Let The Love Begin (Book 2)

Chapter 20

Chapter 20

August 12 na but until now my Papa still comatose. I don't know kung kailan magigising si Papa,gusto ko na siyang makausap marinig yung mga sasabihin niya sa akin. Tsaka para marinig niya ang mga sasabihin ko tungkol sa amin ni Dwight. Alam ko pag sinabi ko s kanyan iyon..magiging masaya si Papa kasi ito ang gusto niya yung pakawalan ko ang sakit na nararamdaman ko.

Marahan kong pinupunasan ang kamay ni Papa para linisin ito. Hinihintay ko kasi sila Ate na dumating bago ako pumunta sa Company at si Dwight may dinaanan lang pero susunduin niya ako dito sa Hospital.

"Pa...gumising ka na po, hindi mo ba ako namimiss?. Kasi ako miss na miss ko na kayo, Sobra!"Niyakap ko si Papa at inihilig ang ulo ko sa kanyang dibdib.

"I miss you so much"May lumandas na luha sa aking mata.

I love you so much Papa.

Ilang minuto pa ako nakayakap kay Papa na bigla kong naramdaman ang paggalaw ng kanyang daliri. Dali-dali akong tumayo at pinakatitigan ito baka kasi nagkamali lang ako sa naramdaman ko. Pero...gumalawa na ang daliri ni Papa at yung mata niya na pinipilit idilat. Napahawak ako sa bibig ko at tumakbo para tawagun ang doktor.

Finally, gising na si Papa at stable na siya. Napayakap ako kay Dwight dahil magandang balita iyon pati mga ate ko at Tita masaya sila s abalita ng doktor.

Lord, Thank you!.

Lumapit kami kay Papa at niyakap namin siya ng mahigpit at sabay naming sinabi ang katagang "I missed you "

Lumapit ako kay Dwight at hinawakan ang kabyang kamay para najalapit kami kay Papa. Ito na ang tamang pagkakataon para malaman ni Papa na kami na ni Dwight.

"Pa...."Pangalan palang ang nasabi ko pero alam na ni Papa ang ibig kong sabihin.

"Masaya ako para sayo aking anak. Alam kong dadating ang araw na ito at ito na ngayon hindi ako nagkamali sa aking iniisip. Masaya ako anak, Cameron."Masayang sabi ni Papa at tumingin ito kay Dwight.

"Binibigay ko na ang kamay ng anak ko para sayo Dwight...may tiwala ako na aalagan mo ang anak ko at hindi mo siya pababayaan. I'll trust you and I wish you never broke my trust, Dwight. I bless you two for your relationship."Napatingin ako kay Dwight at nginitian siya. Hinawakan niya ang mukha ko at hinalikan niya ako sa aking noo.

Napapikit ako sa ginawa niya ang next thing nagtiliin ang mga kasama namin sa hospital.

"Aw...wala na tayong prinsesa sa bahay"

"Wala na tayong mabu-bully haha"

"Pa...wala ka ng bunso,inagaw na ni Dwight hahaha"

Napuno sa loob ng kwarto ng iba't ibang salita na tungkol sa akin at kay Dwight. Tumatawa nalang kami ni Dwight sa mga naririnig namin sa kanila..pati si Papa nakikisama na at sinasabi pa ang mga epic na nangyari sa akin noong mga bata pa kami nila Ate.

Hindi ko na sila mapigilan dahil enjoy na enjoy talaga silang sabihin iyon hahaha. At ito namang si Dwight nakikisali din ang sinasabi din ang mga epic na nangyari sa akin noong kasama ko siya.

"Hey! Stop! Nabu-bully na ako ah"Nakasimangot na sabi ko sa kanila pero hindi parin sila tumigil.

"Pa! Patigilin mo na sila ohhh"nagmamakaawang sabi ko pero nagkamali ako na pinagsumbong. Kahit si Papa talaga panay ang bully sa akin huhuhu.

"Wahhhh! Wala ba talaga akong kakampi?"Tanong ko sa kanila. Tumingin ako kay Dwight na tumatawa pa siya.

I narrowed my eyes"Hindi ka titigil, Dwight?"Tanong ko sa kaniya pero di niya ako sinagot."Fine! Wag mo akong kakausapin!"Padabog akong tumayo at lumabas ng kwarto ni Papa.