Let The Love Begin (Book 2)

Chapter 24

Chapter 24

Naikuyom niya ang mga kamay sa mga sinasabi ng kumuha kay Cameron. Galit at puot ang umiiral ngayon kay Dwight na paulit-ulit pumapasok sa isip niya ang paguusap nila ng kidnaper.

"Ano ano ang kailangan mo sa asawa ko?!"

Pagak na tumawa ang kausap niya sa kabilang linya."Hahaha!"pagpapatuloy niya "Wala naman akong kailangan sa asawa mo, pero ang boss ang may kailangan sa kanya"Napapikit si Dwight sa sinabi ng lalaki.

"Ano? Pera? I give you the money,name your price!"

"Tsk! Tsk! Tsk! Hindi naman pera ang kailangan eh..."Pinutol ng kidnaper ang sinabi niya.

"What? Kung hindi pera, What do you need?"

"Her life! Hahahaha"Umakyat lahat ng dugo ni Dwight sa sobrang galit dahil sa kanyang mga narinig sa kabilang linya.

"Please! Kung sino ka man...I beg you, let her go. Please!"Pagmamakaawa ni Dwight. Ibinaba niya ang tono ng kanyang boses baka kasi sa ganun pakawalan ang kanyang magiging asawa.

"Haist! Kung gusto mo siyang makita...I send you one picture of her..and see her pretty face"Huling sabi ng kidnaper bago ito pinatay. Humarap si Dwight s amga taong andoon habang may luha sa mga mata niya.

"Dwight yung kapatid namin"Sabi ni Clein na sinundan naman ng iba pa niyang kapatid.

"Hahanapin ko po si Cameron..lahat gagawin ko"

Pumasok si Dwight sa kaniyang tinitirhan ng makauwi siya galing police station para ireport na tumawag na ang mga kumidnap kay Cameron. Hindi na alam ni Dwight ang gagawin kung may mangyari mang masama kay Cameron. He never forgive his self kung mangyayari man iyon.

"F*ck life!"Hinawi niya lahat ng gamit na nakita niya sa sala niya."F*ck! F*ck!"patuloy siya sa pagwawal na akala mo may magagawa iyon. Gusto lamang niyang mailabas ang sakit na nararamdaman niya.

Sino ba ang hindi maiinis kung ang yaong mahal mo ay nakuha ng ibang tao na hindi mo kilala at maririnig mo na kukuhanin nito ang buhay.

"I miss you damn so much, Wifey"Para siyang kandila na nauupod habang nakahawak sa kanyang ulo. Nang nakaupo na siya sa sahig biglang pasok naman ang kanyang kaibigan na si Troy.

Napansin ni Troy ang kalat na gamit at napadako ang kanyang tingin kay Dwight na hinang-hina na. Lumapit siya sa kaibigan dahil alam niyang kailangan nito ng masasandalan, kahit may tampuhan pa sila nito at sinisisi siya, hindi niya magagawang tiisin na makita ang kaibigan niya na nasasaktan.

Hindi naman makitid ang isip niya para hindi intindihan ang kanyang kaibigan. Nasabi lamang ni Dwight anv mga bagay na iyon dahil nawala ang babaeng mahal niya. Alam niya ang pinagdaanan ni Dwight ng iwan siya ni Cameron ng isang taon. Alam niya ang sakit na nararamdaman ng kaibigan niya at sobrang sakit nun.

Nakalapit na siya kay Dwight na nakahawak sa ulo nito na nakasabunot sa buhok. Umupo siya sa tabi nito, hindi namalayan ni Dwight ang paglunta ni Troy sa kanya.

"Troy..."Gulat na tawag niya sa pangalan ni Troy.

He smirked"Alam ko gwapo ako"Pagbibiro nito.

"F*ck you!"He hissed.

Nanaig ang katahimikan sa pahitan nilang dalawa pero kinalaunan binasag naman ito ni Dwight.

"Sorry"Sabi niya kay Troy.

"Accepted"mabilis na sagot niya sa kaibigan.Magpapaliwanag pa dapat si Dwight ng pigilan siya ni Troy. "Shhhh! Niintindihan ko. Alam mo namang matalino itong bro ko eh"Mahangin na sabi niya kaya nakatikim siya ng isang sapok kay Dwight.