It was very painful for Her. Sariwang sariwa parin ang galit niya sa sa mga taong kanyang minahal at pinagkatiwalaan ng labis pero isang malaking pag kakamali niya ay ang magpaloko sa mga ito. dahilan kaya ito sa pagiging mapag tiwalang tao niya o dahil sa katangahan niya...Hindi niya rin malaman kung sino ba ang sisihin niya matapos ang nag daang taon. Pero eto siya nakatayo gamit ang sarili niyang mga paa para bumangon sa pag kakadapa niya. Handang harapin ang mga balakid sa kanyang buhay.
"oh, Hija nakauwi kana pala...kararating mo lang ba?"- Sabi ng matandang babae at niyakap siya nito.
"Ka-gabi lang po."- Maikling sagot niya sa kanyang lola.
"Bakit? Ano na naman ba ang iniisip mo at bumabagabag diyan sa isip?"- sabi nito habang hinahagod nito ang kanyang mahabang buhok.
"Don't me."- She said and smile trying to to hide her true bad feelings.
"There's something wrong? and you look so bothered."- Sabi nito na nagalala.
"Uhm...Nothing,"- She said quickly.
"Don't me, I think i know what's on your mind."- Sabi nito.
"Hindi ko parin maiwasang maalala ang nakaraan lalo na't may mga bagay na hindi mo na pwedeng takasan kung baga sa isang hawla na may isang ibon na gustong makawala at makalaya ngunit hindi maari...parang ako , La kahit pilit ko mang takasan ang nakaraan hindi ko magawa dahil hindi na mabubura iyon ng katotohanan tanging kasinungalingan na lamang ang pwedeng makagawa no'n kung sakali."- Paliwanag niya habang nakatingin sa kawalan. pinipigilan niyang hindi tumulo ang mga luha niya ngunit huli na dahil unti unti ng nag si tulo ang mga ito sa kanyang pisnge na animo'y nag uunahan kumawala.
"But...It's been more than a year pero bakit hindi mo pa rin magawang kalimutan ang lahat, Apo? Sinasaktan mo lang sarili mong damdamin Apo ko"- Sabi ng matandang babae at kitang kita sa mga mata nito ang awa sa kanya.
Ayaw niyang kinaawaan siya pero pag dating sa lola niya para siyang isang dahong makahiya na bumabaluktot pag nasasagi parang siya lang...
"Pilitin ko man Lola kalumutan...hindi ko magawa.. hindi ko alam kung bakit? kung paano? kung ano ang dahilan?...kahit ang sarili kong mga tanong hindi ko magawang sagutin dahil ...Ito ang totoo...The pain was gone but my fucking nightmare would perhaps remain forever in my mind."- Sabi niya sa kanyang lola na yakap yakap siya nito at napahagulhol na lamang siya.
She want's to forget everything but why she seems to be trying to make it more complicated for her
