6. Bölüm

1.1K 36 0
                                    

Evet, bilindiği gibi dün yemekte Hira vardı ve Berk abim elinden bardağı düşürüp toplarken elini kesmiş ona neler oluyor bilmiyorum ama gözlerinin içindeki ışık kayboldu. Artık nadir gülüyor ve o nadir güldüklerinde de gözleri parlamıyor artık korkuyorum. Ona bir şey olacak diye hayır korkmalıyım çünkü bişey oldu onu yavaş yavaş kaybediyorum ellerimin arasından kayıp gidiyor gibi hissediyorum. Ama buna izin vermeyeceğim...

Böyle yatağımda tavanı izleyerek bunları düşünürken içeriye Berk abim girdi yüzü gülüyordu ama bişeyler eksik gibiydi.

"Günaydın miniğim."

"Günaydın abi nasılsın elin biraz iyi oldu mu?"

"İyiyim elim biraz daha iyi ama dokunulduğu zaman acıyor özellikle dokunuyorum acıyı hissetmeden olmaz. Dokunmak lazım."

"Abi inanmıyorum sana acıdığı halde dokuyor musun?"

Ben bunları söylerken yanıma doğru geliyordu.

"Evet dokunuyorum çünkü bunu bir daha hiç bir zaman hissedemeyeceğim."

"Ne demekti şimdi bu bunuda nerden çıkardın?"

"Ölüyorum Berrin ve bunun bir çözümü yok."

"NE!? abi ne diyorsun sen?! ölmek de nerden çıktı."

"Şaka yaptım ölmek için yakışıklı ve gencim." Deyip kıkırdadı. Demiş miydim hatırlamıyorum ama çevrem gerçekten sorunlularla kaplı.

"Çok kötüsün ya çok kötü. Çık odamdan."

Odamdan kahkaha atarak çıktı.

Lavaboya doğru koştum duşa girmeliyim. Duşa girip çıktıktan sonra Berke abimin en sevdiği swet tişörtü giydim açıkçası bu çok güzel bi swet tişört çünkü üstünde "GAP" yazıyor bunun altı da vardı ama tabikide vermedi abim çünkü verse bile olmaz.Neyse bunu üstüme altıma da koyu renk kotumu giydim saçımı salık bıraktım. Ve aşağıya indim.

Herkes uyanmıştı ve yüzler gülüyordu.

"Günaydın."

"Günaydın." dedi Berkin.

"Günaydın." dedi Berkan abim.

"Günaydın" dedi Berke abim.

"Berk abi sen deme çünkü sabah beni çok sinir ettin gerçekten çok gıcıksın." Diye sitem ettim.

"Evet kardeşlerim biraz önce Berrin'in yanındaydım ve ona yakında öleceğimi söyledim. O da bana kızdı . Sonuçta hepimiz öleceğiz değil mi? Ölümden neden korkayım ki?" Dedi rahat bir şekilde sandalyede arkasına yaslanırken.

"Hepimiz öleceğiz bunun çözümü yok." dedi Berkan abim.

"Ne oluyor size ya sabah sabah herkesi bi kasvet bağladı tamam öleceğiz ama daha çok erken kimse ölümü düşünmesin."

Hepsi güldü bana. Bugün hepsi çok garipti. Ama bu sabah farklı bi neşe vardı herkesde.

"Evet kahvaltınız bittiyse okula gidelim gerçekten bu konuşmayı çekemeyeceğim."dedim kızgın olmaya çalışarak. Ama kızgın değildim.

Dört Erkek KardeşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin