Yağan yağmurun altında şemsiyesiz seninle koşturuyoruz.
Her ne kadar lise son olsada içimizdeki o çocuklar eğlenmeye muhtaçlar.
Babam her ne kadar senden ayrılmamla ilgili beni zorlasada onu duymazdan geliyorum.
Taehyung, babam ölmemi istiyor.
Eğer istemeseydi senden ayrılmamı söylemezdi değil mi?
Ben her saniye seninle olmak için can atarken senden ayrı kalmak resmen diri diri ölmek demekti benim için.
Shakespeare boşuna "Yaşadığımız hеr saniyе bizе bahşеdilmiş birеr mucizе olsa gеrеk. O kadar ki, gеri alınması vе tеkrar yaşanması olanaksız." diye dememiş.
Bu yüzden sonuçları ne olursa olsun her an yanında olacağım sevgilim.
Her saniyemi seninle geçirecek ve seninle dolu dolu anılar edineceğim .
Zaman ne kadar geçerse geçsin bundan hiçbir zaman pişman olmayacağıma her şey kadar eminim.
"Seni seviyorum" diyorum o an yağmurun altında sana sarılarak.
Gözlerimi kapatarak gülümsüyorum ve kalbim ilk günkü gibi hızlı atıyor Taehyung.
Kıkırdıyorsun.
"Ben de seni çok seviyorum sevgilim"
O an kanayan yaralarım kanamasını durduruyor , içimdeki kız çocuğu içindeki erkek çocuğunu yanaktan öperek sarılıyor , ruhumun dikiş izleri birer birer giderek mutluluğu az da olsa tatmış oluyor.
Ruhum o an aile sevgisini hissetmiş oluyor.
Sen Kim Taehyung,
Bu dünyada ki tek varlığım ve ailemsin.
Seni seviyorum
-Park Mi Cha
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fate Of Hell
General Fiction" Bunları sana hiç bir zaman hissedemeyeceğin bir yerden yazıyorum Kim Taehyung"
