Chapter 1:This is the time
I dedicate to my Asterism @marielleregis
Thank you😘
Naimulat ko nalang ang aking mga mata dahil sa liwanag na tumagos sa aking bintana. Napahikab ako bago ako tumayo sa aking pagkakahiga.
I raised my hand for stretching.
"Good morning"Nausal ko nalang habang nakaangat ang aking dalawang kamay.
This is the time na babalik na ako sa Pilipinas...after 1 year kong pananatili sa korea...na kasabay ng pagka move on ko sa mga nanyari sa akin.
Nakabangin na ako sa pagkakadapa ko. And this is a new me.
When i return to Philippines i show them the strong me and not a weak. Wala na ang maskara ko na napakahina at madaling magtiwala sa ibang tao. I learned from my mistake to trust other people.
I took my towel and i went to bathroom for a minutes.
I removed my all clothes at hinayaan ko ang sarili kong katawan na takpan ito ng tubig na may mga nakalagay sa rosas. Ipinikit ko ang aking mga mata para mag relax.
Someone knock on my door.
"Miss...Wayne, you have only 15 minutes."Sabi ni jeon.
Jeon is my P.A here in korea. She half filipino and korea.
"Arasso!"I replied to her.
"Okay"Naramdaman ko na lumaba sna siya sa aking kwarto.
Katulad ng pinagusapan na oras....Mabilis na akong nag tungo sa dresaing room ko para makapagauot na ng damit. Lahat ng gamit ko ay nakaayos na lahat-lahat na impake na wala na akong po-problemahin at lahat ng pasalubong sa Pamilya ko.
Nang matapos ako bumaba na ako kaagad para magtungo sa sala. Nakit ko si jeon na hinihintay na ako.
"Miss Wayne....We have 35 minutes before we arrive in Incheon. You don't need to be late on your flight. So lets go Miss Wayne"Halata sa kanya ang pagaalala kung malalate ako papauwi sa Pilipinas. But i see her eyes that she won't to leave me this place.
"Okay....Lets go"Pinabuhat na niya ang mga gamit ko para isakay sa sasakyan.
Sabay na rin kaming lumabas dalawa."Hop in"Pinag buksan na niya ako ng pinto.
Bago ako pumasok tiningnan ko muna ang bahay na tinirhan ki ng isang taon. I will visit this house if i have a time. I will.
"Miss Wayne, the time is run"She remind me.
Pumasok na ako sa loob ng sasakyan. Bago pinaandar ang sasakyan sumilip pa ako sa bahay.
I miss this house.
Umandar na ang sakay naming sasakyan para pumunta sa Incheon. Nasa harap ni jeon katabi ang driver namin.
"Ahjusshi"Tawag ko sa driver nami.
"Why Miss Wayne"Hirap na pagkakasabi niya sa english.
"Ahjusshi, Always take care of yourself and Please tell to your son, He's a smart person and thank you for the wisdom word that i heard coming from him when the time i can't find myself and he helped me even he was a 17 years old. Kamsahamnida"Tumango siya sa sinabi ko.
Kyu, He's a Smart kid his words is like a deep ocean. Nakilala ko siya nung naging driver ko ang tatay niya bago palang ako sa korea nun at hindi ko pa alam ang lugar but this boy he helped me para umuwi sa bahay na tinitirhan ko. At doon ko nalaman na tatay pala niya si Ahjusshi.
At sa tuwing pupunta siya doon sa bahay namin naaabutan niya akong malungkot at malalim ang iniisip. Kaya naiintindihan ki ang sinasabi niya English ang gamit niya....ang galing nga eh. Hahahaha.
"Kamsahamnida. Miss Wayne"He replied with genuine smile.
"Cheonman-eyo"Ngiting sagot ko.
INCHEON INTERNATIONAL AIRPORT
I find myself standing in front of Incheon International Airport.
But suddenly i heard sob. I turned my head to left and i saw jeon crying.
Napangiti ako dahil lumabas din ang luha na madalas kong makita pag may hindi magandang nangyayari sa akin at pag pinapagalitan ko siya.
"Shhhh.....Stop crying jeon..this is not good to saw your tears in front of me."Suddenly she wiped her tears using her back hand.
"Miss Wayne,Thank you for everything, thank you for the things you've done to me. Thank you...."She's like a child when everytime she cried.
"Always Welcome jeon....I'm thankful because you are my P.A."I opened my arms to give her a hug.
Yumakap siya sa akin ng mahigpit...Pinipigilan kong hindi tumulo ang luha ko dahil ayoko niyang makita ulit ito.
Mamimiss ko ang babaeng ito. Jeon is good girl and i wish she find her true love.
Umalis na ako sa pagkakayakap"So....Good bye!"Tumalikod na ako sa kanya pagkatapos ko siyang ngitian.
"Miss Wayne...You have an interview in Phil."Nag okay nalang ako sa kanya.
May isa pa siyang sinabi sa kin na nagpahinto sa paglalakad ko.
"Miss Wayne, Give him a second chance"Hindi na ako lumingon sa sinabi niya.
De javu.
To all passenger please proceed inside the airplane...
Papasok na ako sa loob ng eroplano na may nakabangga akong isang koreano.
"Mianheyo"Paghingi ko ng tawad dahil ako ang nakabangga sa kanya.
"Munje eobs-eoyo"Sagot naman niya sa akin. Ngumiti lang ako at pumunta na sa upuan ko.
This is the time to comeback.
I raised my head with confident.
Vote and Comment
Thank you😘😘
📷📷📷
A/N
Cheonman-eyo means Your Welcome
Munje eobs-eoyo means No Problem
Mianheyo means Sorry
Kamsahamnida means Thank you
These words that i used coming from the app of Korean.
Sorry for the wrong grammar😅
BINABASA MO ANG
Let The Love Begin (Book 2)
RomanceHanda mo pa bang patawarin..ang taong pinagkatiwalaan mo pero sa huli ay sinaktan ka parin nila? Tama pa bang magtiwala sa taong minsan ka ng sinaktan ng todo? Tama pa bang magmahal muli, kahit nasaktan ka na ng sobra? Tama pa bang mag bigay ng seco...
