Rains of Hatred (Celebrity Series #1)

Hatred 55

Chapter 55

Broken Vase

I let myself looked like a poor desperate woman as long as I'll have him. I let myself look like a dog chasing and begging, just to make him come back to me. Hindi ko kailanman naramdaman ang hiya nang gawin kong ganoon ang sarili ko. Basta't nasusuyo ko lamang siya, balewala ang paghihirap ko.

Pero ngayon, hindi ko na kayang humarap at tumingin sa kanya. I feel so weak and down. Tuluyan ng bumaon ang natitira kong tapang sa sarili simula no'ng ginising niya ako sa katotohanang hindi na talaga pwede. Hindi na siya pwedeng maging akin.

Hiyang-hiya na ako. Ang kapal ng mukha kong isipin na may pagtingin pa siya sa akin. Ang kapal ng mukha kong sabihin sa sarili na may puwang pa ako sa kanya at kaunting suyo lang ang kailangan kong gawin para bumigay siya. Hiyang-hiya ako sa katotohanang binibigyan ko ng ibang kahulugan ang tingin niyang purong pagkamuhi at pagkaayaw lang naman talaga kung tutuosin.

He said before that he really didn't knew what's the reason of my return. Right now, it made me also think what's really my reason. Noon, ang tanging rason ko kaya ako bumalik ay dahil sa kanya. Dahil gusto ko siyang bumalik sa akin. Pero ngayon, hindi ko na alam. Wala akong ibang nararamdaman ngayon kundi ang purong sakit, pagkahiya at purong panlulumo sa sarili.

"Reign? Are you alright?"

Halos hindi ko maramdaman ang presensiya ni Shaireen sa tabi ko. I remain staring at the mirror with bloodshot and swollen eyes. Kung hindi lang dahil sa make up, nagmumukha na akong pinaglalamayan ngayon.

I jut couldn't find myself. I couldn't fix the broken pieces of my heart and I feel so empty.

"Ayos ka lang ba? Kanina ka pa wala sa sarili mo." Tinapik niya ako.

I blew a deep breath. Doon ko lang napansing kanina ko pa pala pinipigilang huminga. Wala akong ganang lumilos. Maliban kasi sa nanghihina ako, hindi ko rin mahanap ang confidence ko. Naiwan na yata 'yon lahat sa bahay ni Jeb.

"Anyway, sigurado ka bang ready ka ng magpakuha? Kanina ka pa tapos ayusan. Any moment by now, tatawagin ka na ng photographer. We can request 5 minutes to stand by before you'll go for  photoshoots."

"D-Di, Shai. O-Okay lang. Salamat."

"Reign, ano bang nangyayari sayo? Kanina pa kita napapansing mangiyak-ngiyak. You're so weak and out to yourself. Are you sick?"

Nanghihina akong umiling sa kanya. No matter how much I wanted to tell her about everything, I couldn't afford myself to breakdown again. Not right now that I still have my photoshoot.

Ilang sandali lang ay narinig ko ng umingay ang set. Hindi ko man tingnan kung sino ang dumating, sa paraan ng pagbati ng mga staffs sa kanila, alam ko na agad kung sino. Noon, kapag ganitong namamataan ko na sila, excitement ang nararamdaman ko. Ngayon, puro pagkahiya na lang.

I really don't want to see him right now. Maliban sa nasasaktan ako, hiyang-hiya rin talaga ako sa kanya.

"Oh? Nandito na naman si Daniella? Napapadalas na talaga, ah? You know what? I bet favorite ka na model ni Daniella. Napapansin ko kasing kapag may photoshoots ka, kahit gaano siya kaabala ay pinapanood ka talaga niya. I have my photoshoots yesterday. I thought manonood silang dalawa ni Jebriel but to my disappointment, wala sila. Hindi tuloy ako inspired." ani Shaireen.

Bitterness crept within me. I doubt that. I know I'm not really Daniella's favorite model. Maybe because she's just curious about my relationship with Jebriel that's why she's trying to be extra observant at me. Sa totoo lang, she has nothing to worry now. Jebriel already choose her over me.