Make Me Run.|kth|

part 33( epilogos:( )

Aria's pov
Ήμουν μέσα στην αγκαλιά του. Δεν υπήρχε τίποτα να μας χωρίσει πλεον. Ήταν δικός μου και εγώ δικιά του.
Γυρνάω προς το μέρος του κοιτώντας το προσωπο του για ακόμα μια φορά.
Πανέμορφος.
Ήταν το αγόρι μου.
Δεν το περιμενα, εγώ που δεν ήθελα σχέση για να μην αλλαξει τίποτα στη ζωή μου, κατέληξα να έχω αλλάξει εντελώς την καθημερινότητα μου, να δημιουργήσω καινουριες εμπειρίες και να γνωρίσω περισσότερα για τον κοσμο, πραγματα που δεν μαθαίνεις αν δεν τα βιωσεις.
Και όλα χάρη σε αυτόν.
Του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο και του ψιθυρίζω να ξυπνήσει στο αφτι.
Έκανε την ζωή μου σημαντική όποτε μια φορά πρέπει να τον κάνω να νιώσει σημαντικός.
Γιατί είναι. Οχι μονο για εμενα. Για πολλους, απλά δεν το γνωρίζει.
Εκείνος δυσανασχετεί και κάνει μια λυπημένη φάτσα όσο έχει τα μάτια ακόμα κλειστα.
-σου εχω μια έκπληξη.
Του λέω ξανά στο αφτι.
Τα μάτια του σιγά σιγά ανοίγουν και με κοιτάνε.
Μου χαμογελαει γλυκά και φέρνει τα χείλη του πάνω στα δικά μου.
Γελάω και πεφτω πανω του αγκαλιάζοντας τον.
-Σε αγαπω.
Του λέω.
-Το ξερω.
Μου λέει.
Περιμένω και την επόμενη προταση του όμως δεν έρχεται ποτε.
Τον κοιτάω περιεργα.
-Εσυ?
-Το ξέρεις πολυ καλα ότι και εγώ.
-και εσυ τι?
-Και εγώ σε αγαπω.
-Να μου το λες τοτε.
Του λεω και ξαναγυρναω στην αγκαλιά του.
Γρήγορα όμως σηκώνομαι και πηγαινω να ετοιμαστώ λέγοντας του να ετοιμαστεί και εκείνος.
-Τι? Γιατί? Ελα να κοιμηθουμε λίγο ακόμα.
-Σου λέω σηκωω.
-Πωω καλα.
Μου λεει και με χίλια ζόρια σηκώνεται.
Πηγαίνω στο μπάνιο και κάνω ένα ζεστό ντουζ.
Καθώς έβαζα το αφρόλουτρο επάνω στο σωμα μου ακουω την πορτα του μπανιου να ανοιγει.
Περίεργη βγάζω το κεφάλι μου από την κουρτινα και βλέπω ένα ταε έτοιμο να ξεντυθει για να μπει και αυτός μέσα στην μπανιέρα.
-Ναι καλα, έξω.
Του λέω παίρνοντας τον αέρα που πήρε.
-Ελα ρε άρια.
-Οχι, βιαζόμαστε τώρα.
Του λέω.
Εκείνος κάνει μια κουταβίσια έκφραση και ξανά βγαίνει έξω χωρίς να κλείσει την πορτα πισω του.
-Εμ πορτα δεν έμαθες να κλείνεις?
-Μπορείς να το κάνεις και εσυ αυτό.
-Ρε ταε γαμωτο η πετσέτα είναι μακριά.
-Δεν έχω κανένα προβλημα.
Τον ακουω να λέει ενώ πηγαινει να κάτσει στην άκρη του κρεβατιού, το μόνο σημείο που μπορεί να βλέπει ελευθερα το γίνεται μέσα στο μπάνιο.
Γαμω τη του.
Συνεχίζω το ντουζ μου και έρχεται η ώρα να βγω από την μπανιέρα.
Κοιτάω διακριτικά έξω σε περιπτωση που είχε κουνήσει τον ωραίο του κωλο από εκεί και έχει φυγει.
Που τέτοια τυχη.
Συνέχισε να καθόταν εκεί έχοντας κολλημένο ένα στραβό χαμόγελο στο προσωπο του.
-Γυρνα τουλάχιστον.
-Δεν υπάρχει κάτι που να μην το έχω ξαναδεί.
Λέει.
Προσπαθω να κρυψω το χαμόγελο μου και το κοκκίνισμα που δημιουργήθηκε στα μαγουλα μου.
Θα το έλεγες κιουτ αλλά όχι, απλά είμαι σαν μια ιδρωμένη τυπισσα, από τα νερά του μπανιου ,που έχει αναψοκοκκινησει με τις σκέψεις που τις περνανε απο το μυαλό.
Καλυπτω το σώμα μου με την κουρτινα του μπανιου, όσο μπορώ και βγάζω διακριτικά το ένα μου ποδι έξω.
Μάταιη προσπαθεια καθώς γλύστρισα και πηγα να πεσω αλλά κρατήθηκα από τον νεροχυτη.
Θεέ μου.
Με γρηγορες κινήσεις αρπάζω την πετσέτα που κρεμόταν και τυλιγω το σώμα μου μέσα σε αυτήν.
Πάω προς την πορτα και βλέπω τον ταε να απολαμβάνει το θέαμα, που άνετα το αποκαλείς και κωμική ταινία, καθώς δαγκώνει τα χείλια του.
Ναι πες μου ότι άναψες κιόλας.
Ειρωνεύομαι και κάνοντας του ένα δολοφονικό βλέμμα του κλείνω την πορτα στα μουτρα.
Συνεχίζω να ντυνομαι, καθώς πριν είχα παρει κάποια ρουχα μαζί μου και ετοιμαζομαι για εκεί που θα πάμε.