Let The Love Begin (Book 2)

Chapter 16

Chapter 16

Nantili kaming nakaupo ni Dwight sa isang mahabang upuan na malapit sa karagatan habang pinapanood ang paglubog na araw. Hindi lang kami ang nanonood at yung iba ding mga turista dito na kasama namin. Halos lahat ata dito puro couple, tsk!.

"Ang ganda"Sabi ni Dwight. Nang nilingon ko siya sa akin siya nakatingin."Nung sunset"I smirked.

"Tsk!"Pinagmasdan ko lang yung araw na palubog hanggang nagdilim na ito. "Alam mo ba kung ano ang ibig sabihin ng paglubog ng araw?"I suddenly ask.

"I don't know."Tipid na sagot niya.

"Then look for the answer and tell me"Pagkasabi ko..tumayo na ako para mapumunta sa tinutuluyan namin.

"Okay...but what's my price?"

"Price? I give you a chocolate"Inilagay ko ang kamay ko sa aking likuran at nagumpisa ng maglakad. Lumingon pa ako sa kanya..."Lets go Dwight...You told me that we were going to watch a contest?"

"Yeah! Wait for me"Nang papalapit na siya tumakbo na ako para hindi niya ako maabutan.

"Hey! Wait for me..."

"Ayoko! Habulin mo ako kung mahahbaol mo ako. Make it faster..Dwight, baka mahuli ka"Natatawang sabi ko sa kanya.

I saw him stop for a while. Huminto na rin ako at kasabay ng paghangin ng malakas ng pagtangkay sa buhok ko. Iniangat ko ang kamay ko sa aking harapan at parang inaabot si Dwight. Hindi ko alam pero parang kusa nalang itong umangat.

"Habulin mo ako Dwight, hanggang sa maabutan mo ako. Hindi mo ako susukuan diba?. You already told me that! Pero bakit ka huminto? Are you finished to chased me? Are you tired to chased me every day?. Tell me if you're tired....hihinto na rin ako."Seryosong sabi ko sa kanya. Nanatili kaming magkatitigan dalawa at ang naririnig ko ay ang alon ng karagatan at ang hangin na humahampas sa aking katawan.

Madilim na kaya kaunti nalang ang tao sa paligid naming dalawa pero mas ramdam ko na kami nalang dalawa dito. Na may malayong distansiya sa isa't-isa,...we're far away to each other.

"No! I won't tired and I won't give up on you, Cameron. Kahit kailan hindi kita susukuan...That's my words, Cameron. I'll never tired because of you..cause you're my strength and weakness. So, please..don't run fast para mahabol kita."Hindi ko pinahalata sa kanya na nakangiti ako sa sinabi niya.

Hindi na tama ang pagtibok ng puso ko sa pagkakataon na ito. Sorry, I already ate my words in the first place. Ayoko ng maging tanga kung ano man ang nararamdaman ko sa  taong ito. Ayoko ng lokohin ang sarili ko na hindi ko siya mahal. Damn! I ate my words! I broke my rules..I broke my pledge.

Pero...hindi ko muna sasabihin sa kanya ang nararamdaman ko hanggang hindi pa ako sobrang sigurado.

"Then...run for me, Dwight"Huling sabi ko bago ako tumakbo ulit.

.
.
.
.
.

Nanonood na kami ng mga labanan ng bakla...isa pala itong Miss Gay pero ang gwapo nilang bakla para sa akin. Diko alam bakit ang daming gwapong bakla sa islang ito, Sayang naman sila eh.

Sa bawat lalabas ang mga ito panay hiyawan ng mga tao at tawanan dahil sa nakakatuwang paraan ng paglakad bila at yung mga facial expression hahaha. Gusto ko yung number 16 haha, Ang cute niya kasi tapos yung matang singkit na nakakaakit pero he's Gay nga lang. Sayang naman eh!

"F*ck!"Kanina ko pa siya naririnig magmura dahil sa sinabi ko na crush ko yung lalaking pang 16 haha.

"If he's became a man...Ako na ang manliligaw sa kanya"Pangiinis ko sa kanya at mas pinahalata ko pa na kinikilig ako sa baklang iyon.