KIZILTEPE GÖRÜNMEZİ

★GİZLİ KALANLAR★

Eveeett. Kocaman Buğra'lı bir bölüm.

Raif karakterini ve Varday'ları merak edenler var mı?

Bu arada bölüm başında şarkı sözlerinin aralarında Buğra geçmişi hatırlıyor. Yaniii şu merak ettiğiniz "Doğum Günü Gecesi" ne gidiyoruz.

İYİ OKUMALARR. ÖPÜLDÜNÜZ. ♡♥♡♥

-BUĞRA'NIN AĞZINDAN-

"Onun aklı bende nasıl sevdi böyle"

Elimi yavaşça beline atarken biraz daha sert öpmeye başladım. Küçücük kız beni delirtiyordu. Sabah bu yapacağımdan pişman olacağımı biliyordum ama düşünemiyordum. Kafam yerinde değildi. Bacaklarını belime dolarken onu iyice duvara bastırdım. 14 yaşında bir kız Buğra Akyüz'ü deli ediyordu.

"Seviyorum bende, söyle dilim söyle"

-Benim kafam güzeldi Dünya! Ya sen ne bok yedin, diye bağırarak odada dört dönüyordum. Yatağımda bütün masumluğuyla bana bakan bir kız vardı. Nasıl yapmıştı bunu? Kafam güzelken ne halt etmiştim? Sinirle saçlarımı karıştırırken kalktığım yatağa tekrar oturdum.

-Buğra hadi lan! Ayrılamadın mı orospundan, diye sesler geliyordu aynı zamanda kapıyı yumrukluyorlardı. Bu yanlıştı şuan yatağımda 16 yaşında ilkim olacak bir başkası olmalıydı. Evet Doruk, kız kardeşin yatağımda. Bu olmamalıydı. Arkadaşımın kardeşi değil. Dünya'ya baktığımda ağlıyordu. Ağlayan kızlardan nefret ediyordum, Onun ağlamasından da nefret edecektim. Onu ağlatan ilk erkek bendim ve 3 yıl boyunca da hep ağlatacaktım.

-Hadi benim kafam iyiydi. Peki ya sen Dünya? Sen neden yaptın?, dedim ona bakarken. Cevap vermedi sadece ağladı. 14 yaşında bir kızdı. Küçüktü çok küçük. 14 yaşındaki kızlardan nefret ediyordum! Şuan pişman olması gerekirken neden pişmanım demiyordu? Susuyordu. Bu sessizlik beni sinir ederken bir yandan da bu küçük kızı kendime çekip sarılmak istiyordum. Yapamadım. Hiçbir zaman yapamadım.

"Seviştik biz rüyalarda nihayetinde uyandık geceden kalma gökyüzüyle"

Gözlerimi Doruk'la konuşan Dünya'dan ayırmıyordum. Belki de aylardır onu izliyordum. Birine gidipte Buğra 14 yaşında kız becerdi demesin diye. Yalandı. O kadar masumdu ki. Kendimi kaptırıyordum masumluğuna. Onu izlerken hareketleri, masumluğu beni etkisi altına almıştı. Ona bakmadan yapamıyordum.

-Ne baktın lan kıza?, dedi Ali benimle Dünya'ya bakarken.

-Ne zamandır hesap soruyorsun?, dedim sinirle. Ne yapıyordum ben? Küçücük kız beni delirtmişti. 14 yaşındaki kızlardan gerçekten nefret ediyordum. Beni kendilerine aşık etmelerinden.

"Bakmalara doymadım yerine koymadım"

Sesi duygu doluydu. Benim için mutluluk. Sesi mutlu olma sebebimdi. Şarkıyı bitirdiğinde gözlerimiz bir anlığına da olsa buluşmuştu ama bakmıyordu. 3 yıldır gözlerini benden bir dakika ayırmayan kız bana bakmıyordu. Onun kalbini ellerimle paramparça etmiştim. Ben bir katildim. Peki ya neden arkasından gidip özür dilemiyordum? Hayır benim neredeyse taptığım kalp öyle bir özürü hak etmiyordu. Daha özel olmalıydı. Ona öyle demiştim çünkü sinirliydim. Burak'la gitmişti. O benimdi ve yanımdan ayrılmamalıydı ne olursa olsun.

Onu seviyor muydum? Evet. Söyleyemezdim ama. Ben cesaretsiz bir pisliktim. Dünya görünmez değildi. Kendini öyle sanıyordu.Benim sayemde. Onu o kadar üzmüştüm ki ona olan aşkımı görmüyordu. Ona olan duygularıma inanamıyordu. Ben onun küçük kalbini kırarken Doruk'ta yarasını iyice deşmişti. O küçük siyah saçlı canavara aşıktım. Kalbimi kemiren o canavara deli gibi aşıktım. Benim güzel canavarımdı.