Sevgili Taehyung,
İnsan onları zehirleyen şeylerden vazgeçemezmiş.
O yüzden mi senden vazgeçemiyorum?
Dudakların dudaklarıma değdiği zaman hiç olmadığı kadar yanıyordu kalbim.
Karşılık vermedim ama geri de çekmedim.
Kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atıyor , midemde ise tarif edemeyeceğim türden bir ağrı oluşmuştu .
Ellerini yanaklarımın iki yanına koyduğun an yanaklarım daha da ısınırken duyduğum çığlık zihnime bir ok gibi saplanmıştı.
Korkuyla bedenimi senden geri çektiğim an karşımda şaşkın gözlerle bir Iseul beklemiyordum.
İlk saniyelerde affalasa bile kendine geldiği an hızlı bir şekilde yanıma ulaşmış ve tokatı suratıma geçirmişti.
Onun attığı tokat ile birlikte başım aşağı doğru düşerken ' sürtük ' diyerek bana bağırdı.
Canım acımamıştı , babamın attığı tokatların yanında bu hiçti ama gururum Taehyung hiç bu kadar fazla kırılmamıştı.
O kızın gözlerindeki kin ve nefret benim ruhumu boğarken yeniden elini kaldırdığı an korkuyla gözlerimi kapattım fakat senin bağırışın ve onun bileğini tutuşun tüm bu olanları engelledi.
"Iseul şunu kes!" diyerek onun suratına bağırırken o sana bakmayarak dolmuş gözleriyle hâlâ bana bakıyordu.
"Seni uyarmıştım ve seni sevmediğimi de söylemiştim"
" Ama sen bu ilişkiyi sürdürmeye devam ettin"
Söylediğin cümlelerle birlikte gözlerim seni bulsada hemen kaçırdım ve bir iki adım geriledim.
Tırnaklarımı avuç içlerime acımadan geçirdim ve gözlerimi sıkıca kapattım.
" Ona acıdığını sanıyordum " dedi Iseul eliyle beni göstererek.
"Onu sevdiğini değil"
Sevmek Taehyung.
Senin beni sevebilme ihtimalin yokken , Iseul'un dedikleri şaka gibi geliyordu.
"Iseul" diyerek onu susturmak istedin ama susturamadın Taehyung.
Iseul hayatımda kimseden duymadığım ama bildiğim o gerçekleri yüzüme dakikasında söyledi.
"Onun gibi acınılcak , aptal ve ezik gibi davranan hatta ruhu kadar görünüşü daha da tipsiz olan bir kızı sevebilme ihtimalini hiç düşünmemiştim açıkcası Taehyung"
"O hep yalnız ve depresif biri. Eğlenmesini bile bilmediğine adım gibi eminim"
Gözlerimi Iseul'un açık kahve gözlerine çevirdiğim anda tırnaklarım derime öyle derinden saplanmıştıki kanadığına her şeyden çok emindim.
"Öyle değil Mi Cha? "
Bana yönelttiği soruyla birlikte bakışlarım seni buldu.
Gözlerinde endişe,korku ve merak duygusunun kırıntıları vardı.
"Senin gibi her gece reşit oldum bahanesiyle gece klüplerinde içip başkalarına sürtmüyorum en azından "
Güldüm ama gülüşüm mutluluktan değildi karşımdaki kıza acıma duygusundandı.
"Eğer bu eğlenmekse , evet ben eğlenceli birisi değilim Iseul . Yani senin bana seslendiğin o sürtük kelimesine uyan birisi değilim "
Söylediklerimle birlikte vereceğiniz tepkiyi izlemeden çatı katından inerek sınıfa doğru ilerledim.
Kalbim hızlı atarken zihnim beni sevebilme ihtimalini düşünüyordu.
Kim Taehyung,
Beni sevebilir misin ?
Seni seviyorum
-Park Mi cha
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fate Of Hell
General Fiction" Bunları sana hiç bir zaman hissedemeyeceğin bir yerden yazıyorum Kim Taehyung"
