Sevgili Taehyung,
Geçen bir aydan beri buraya hiç yazı yazmadığımı fark ettim.
Seninle öyle dolu dolu günler geçiriyordum ki bu defteri doğruyu söylemek gerekirse unuttum bile denilebilirdi .Son bir ay içerisinde , babamdan yediğim dayakları saymazsak eğer gerçekten güzel günler geçirdim.
Varlığın bedenimdeki tüm o yaraları sardı .
İzi kalsada sen o yaraların izi değil isi oldun Taehyung.Bu gün seninle birlikte Namsan'da dolaşırken bana senin hakkında bilmediğim gerçekleri itiraf ettin .
Babanın annenin katili olduğunu söyledin bana Taehyung.
Bir çocuğun hayatı boyunca alabileceği en büyük yarayı bana gülümseyerek söyledin.
Biliyordum, gülümsemenin içinde birer yardım çığlıkları mevcuttu.
Gülümsemenin içinde ağlayan bir erkek çocuğu mevcuttu.O an oturduğumuz bankta gelen anlık cesaretle birlikte başını dizlerime yatırdım ve banka uzanmanı sağladım.
Canının acıdığını biliyordum ama sana acımıyordum Taehyung.
Sadece , seni o an tanıyamadığım için üzülüyordum.
O an senin yaralarını saramadığım için çok üzülüyordum.Her ne kadar bende mükemmel bir aileden gelmesem bile babamın anneme bunu yapmayacağını biliyordum.
Babam annemi seviyordu.
Seviyordu değil mi?Gözlerini kapatarak konuşmayı sürdürdün.
Baban ile annenin zorla aileleri yüzünden evlendirildiğini ve babanın başka bir kadına aşık olduğunu söyledin.Tek kelime edemeden seni dinlerken gözlerimin dolduğunu hissettim ve bir annenin çocuğunun saçlarını nasıl onun canını acıtmadan okşayabiliyorsa bende senin saçlarını öyle okşamaya çalışarak seni dinlemeye devam ettim.
"Annemi kaybedeli altı yıl oluyor Mi Cha. "
"Her geçen gün boyunca kanayan yaramın kapanmasını isterken daha da derinden açılıyor"Dediklerin yüreğimde bir yangın oluştururken o an içimden geçenleri dudaklarımı aralayarak sana söyledim.
"Annenin yerini dolduramasam bile bir annenin çocuğuna gösterdiği sevgiyi sana göstermeye çalışırım ben Taehyung"
"Yaralarının izi kalsada kanamamaları için her şeyi yaparım"
"Sen yeterki üzülme sevgilim"
Duyduklarınla birlikte kapattığın o gözlerini açarak bana baktığında içindeki o erkek çocuğunun saf mutluluğuna şahit olduğuma yemin edebilirim. Öyle güzel gülümsedin ki Taehyung o an bende sana karşılık vererek buruk bir gülümsemeyle gözümden akan bir damla yaşın yüzüne düşmesine istemeden de olsa izin verdim.
Seni seviyorum
-Park Mi Cha
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fate Of Hell
General Fiction" Bunları sana hiç bir zaman hissedemeyeceğin bir yerden yazıyorum Kim Taehyung"