KIZILTEPE GÖRÜNMEZİ

★KAMER★

-İyi tanistin. Bir daha onunla konusma, diyerek yanimdan kalkmisti Bugra. Beni onemsemis miydi?

Hayir Dunya. Umitlenme. O zaman kaybedersin. Hayat bana bir gulumsuyor, bir tokati basiyordu. Artik gulumsemek istiyordur belki o da benim gibi.

Bugra'nin arkasindan bende kalkip okulun arkasina dogru yurumeye basladim.Okulun arka kismini seviyordum. Genelde kimse buraya gelmez. Arada sirada sesten sikilanlar.. Yolun sonuna adimimi atmamla oldugum yerde kalmam bir olmustu. Hemen duvarin arkasina saklanmistim. Ne bok yiyorlardi bunlar? Kaan ve kahretsin ki Doruk'tu. Uyusturucu kullaniyorlardi. Doruk bunu nasil yapardi? Kotuydu, serseriydi amabu cok fazlaydi. Babam bunu asla affetmezdi. Ayak seslerini duydugum anda kosarak tekrar okulun bahcesine gelmistim. Kalbim o kadar hizli atiyordu ki. Bildigimi soylesem Doruk beni oldururdu. Hem de hic acimazdi. Asya'ya soyleyemezdim. Bunu saklayamazdim. Doruk'un kendine zarar vermesine izin veremezdim. Her sey karismisti. Ne yapacagimi bilmiyordum. Bilmiyorsam susmaliydim. Hata yaparsam biten kisi ben olurdum. Dalgin bir sekilde Kuzey'in oturdugu masaya oturmustum.

-İyi misin? dedi Kuzey merakla bana bakarken. Kafami olumlu anlamda sallayip bahceye giren Kaan ve Doruk'a baktim. Fazla canli gozukuyorlardi. Ben Doruk'a bakarken Asya masaya oturmustu. Asya'nin ardindan Doruk'ta masaya oturmustu.

-Kuzey'le tanistin mi abi? dedim. Hem Kuzey'in tepkisini, hem de Doruk'un nasil oldugunu merak ederek.

-Yeni sevgilin mi? dedi Doruk umursamazca. Evet gayet normaldi. Ben daha cevap vermeden Kuzey hemen atlamisti. Tabi ya Asya yanlis anlar. Bu cocuk gercekten saf.

-Arkadas demek daha dogru. dedi Kuzey. Sevgili olmak istedigimi falan sandi herhalde.

-Umrumda mi sence? dedi Doruk Kuzey'le dalga gecerek. Yavas yavas Kuzey de alisirdi bu duruma.

-Bugra'nin nesi var? dedi Asya. Asya, Doruk ve Bugra cocukluk arkadasiydilar. Asya ve Doruk sevgili olsalar da Bugra ve Asya cok yakindilar.

-Aklindan cikaramadigi bazi seyler var. demisti Dorukta siritarak. Ne gibi seyler bunlar abicim? Tam soru soracagim sirada Doruk gulerek Asya'yi opmeye baslayinca soracagim soruyu yutup kiskanclikla onlara baktim. Doruk Asyadan ayrilip masadan kalkti.

-Ben Bugra'ya bakacagim deyip giderken bende hizlica arkasindan kalkmistim. Doruk Bugra'nin yanina oturunca orada oyle kalmistim. Ne diyecektim simdi ben? "Bugra'ya deliler gibi asigim merak ettim" mi? Ben ne diyecegimi dusunurken Doruk benden once atlamisti olaya.

-Kizim bir ayril gotumden! dedi Doruk sinirle bana bakarken. Utanmistim. Herkes benden cevap bekliyordu. Merakla bana bakarlarken aklima gelen ilk şeyi yapip Ali'nin yanina oturdum

-Şey Ali'nin yanina gelmiştim ben,dedim. Doruk umursamazca arkadaslarina donunce rahat bir nefes alirken Bugra'nin bagirmasiyla yerimden sicramistim.

-İnadina mi yapiyorsun? demisti Bugra. Sesi o kizgin cikmisti ki. Etrafima baktigimda herkes yine bana bakiyordu. Anlamiyordum. Ben bir sey yapmadan nasil sucluydum?

-Ne? dedim anlamayarak. Sesim o kadar kisik cikmisti ki bir an icimden mi soyledim diye dusundum.

-Dunya s*ktir git suradan! diye bagirdigi anda sanki beynim kafatasima sigmiyordu. Kalbim? Sahi kalbim neredeydi?

Dunya s*ktir git suradan. Dunya s*ktir git suradan. Git Dunya.

Tekrarlaniyordu surekli. Yavasca ayaga kalkmaya calistim. Nasil yuruyorduk? Her seyi unutmustum sanki. Arkami dondugumde gozumden akan yas, o su damlasi icimdeki aciyi anlatamiyordu. Bu degildi. İcimdeki aci bogazimi yakarken kalbim hala Bugra diyordu. İstemiyordum bu kalbi. Olmamisti bu. Kalbimi söküp atsam gider miydi bu aci? Yoksa kalp dedigim sey Bugra miydi? Kalbim degildi ki, ben Bugra olmustum. İliklerime kadar butun vucudum ona sesleniyordu sanki. İstemiyordum bu aciyi. Ben ona bu kadar muhtacken istemiyordum. Bu sen olamazsin Dunya. Gorunmez olma. Yenilme ona. Sen Dunya Sayginsin. Bir Saygin gibi davran. Doruk gibi..