Chapter 42

29 2 0
                                    

-Hideo

"I need you to believe in me." Buong lakas ng loob na sabi ko sa kanilang dalawa. Kitang kita ko kung paano namuo ang luha sa mata ni Mrs. Valdez. Mga ilang saglit pa ay tuluyan ng bumagsak dito.

"Walanghiya ka! Paano mong nasasabi sa amin ngayon na hindi ikaw ang pumatay sa asawa ko?! Sinungaling ka! Kung hindi ikaw?! Sino?! Sino ang pumatay sa kanya!!" Galit na galit ito. Punong puno na nang luha ang mukha nito.

Mukhang Nanghina naman si Olivia kaya tuluyan niyang nabitawan ang nanay niya.

Lumapit sa akin si Mrs. Valdez at sinumulang pag sasampalin ang aking mukha at dibdib. Hinayaan ko siya. Kung sa pamamagitan lang nito ay maiibsan ang sakit na nararamdaman niya ay titiisin ko.

"Sabihin mo sa akin! Sino ang pumatay sa asawa ko!" Paulit ulit na sigaw nito sa akin.

"Ma... tama na yan." Nanghihina awat ni Olivia dito.

"Olivia! Sinungaling ang lalaking to! Paano hindi siya ang pumutay sa iyong ama! Kung hindi siya, ang ibig sabihin ay hindi pa natin nakukuha ang hustisya para sa iyong ama!" Mrs. Valdes hyterically crying. Olivia hold her para hindi ito tumumba.

Its all my fault. Nang dahil sa kin ipinag kait ko sa kanila ang hustisyang kailangan nila. I kneeled down infront of them.

I need to do this. Hindi ko na din napigilan ang pag tulo ng mga luha ko. Nasasaktan ako para sa mga naiwan ni Prof. Valdez.

"Patawarin niyo ko Mrs. Valdez. Hindi ko dapat ginawa ang ginawa ko. I should have let her paid for what she did. Pero naging bulag ako. Ni hindi ko pinag isipan ang mga desisyon na ginagawa ko. Basta alam ko lang dati ay nag mamahal ako kaya nagawa ang isang bagay na ngayon ay pinag sisihan ko. Patawarin ninyo po ako."

Alam ko hindi sapat ang mga salita ko para maibsan ang sakit na naramdaman ng buong pamilya nila. Pero Im still trying. I need to try. Iyak ng iyak si Mrs. Valdez sa kanya anak. Ganito din si Olivia.

"Hideo, umalis ka na muna." Ang sabi sa akin ni Olivia at pagkatapos ay inalalayan na niya ang kanyang ina pag pasok sa tahanan nila.

Naiwan ako doon na naka luhod. Pinunasan ko luha ko. I was still on my kneeling position, nangmakarinig ako ng palakpak mula sa likuran ko.

"Wow, what a dramatic scene, Hideo." Patuloy na palakpak doon. Lumingon ako doon. Mula sa dilim ay lumabas si Janine. She was smiling evily.

"So this was your plan now?" Tanong nito. Tumayo ako sa pag kakaluhod ko.

"Parang ganun na nga, Janine. I'll make you pay for you did." Tumawa ito sa sinabi. Yung tawang alam mong walang nakakatawa sa sinabi ko.

"You think, they'll believe in you? I have them on my hands now, Hideo. Bago mo pa naisip. Naisip ko na." Sabay iling. I greeted my teeth. She is really getting on my nerves now. She's devil.

"Ofcourse, they will believe in me, Janine. You did this. Its you who killed him."

"They wont believe in you, Hideo. Even if you kneeled down. Hinding hindi sila makikinig sayo." Sabi nito.

"Sabihin mo nang gusto mong sabihin mo, Janine. But I'll make sure you'll pay for everything." Final na sabi ko sa kanya at tinalikuran ko na siya.

"I thought, you still love me. Kaya mo ginagawa lahat ng to para sa huli tayo pa rin. I gave in. Mahal pa din kita Hideo, you dont have to used Celine to get me back." Hindi makapaniwalang napailing ako sa sinabi mo sa kanya. Lumingon ulit ako sa kanya. At nakita ko ang seryosong mukha niya.

"Anong akala mo sa akin? Tanga pa din hanggang ngayon, Janine? Im not the same man you knew. Hindi ko ginagawa lahat ng to para sayo. I dont love you anymore. Actually, I loathed you. Every bit of you. Pinag sisihan ko ang mga ginawa ko para sayo. And to tell you, Im actually doing this for Celine. Tinatama ko lang lahat ng pagkakamali ko." Kitang kita ko ang pagkabigo sa mukha niya.

"No, you are just saying that because you want to hurt me because of what I did you. Mahal mo pa rin ako!!!" She desperately say to me. Umiling ako. She's getting insane para sabihin sa akin yan.

"Isipin mo ang gusto mong isipin Janine." Tinalikuran ko na ulit at nag simula nang maglakad papunta sa kotse ko. Pero hindi pa nakaligtas na sa kin ang huli niyang sinabi nang papasok na ako ng kotse.

"Hindi ako makakapayag na maging masaya ka Hideo, I'll make sure na hinding hindi kayo sasaya ni Celine." Banta nito sa akin.

"Try me, try us." Huling sabi bago sumakay ng kotse at mabilis na pinaandar ito.

---------------------

-Celine

"Goodmorning." Bati ko kay Mommy na nasa dining area namin. Maaga akong nag handa para sa araw na ito.

"Oh, Goodmorning. Nandito pala ang hinihintay mo Hijo." Nagtaka ako sa kinausap ni Mommy. Napag tanto kong hindi lang si Mommy ang nandoon.

"Good morning, Love." Ngiting ngiti salubong sa kin ng kasama ni Mommy.

"Good morning" wala sariling bati ko. Paano hindi naman ako nito nasabihan na pupunta siya rito. Naupo ako sa tabing upuan niya.

"Nag paalam si Hideo sa amin ng Daddy mo na aalis kayo for 3 days..." Aniya Mommy. Nilalagyan ni Hideo ngayon ang pinggan ko ng pagkain.

"Huh? Aalis? Madami akong gawain na naiwan sa CCN. " tinignan ko si Hideo. Hindi rin niya ako sinabihan sa bagay na iyan.

"Wag kang mag alala anak. Pumayag na ang Dad mo. Siya na daw bahala sa mga naiwan mong trabaho don. Pati minsan lang kayo mag out of town ni Hideo. Atsaka, Your Dad trust Hideo that he wouldnt do anything to you" Sabay kindat ni Mom. Napailing nalang ako.

Natapos ang almusal namin. Sinabihan ako ni Mommy na maghanda na ng mga gamit ko.

"Love, saan ba tayo pupunta?" Tanong ko kay Hideo na ngayon ay nakaupo sa dulo ng kama ko. Hindi ko kasi alam ang mga dapat kong dalhin kaya mas maganda nang mag tanong muna.

"Sa isa sa mga beach Resort ng mga Claraval. Remember Vincent?" Umasim ang mukha nito ng sabihin niya iyon. Natawa ako nang maalala ko yung nangyari dati.

"Oo naman." Natatawang sabi ko.

"Oh please, dont laugh." Nakasimangot na sabi niya. Napailing nalang ako at nag handa na ng mga gagamitin ko for the next 3 days.

Ilang saglit pa ay natapos na ako. Si Hideo ang nag buhat ng maleta na dadalin ko pababa ng mansyon.

Mga 10 am nang magpaalam kami kay Mommy na aalis na.

Excited ako sa pupuntahan namin ni Hideo. Excited ako sa mga bagong alaala naming dalawa.

Hinawakan ni Hideo ang kamay ko habang nag dadrive siya.

At napatanong na naman ako.

Ano bang ginawa ko para mahalin ako nang isang Hideo Vladamir San Juan.


I just love him so much.

Taming The Arrogant Man (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon