Chapter 25
Bruised on her body, blood on her cheeks and all the wounds na nasa katawan niya ay isang malupit na pangyayari sa kanyang buhay. She looked like animal right now! Dahil kung papaano siya tratuhin ng mga taong nakapaligid sa kanya ngayon. She can't eat properly how she did before. Holding a spoon, drinking a clean water but now she ate used her mouth without spoon.
Nanantili parin na nakatalai ang kanyang kamay kahit kakain lang siya. Sa tatlong araw niya dito ngayon palang siya kumain..dahil nakakramdaman na siya ng gutom. Nilalagaw pa nga ang kanyang kinakain at iba narin ang lasa nito. Kahit ganun pinagtiyagaan niyang kainin ito.
Wala na siyang pakialam kung ano man ang mangyari sa kanya. Dahil kung hindi pa siya kakai at patitiisan ito..sinisugurado niyang dito na siya mamamatay na dilat ang mga mata.
Habang kumakain siya, tumutulo ang kanyang mga luha na hindi niya mapigilan. Paulit-ulit niyang tinatanong ang sarili kung bakit niya nararanasan ang maga bagay na ito?. Bakit nga ba?.
Naging masaya ba siyang anak sa mga magulang niya? O parusa ito dahil sa mga sakit na naidulot niya kay Dwight?. Hindi na siya makapagisip pa ng maayos.
Hindi na namalayan ni Cameron na pumasok ang isang lalaki. Pinagmasdan siya nito habang kumakain at may sumilay na ngiti ito sa kanya mga labi. Dumukot siya sa bulsa ng kanyang pantalon at kinuha doon ang cellphone para kuhanan ang nakakawang postura ni Cameron.
"Nice one!"Sabi pa ng lalaki. Kaya napatingin si Cameron sa lalaki na sakto naman ang pagkuha ng litrato.
Napatigil sa pagkain si Cameron at pinunasan ang kanyang bibig na parang bata. May naiwan pang mga bitil ng kanin sa kanyang bibig.
"Kakain karin pala pag nagutom ka!'Sabi ng lalaki na may ngiti sa labi, bago niya iwan si Cameron kinuhanan pa niya ito ng litrato.
"Ang ganda mong model"Panginis na sa sabi niya kay Cameron.
Nagwala si Cameron para makaalis sa pagkakatali..pero kahit anong pilit hindi siya makaalis. Pagdaing lang ang naibibigay ng pagwawala niya dahil sa sugat sa kanyang kamay.
Lumabas si Dwight sa bilihan ng gamot ng mabili na niya ang mga gamot na kailangan ng ama ni Cameron. Pagkabukas ni Dwight sa glass door, nagulat siya ng makita niya si Drake na papasok sa bilihan ng gamot. Umakyat lahat ng dugo ni Dwight at bigla niyang hinila si Drake sa isnag sulok at doon binigyan ng isnag malakas na suntok ang kanyang kapatid.
Ilang beses pa niya itong sinuntok na hindi naman pumalag si Drake. Hindi siya lumaban o sinalag man lang ang mga suntok na galing sa kanyang kapatid. Kinuwelyuhan ni Dwight si Drake at nakaamba ang mga kamao na isusuntok niya ulit kay Drake.
Napadura si Drake sa gilid dahil natikman na niyang ang sariling dugo niya. Tumingin siya sa kanyang kapatid at napa smirk ito,kaya nakatikim na namn siya ng isang suntok.
"May kinalaman kaba sa pagkawala ni Cameron?"Inis na tanong ni Dwight kay Drake na natili ang kamay niya s kuwelyo ng kapatid.
"Why you ask me that kind of question?"Matapang na sagot ni Drake kay Dwight.
"F*ck you! Ikaw ang may motibo na gawin ito!"Sigaw niya kay Drake at akma na naman niyang susuntukin ito na pinigilan siya ni Jacob.
"Tama na iyan, Dwight"Itinulak ni Dwight si Drake sa sahig.
"Pag nalaman kong kasabwat ka dito! Ako mismo ang magpapakulong sayo! Kahit sarili pa kitang kapatid...even though our blood is related!"Napangiwi lang si Drake sa sinabi ng kanyang kapatid.
"Paano kung...wala akong kinalaman dito?. So, Don't accussed me without concrete evidence that I'm the mater mind, Brother"
"Don't call me Brother! I don't have a traitor brother!. Kaya tigilan mo ako sa kakatawag mo ng brother..nakakasuka!"
BINABASA MO ANG
Let The Love Begin (Book 2)
RomanceHanda mo pa bang patawarin..ang taong pinagkatiwalaan mo pero sa huli ay sinaktan ka parin nila? Tama pa bang magtiwala sa taong minsan ka ng sinaktan ng todo? Tama pa bang magmahal muli, kahit nasaktan ka na ng sobra? Tama pa bang mag bigay ng seco...