Benimsin

Final 2

Final bölümünden sonra hepiniz merak etmişsinizdir Zeynep'ten sonrasını..

😇
•
***

~2 Yıl Sonra~

Yamaç'dan ;

Gözlerimi yavaştan açıp yattığım yerden oturur pozisyonuna geçtim  ardından mayış gözlerle etrafa bir göz attım.

"Seni hep sevdim Yamaç"

Her defasında o söz gözümün önüne geldiğin gözlerimi sımsıkı kapatıp ellerimle yüzümü kapadım.

Annem içeri girdiğin de ellerimi yüzümden çıkarıp ona baktım, dudaklarını büzüp yanıma oturdu.

"Hala mı onu görüyorsun" demesiyle bir şey demeyip ayağa kalktım.  "Yamaç" demesiyle arkama dönmeden durdum. "Kendine çeki düzen vermelisin oğlum"  dediğin de bir şey demeden odadan çıktım. Arkamdan seslendi "Bi terapiye gitsen fena olmazdı" demesiyle durup kafamı ona çevirdim tek kaşım kalkarken cidden bunu dedin mi bakışı yapmıştım. Bakışlarını yere indirip yanıma gelip ellerini yanaklarıma götürecekken geri çekilmemle ellerini çekmişti en son yanağımı elleyen kişi Zeynepti...

"Oğlum dayanamıyorum böyle olmana bunun üzerinden tam iki yıl geçti iki yıl.." demesiyle bakışlarımı yere çevirdim.

"Ben iyiyim" dedim ama değildim..

Dudaklarını büzüp gözlerini sımsıkı yumup açtı "Dediğin olsun" demesiyle yanımdan geçip gitti.

Yaklaşık yarım saat sonra kıyafetlerimi üstüme geçirip aşağı inerken mutfaktan seslenmişti "Kahvaltı yapmayacak mısın?" demesiyle

"Yok" deyip araba anahtarınıda elime tutuşturduğum da yanıma geldi.

"Bari bir şey yeseydin be oğlum" diyerek kollarını göğsünde birleştirdi.

"Tokum siz yiyin" deyip dışarı çıktım.

"Nereye" diye bağırdı arkamdan. "Her zaman gidecek misin böyle" demesiyle arkama döndüm.

Ciddi bir şekilde  "Evet" diyerek kaşlarımı havaya kaldırdığım da bir şey demeyip öylece bana baktı buna karşılık gözlerimi devirerek arabaya bindim. Direksiyonu tuttuğum ellerim kasılırken gözlerimi büyültüp ellerime baktım, ardından kırpıştırıp üstüme doğru sürdüm. Hala da kan revan bir şekilde görüyordum ellerimi.. Gözlerimi sımsıkı kapatıp açtığım da yok olmuştu, derin bir nefes alıp arabayı çalıştırarak oradan ayrıldım.

Kapıyı açmadan önce yan koltuğum da duran çiçeklere bakıp iç çektim, elime alıp arabadan inip, yavaş adımlara yürüdüğüm de görmemle durup çömeldim yere.

Zeynep Aslan
D. 01.03.2001
Ö. 03.08.2020

Gözlerimi sımsıkı kapatıp tekrar görüş alanımı sağlayıp toprağını avuçladım. Ardından elimdeki çiçekleri üstüne koydum, gözlerim yine dolmaya başladığın da bakışlarımı başka yöne çevirip güldüm "Gözüme toz kaçtı da ondan"diyerek tekrar önüme döndüm.

"Biliyor musun üniversite çok boktan geçiyor" deyip omzumu silktim "Şimdi dersin
dersine çalışmıyorsun ondandır diye" dediğim de güldüm. "Doğru çalışmıyorum" dememle avuçlarımda olan toprağı yavaşça döküp akışına baktım.

"Bugün ki çiçekler farklı farkettiysen" diyerek gözlerimi kıstım. "Beğendin mi?" diyerek kaşlarımı kaldırdım, ardından yüzümü buruşturarak kafamı yana yatırıp dolan gözlerimi saklamaya çalışmıştım.

"Seni özledim" diyerek sesim titrediğin de, önüme dönüp  "Dayanamıyorum Zeynep" diyerek devam ettim "Kalbim ağrıyor kaldıramıyorum artık"  dememle ellerimi yüzüme koyup göz yaşlarımı sildim.

"Ağlamıyorum tamam" deyip burnumu çektim. "Ağlamıyorum" diyerek mırıldandım.

"Şey kusura bakma ama su ister misin sulamak için" arkamdan bir kızın seslenip  şişeyi bana uzatmasıyla hemen göz yaşlarımı silip arkama dönmeden öylece

"Olur" diyerek elimi uzatırken, elinin bana değmesiyle gözlerimi arkama çevirip gözlerinin içine baktığım an  "Zeynep?" dememle ayağa kalktığımda, biraz gerileyip kaşlarını çattı.

"Beni başkasınla karıştırıyor olmalısın" dediğinde gözlerimi kırpıştırdığım da yanağının yanındaki beni görmemle bakışlarımı yere çevirdim. Ona o kadar çok benziyordu ki geri geri gitmemle gözleri mezar taşına kaymıştı ardından tekrar bakışlarını bana çevirdi.

"Sanırım sevdiğin birine benziyordum" demesiyle elimi kafama götürüp başımı hafifçe salladım.
"Başın sağolsun"

"Üzgünüm başınız sağolsun..."

O an aklıma geldiğin de gözlerimi sımsıkı kapatıp ellerimi şakaklarıma götürdüm. Kız bana anlamsız bakışlarla bakarken "İyi misin?" dediğin de elimi kaldırıp başımı salladım.

"Evet evet iyiyim sağol" Deyip gözlerimi açtım. "Kusura bakma" dememle gülümsedi.

"Önemli değil al bakalım" diyerek şişeyi bana uzatırken hafif gülümsedim "Toprağın üstündeki çiçekleri sula" demesiyle kafamı sallayıp elindeki şişeyi almamla yüzündeki sırıtışı silmeden kafasını eğip gitmesiyle arkasından seslendim.

"Hep burda mısın sen"dememle arkasına döndü.

"Evet" deyip gülümsediğinde ben tam tersi keskin bi o kadarda kaşlarım çatık bakmamla yüzündeki sırıtışı silip önüne dönerek gitti.

Tekrar bakışlarımı mezar taşına çevirirken yere eğildim "Sen sandım" diyerek mırıldandım, ardından sevdiğim bi o kadarda Zeynebin gıcık kaptığı sırıtışı yüzüme koydum "Kıskandın mı?" dememle sırıtışımı yüzümden sildim "Tamam tamam kızma " diyerek hafif tebessüm ederken yüzümden aniden silinmişti o kadar sevinmiştim ki biran o olduğu için..
Ama değildi işte.. Kimse o olamazdı.

Ayağa kalkıp ellerimi ceplerime sıkıştırdım "Yarın tekrar görüşürüz" diyerek oradan uzaklaşırken durup arkama döndüm, Meleğin mezar taşını görmemle kocaman yutkunup ellerimi ceplerime sıkıştırmamla önüme dönüp ordan uzaklaştım..

Koruyamadığım iki insanıda toprağa vermiştim..

Ve hepsi sırf sevdiğim için oluyordu,
artık sevmek ve sevilmek istemiyordum..

***

Ve son final bölümümüzdü  bu bölüm biraz kısa olmuş olabilir ama olsun yazmamaktan iyidir..

Ne ağlatmışımdır ama sizi :/

Kendinize iyi bakın Özel Bölümlerde görüşmek üzere :')💓 ha bu arada özel bölümlerde tabikide Zeynep olacak dediğim gibi diğer bölümlerden bağımsız olacak özel bölümler...  eski sekizliyi bir macerada görmeyi tekrar bende istiyorum:')  Kendinize iyi bakın benimsler💓

İnstagramım/ Zy.zeynepp
Kitabın/ Benimsin.wattpad