Her okuduğu kitapta güzel kızlar vardı Eliza'nın. Güzel kızlar sever, sevilir ve sonsuza dek mutlu yaşar. Şişman, kahverengi gözlü kızlar asla başrol olmazdı. Ya da şimdiye kadar...
Zamanda geçmişe gidip 24. Leighton kontunun kızı Monica olarak uya...
Eliza ve Henry döndüler efendim. Henry bey biraz sinirli Medusa'dan dolayı. Sakinleştireyim dedim :) Şurayada bir adet Henry bırakayım. :) Okurken gözünüzde canlansın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Sappho ve Ghopbe umutsuzlukormanından çıkmak için hazırlıklara başladı. Ghopbe uçamadığından yürümekzorundaydılar. Kanatlarını açmaya çalıştığında eriyip damlamaya başlayınca yürümeye karar verdiler. Az gidip uz gidipsonunda umutsuzluk ormanından çıktılar. Bir gölün kenarında durup soluklandılar. Çokaç olan Sappho Ghopbe'ye burada beklemesini gidip yiyecek bir şeyler bulacağınısöyledi. Sappho biraz böğürtlen, erik, dağ çileği toplayıp göle, Ghopbe'ninyanına döndü. Gördükleri karşısında dili tutuldu.
~~~
Bana tokat attı. Adama saldırmam belki Henry'e zarar verdiğinden suçluyum ama bu tokat hakettiğim şey değil. Ve beklemediğimden yanağım yana düşüyor. Ve gözlerim... Hayır El ağlama sakın. Eğer ağlarsan yenilmiş olursun. Christina'yı dövmek daha iyi bir çözüm belki de. Henry'nin yanında yapamayacağım kadar iyi.
Başımı kaldırıp gözlerinden şimşekler çıkar Henry'e , olayı umursamayan teyze hanıma ve zafer kazanmış gibi bana bakan Christina'ya bakıyorum. Elimi yanağımdan çekiyorum.
"Bir dahakine onun postunu kurtarmayacağıma emin olabilirsin. Ve o tokatın ikincisine izin vermeyeceğime de."
Christina sanki ağlamamı bekliyor. Ne yapsaydım? Anne bana vurdu diyip beni zerre kadar umursamayan hanımefendiye mi sığınsaydım? Ben o yollardan geçtim Christina. Bu tokat o kadarda acıtmadı.
Hırslanıp ikinciyi vurmak için elini kaldırıyor. Bu sefer o tokatı sana ödetirim ama. Hadi bir yanağıma değsin Medusa kılıklı.
Ama değmiyor. Henry koluna rağmen koltuktan kalkıp elini tutuyor Christina'nın. Bırak Bay ukala. O tokat yanağıma değer değmez o meşhur sağ kroşeden bir adette ona bahşedeceğim.
"Yerinde olsam bunu yapmazdım Christina. Hayatımı kurtaran kişiye yapılan haksızlığa göz yumamam."
Vay be. Bay ukaladan Bay Darcy'e terfi ettin diyebilirim. Hayatımda birinin beni koruması bir elin parmaklarını geçmez. Ve sana en sevdiğim parmağım olan işaret parmağını veriyorum. Beni ona karşı korudun. Christina'ya. Ailesi tarafından önde tutulan güzeller güzeli altın çocuğa karşı. Yaptığının hata olduğunu gören sadece sensin ama. Beni öldürecek gibi bakan teyze hanımla Christina'ya daha fazla dayanabileceğimi sanmıyorum. Kendimi odadan dışarı atıyorum.
Kapının hemen dışında üst katlara giden uzun merdivenin başında duruyorum. Titremem durmalı. Yani acıdan ya da utançtan değil bu. Sinirden. Orada kavga çıkarıp sarı saçlarını kökten yolmam gerekiyordu. Ama her zamanki ben durdum. Ne zaman tam anlamıyla karşılık verebildim ki zaten? Hep geri çektim kendimi. Şimdi farklı mı olacaktı? Ben hala aynı benim. Biraz daha fazla özgür ama hala aynı ezik ben.
