Benimsin

2- İstanbul

Zeynep (Multi )

Annem dolabımı hiç açmadığı için şanslıyım ve zekiyim . Mal mal burda dikildiğimi farkedince üzerime yırtık siyah kot ve beyaz sade tişörtümü alıp iç çamaşırlarımı giyinip kıyafetimi giyindim.
Kutuları alıp eşyalarımı koymaya başladım eşya dediğin araç gereç süsler falandı. Çekmecemi açtığımda babamla benim olan fotoğrafımı gördüm babam beni omzuna almış gülüyorduk, tabi ozamanlar ben baya zayıftım şimdi 49 muyum neyim bence hala zayıfım hıh.

O günü hatırladım fotoğrafın üstüne bir damla yaş geldiğinde hemen gözlerimi silidim . Fotoğrafı çekmeceye koymamın nedeni ,  görmek istemıyordum  çünkü her gördüğümde baya ağlıyordum. Babamı çok sevıyordum babamda beni çok severdi her dediğini yapardım bana en sevğimin çikolataları alırdı

Sakın zeynep sakın aglayayım deme

Ben evin tek kızıyım aslında annem, ben 2 yaşındayken hamileydi ve kardeşim ....kardeşim diyince bi tuhaf oldum ama 1 yaşındayken bi hastalığa kapılıp ölmüştü  . Aslında kardeşim  öldüğü icin üzülmüyorum çünkü onu hiç hatırlamıyorum  gerçi nasıl hatırlayabilirimki 2 yaşındaydım ve erkek ti, fotoğrafı bile yoktu. Kardeşimin adını bile bilmiyorum dogru duzgun nasıl bi ablayım ya ..

"Zeynep birazdan nakliyatçılar geliyo çabuk ol "

annem bağırdığında hemen çekmecelerin içini boşaltıp koydum koliye,
Kıyafetlerimide bavulumun içine koydum

Bavul baya büyüktü ama taşınabılır . Çünkü baya vardı kıyafetlerim o yüzden koliye sığmazdı anca 10 15 koli gerekirdi. Bi kaç kitaplarımıda alıp koliye koyduğumda odama göz gezdirdim. Herşeyi koymuştum hiç bırakırmıyım pehhh . Şuan koliler hayvan gibi ağırlardı hayatta taşıyamazdım. Adamlar sanırım bunu taşırlarken içinde ceset olduğunu sancaklardır, kessin

"Zeynep geldiler yavaştan getir kolileri " dedi annem koridordan geçerken

Kolilere bakıp yüzümü buruşturdum  bu arada ne koliymiş arkadaş koli koli koli

"Anne " diye seslendim

annem gelip " noldu " deyince

"taşıyamamki ben bunları " suratımı küçük emrah gibi yaptığımda . Annem gelip kolileri taşımaya çalıştı,  1 milimcik bile kalıdaramadan yerine koydu .

Gülmicem

Gülmicem

Şuan annem okadar komik görünüyordu ki anlatamam, gözüm ayağındaki terliğe kaydığında yüzümü tekrar eskisi haline getirdim

Terlikten bahsediyoruz

Annem bana bıkkın bi şekilde bakış atarken bende omuz silktim

" off yarısını gereksiz eşyalarını doldurdun dimi sen " dedi

" ne gereksizi ya hepsi lazım bana bikerem "
annem gözlerini devirip odadan çıktığında . Sanırım beni götirmiycek .ben biran olduğum yerde durup gözlerimi büyülttüm . Çünkü BRAD PİTT posterlini unuttumm ağğğ .

Hemen koşup dolabın kapağını açıp yavaş yavaş yırtmadan çıkarmaya başladım aslında alırdım yırtılsa ama bosversene ugrasamam . Yırtmayarak basardığımda .
Birden. annem ve adam içeriye girince annem gözlerini kısmış bana bakıyordu. Bende hafif gülümseyerek öpücük atarak yanından geçtim hahahaytt. Kimse alamaz bradimi .

Arabaya gidip bavulumu koydum ve size söylemeyi unuttum yine ahhh.
Biz izmirde yaşıyoruz ve istanbula taşınıyoruz yani bugüüün. İstanbula bir kez gelmiştim anneannemgiler orda yaşıyordu çunkü .