Chapter 38

31 2 0
                                    

-Celine


"Where are you?" I could still feel the butterly effect in me whenever I hear that voice. The voice of the man I love the most.

"Lapit na ko, sorry. May dinaanan pa kasi ako. I picked up the flowers needed in ribbon cutting. Is everything okay there?" I asked. Inayos ko ang suot kong bluetooth headphone so I could hear him more.

"Yes, okay na. Please take care. I'll hang up. I love you." He sweetly told me. I smiled widely because in my mind, I imagined him being so adorable right now. I suddenly want to pinch him on his cheek.

"Okay, I love you too." I hang up at pinagpatuloy ko ang pag drive ng sasakyan. Its beens months of love and happiness for me. Di ko nga akalain na ilang buwan na pala ang nakakaraan because I felt like it was just like yesterday. Hideo never failed to make me feel loved everyday. I love him so much.

Nagmadali na akong sa pag baba ng sasakyan at kinuha sa backseat ang dala dala kong mga bulaklak para sa ribbon cutting ng bagong tayong business nina Dad, syempre with a partner ship with Hideo. Inayos ko din ang suot ko dress. Ibinigay ko yung mga bulaklak sa mga staff na nandun. I bet they will be the one who will arranged it. Isa pa, dagdag lang naman iyon since medyo na kulangan sa bulaklak. Buti nalang nakuha ko agad to just on time. I tackled the loose strand of my hair to my ear. I cutted my hair short and pinakulayan ko din ng Ashbrown. Hideo said it suits me well.

Nasa kumpulan ako nang mga tao. At sa kinalulugaran ko ay kitang kita ko ang firm na firm na tayo ni Mr. Hideo Vladimir San Juan. Damn! I still couldn't believe he's my boyfriend! I guess, Im one hell lucky girl to be his girlfriend. Nadako ang tingin niya sa puwesto ko. I waved my hand to him. He simply wave his hand back to me.

"Hala! Nag wave back siya, bes!" Narinig kong pahayag ng mga katabi ko. Napatingin ako sa kanila. They looked teenager, isa pa naka uniform pa sila na pang college, I think.

"Omg! Papalapit siya dito. Omg!" Kinikilig na sabi pa nang isa. Nagulat nalang ako nang nasa harapan ko na pala si Hideo. Inilahad nito ang kamay niya sa akin. Napatingin muli ako sa mga college student na nadoon. Their eyes was on me. Parang gulat na gulat sila. I just smiled at them. Tinanggap ko ang kamay ni Hideo at sabay na kaming nag lakad pa tungo sa harapan. Di pa nakatakas sa aking pang dinig yung sinabi nila.

"Girlfriend niya ata yun, bes. Ang ganda niya! Bagay sila." I smiled to what I hear.

"You looked so gorgeous." Bulong naman ng isa sa tabi ko. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Marunong ka palang mambola Mr. Hideo San Juan?" Biro ko dito. Hinawakan niya ako sa bewang ko. Napatili tuloy ako sa gulat. Buti nalang ay hindi masyadong nakagawa ng eksena. Kainis ang isa to!

"Hindi ako nambobola, Ms. Ferrer.
I compliment."Aniya. All I did was to giggle inside of me. Him and his words. The event started. Nagkaroon ng kaunting program. There are some press who covered the event. Syempre saan pa ba mang gagaling yun kundi sa CCN Channel News.

Another thing. I wasn't working at Hideo now. I finally accepted Dad's offer to work in CCN. I started a month ago, syempre gusto ko in a lower position pa din. I want to earn people trust so I can go for higher position. I guess, it was not a bad idea at all.

I sighed. Ang dami na palang nangyari for the past months. Ang dami na din nagbago. Nagpaalam sa akin si Hideo. I was left there standing near at the mini stage. Samu't saring flash na nang gagaling sa camera ng mga official photographer na nandoon.

"Ms. Celine." Napalingon ako sa bandang kaliwa ko nang marinig kong may tumawag sa akin. Isa sa mga staff sa CCN.

"Yes, Sandra?" Mukhang kinakabahan ito.

"Si Ms. Janine po hindi na namin macontact. I've been calling her, Ms. Celine pero unreachable na po yung phone niya. Siya ang naka assigned na mag cover ng event. Ma'am mapapagalitan ako niyan ni Sir. Hendrix pag nalaman niyang hindi na air ng maayos ang event." Natatarantang sabi nito sa akin. Napakunot ang noo ko sa narinig. Why did Janine would do this? Alam niyang mahalagang event ito para sa CCN at SJC. I picked up my phone so I can dial her number too. But Sandra's right. It was unreachable.

"Have you called a back-up, Sandra?" I asked her. Tumango ito sa akin.

"Yes, Ms. Celine. But, the problem is lahat sila nasa field at may kanya kanyang assignment. Even Sir. Ted. He's on the shoot." Napamura ako sa isipan ko. Thinking of what we should do.

"I have an idea." Sabi ko nalang kay Sandra at sinabing kong sundan niya ako.
No choice. I need to do this.

"Wag kang mag alala. I got you." Nakita kong may pagtataka sa mata ni Sandra. Nilapitan ko yung mga cameraman. Kung wala si Janine. I might as well be the reporter.

"Ms. Celine. Are you sure about this?" I can see a relunctant in her face. Kinakabahan din naman ako. I have no proper training and sort. Pero I know I can do this. We are about to roll the camera when Janine came out of nowhere. Naka kunot noong nakatingin sa akin. Agad kong sinenyasan yung camera man. Nilapitan ko si Janine.

"What are you doing, Celine?" Tanong nito sa akin. I have a sudden urged to ask her kung anong nangyari kung bakit wala siya at late siyang dumating. This is very unprofessional.

"What am I doing? Maybe ask that question to yourself. San ka ba nang galing? We've been calling you, Janine! Alam mong importante ang event na ito and yet nakuha mo pang malate. That is so unprofessional of you." Di ko maiwasang masabi sa kanya iyan. Good thing ay nasa malayo kami ngayon, walang masyadong tao. I remained myself calm kahit na ba nag huhurumintado na ang kalooban ko. Tinaasan niya ako ng kilay.

"How dare you say that to me?" I can see that she's loosing her temper too. Pero wala siyang karapatan. I have the right to say that lalo na't siya ang mali.

"How dare me really. This company is paying for your skills Janine. Kung hindi mo kayang ibigay ang commitment na iyan then might as quit this job as soon as you want to." I've told her. Dapat niyang malaman na mali siya. Mag kaibigan kami oo. Pero trabaho ang pinag uusapan natin dito. Madami maapektuhan na buhay kapag hindi niya inayos ang sarili niyang trabaho.

Tinalikuran lang niya ako.

Sinabihan ko si Sandra na kausapin si Janine. She need to double time. She need to work her ass off. Umalis na ulit ako doon at iniwan sila. Nasa isang gilid na ulit ako. Malapit nang matapos ang program . Malapit nang mag ribbon cutting. I just watched Hideo from a far who's beside Dad. They are all smile. All I could ever feel that moment is to be proud of him.

"Hey, Love." Naramdaman ko ang malumanay na paghawak ni Hideo sa bewang ko. I could his breath onto my ear.
I sweetly looked at him. Nakalapit na pla siya akin hindi ko namalayan dahil naging abala ako sa pag aayos ng mga gamit. Nag papack up na kasi kami. The Ribbon Cutting is done.

"Hmm? What do you need Mr. San Juan?" I asked him. I arched my brow. I just want to teased him.

"Wala naman. Just wanna be around you." Damn me and my heart. I flushed. Hindi maipagkakaila iyon. Bwisit na Hideo to. Alam na alam niya talaga na sa simpleng gesture niyang iyon ay agad nag huhurementado ang puso ko. I couldn't think of anything at all.

Lumapit si Sandra sa akin. Napatingin kaming dalawa ni Hideo sa kanya..

"Ma'am Celine, Thank you nga po pala sa ginawa niyo kanina. " She said. Doon ko naman naramdaman na nadako na ang tingin ni Hideo sa akin. He stares to me like he was asking me what does it means.

"Wala iyon, Sandra. Remember, we are team here." Sabi ko. Totoo naman, we are whole team here.

"What is it, Love?" Hideo asked. Never thought that He could be this curious about it.

"Wala, Janine's incident. Nalate siya kanina. Pinag sabihan ko lang."

"Oh, I see."

Hideo and I went on a dinner. Dinala niya ako sa isa sa mga fine dining restaurant
We've eat at chat joyfully. Nahinto lang iyon ng may lumapit kay Hideo isang babae may katandaan na. Bakas sa mukha nito ang pag bigla at galit. Napatingin din si Hideo. His face became gloom. Nagulat nalang ako nang makita kong isinaboy kay Hideo yung tubig na nasa baso sa lamesa namin. I was stunt. As well as Hideo.

"You Murderer!" The woman shouted. What?

Taming The Arrogant Man (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon