Katilim Sensin [ASKIDA] Düzenleniyor

20.Bölüm

          O gece ve daha sonraki gece Korhan sürekli arayıp neyim olduğunu sorup durdu. Normalde hoşuma gidebilecek bu ilgisi şuan yeterince canımı sıkıyordu. Ve bu yüzden ona da böyle davranıyor olmakta açıkçası hiç hoşuma gitmiyordu. Ona iyi olduğuma ikna ettiğimde bugün ne yapacağımı soran mesajına,dersim iptal oldu  kendimi yorgun hissediyorum dinleneceğim diye geçiştirdim. Halbuki dersim iptal olmamış ve  onu okulda görmemek için bahane üretmiştim. Eminim şuan sinirden telefonu fırlatacak alan arıyordu. 

 *****

 Lena'nın dünden bu yana davranışlarından bir şeylerin ters gittiği belliydi ancak onu sık boğaz etmek istemiyordum. Dersinin iptal olduğunu söyleyip okula gelmemişti ama dersinin olduğunu bildiğim halde üstüne gitmedim. Biraz yalnız kalmak istediğini düşünerek yalnız bırakmaya çalışıyordum. Fakat bu duruma daha ne kadar dayanırım bilmiyorum. Bunları düşünürken hocanın tuhaf bakışlarına maruz kalmıştım. Bu durumu kaileye almayarak dersi dinliyormuş gibi yaptım. Ders bittiği gibi kendimi sınıftan dışarı attım. Arkamdan birinin bana seslendiğini duyduğum halde duymamış gibi yaparak hızlı adımlarla otoparka doğru ilerledim. Karar vermiştim. Lena'ya gidip onunla konuşup onu rahatlatacaktım. Arabayı çalıştırıp Lena'nın evine doğru yol almaya başladım. Şansıma yağmur yağmaya başlamış, silecekler yağmurun hızına yetişemiyordu. Kapısının önüne geldiğimde kapı birden açıldı ve elindeki çöp poşetleriyle uğraşıyordu ve karşısında beni görünce ufak çaplı bir şaşkınlık yaşadı.

"Ne işin var burada? bu ne hal sırılsıklam olmuşsun.  Dersin var sanıyordum."

"Seni merak ettim seni görmek istedim. Konuşalım mı?"

"Olur bir dakika.. Anahtarı alayım da şu köşedeki cafeye gidelim olur mu?" 

diye soran bu güzel kıza gülümseyerek tamam anlamında başımı salladım.

Kıyafetini değiştirmiş ve toplu olan saçını açmıştı. Hiç tepki vermesem de bu hali hem komikti hem de beni önemsemesi hoşuma gitmişti. Yağmurun hızını arttırması sebebiyle köşedeki cafeye gidene kadar kıyafetlerimizden bardak dolusu su sıkılır hale gelmişti. Kim bu yağmurda yürürdü ki tuhaf şey...

Isınmak adına ikimizde kahve söyledik. Kahvemi içmeden önce onu izlemeye başladım. Hırkasının bilek kısımlarını parmaklarına doğru çekiştiriyor, kahve dolu kupa bardağını iki avucuyla sarıyor yudum yudum içiyordu. Baktığımı hissetmiş olmalı ki mahçup bakışları beni buldu ve konuşmaya başladı.

''Sen içmeyeceksin galiba bilseydim buraya gelelim demezdim. Evet ne konuşacağız.''

''İkimizi konuşacağız tabiki neyin var bitanem neden benden kaçıyorsun istemeden bir hata, kusur mu işledim lütfen konuş meraktan öleceğim.''

dur bi dakika bitanem mi dedi o, kendine gel Lena yelkenleri hemen suya indirme ve içinden konuşmaktan vazgeç.

''Açık mı konuşayım istiyorsun Korhan, evet bir şey var ama bu hata mı kusur mu bilemeyeceğim. Konu sensin ve ben bazı şeyler öğrendim.''

dediğim an Korhan'ın yüz şekli değişti ve rahat oturuş tarzının yerini tedirgin bir insan aldı.

''Annem mi anlattı o yüzden mi kaçıyorsun benden, Lena ben canavar değilim. İnkar edecek değilim evet bazı olaylar olmuş. Doktora gitmiş olabilirim ama dedikleri gibi hasta değilim. Sadece her çocuk gibi annesine düşkün biriyim tek farkla o bana düşkün değil. Ve babamın ölmesi benim suçum değil. Eceli gelen herkes ölür Lena! bu senin içinde geçerli benim içimde.

Söyledikleri tüylerimi diken diken etmiş, babasının ölümünü bu kadar soğukkanlı karşılaması beni tedirgin etmişti. İlk defa yanında rahat hissettiğim adamın yanında korkmaya başlamıştım. Ne oluyordu bana, bunları öğrendim diye beni öldürecek değildi ya hahahahhahah sus LENA sus artık. Bak sen kendi kendine konuştukça Korhan sana deli gibi bakmaya başladı ne dedi o bi dakika..

''H A A..''

allah senin iyiliğini versin Lena HA diye cevap mı olur dur dinliyormuş gibi yap.

''Duymuyor musun beni Lena.''

''Duymaz olur muyum duydum canım.''

''Ne bileyim birden HA diye cevap verdin de neyse dinlediğine göre öyle yapıyoruz.''

Ne yapıyoruz allahım yardım et! az önce cinayetime onay vermiş olabilirim. Kes sesini iç ses ve normal hayata dön dengesiz şey seni.

''Tavuk mu yoksa et mi yemek istersin?''

sorusunu duydum ay yemek yiyeceğiz galiba çok şükür allahım sadece yemekmiş.

*****

Kahve sonrası yemeklerimiz çoktan gelmiş ben ise yemeğe odaklanmış bir şekilde yemeğimi yiyordum. Birden Korhan boştaki elimi avucuna alıp sıktı.

''Artık iyiyiz değil mi Lena bu kadar saçma bir sebepten aramız kötü olsun istemem. Biliyorum sana annemden önce bundan bahsetmeliydim. Ne bileyim daha çok yeniyiz bunu hemen nasıl söyleyebilirim ki...

Bu konuyu burada kapatalım olur mu söz daha sonra istediğin soruya istediğin zaman cevap veririm. Hadi yemeğini ye de biraz gezelim olur mu mümkünse arabada ama baksana halimize sıçana döndük.''

 Kendini o kadar komik tarif ediyordu ki mimikleri ister istemez beni gülümsetmişti. Neyse Lena dedim içimden, annesi çok anaç ve sevgi doluydu aslında ve söyledikleri yalanmış izlenimi vermemişti ama şu an kalbim ona değil de Korhana inanmak istedi. 

Umarım bu durum ileride başımı ağrıtmaz umarım.