17 yaşında ki genç kızın İzmirden İstanbula taşınmasıyla hikayemiz başlar.Kızın tek taraflı ilk kez aşık ve sevdiği olduğu kişi ancak, sevdiği kişiden ilgi görmemesi söz konusu, tabi şuda var ki kızı aslında platonik bir şekilde seven biri de vard...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar 👩❤️👨 *** 1 hafta sonra
"Zeynep kalksanmı artık ha kızım?" başımın ucunda durmuş anneme gözlerim kısık bakarken arkama dönüp uyumaya devam ettim.
"Bu gün gidiyoruz biliyorsun değil mi" gözlerimi sımsıkı kapattım.
"Bak.." sözünü kesip yattığım yerden doğrulup
"Anne tamam çıkar mısın odamdan" dediğimde ilk şaşırsada böyle dediğim için sonra kafasını sallayıp eliyle saçlarımı karıştırdı ve sonra çıktı.
Ellerimi isyan edercesine yüzümü kapatırken ağlamamak için zor tutuyordum bu gün İzmir'e gidiyorduk aslında taşınıyorduk, hepsi gideceğimi biliyorlardı ama bugün olduklarını bilmiyorlardı..
Nakliyatçılar birazdan gelirlerdi benimde odamın yarısı kalmıştı zaten onları toplayıp bizimkileri arardım artık yanlarına gidecek zamanım bile yoktu artık. Yamaç o gün bana 'Gitmeni istemiyoum' demişti o günü hiç aklımdan çıkarmıyordum şu 1 haftadır bana resmen gitmeni istemiyorum demişti bana ya bana.
Yüzümdeki gülümseyi önümde duran aynadan farketmiştim, bi an sadece aynadan kendime bakakalmıştım gözlerimi devirip napıyorum ya ben diye diye ayağa kalkıp rutinlerimi yapmak için lavaboya gittim. Ilık bir duş alırsam çok iyi olurdu üstümde bir çöküntülük vardı bunun gitmesi lazımdı.
Duştan alıp giyindikten sonra mutfağa geçmiştim annem tabakları kolilere yerleştirirken ellerimi karnımda birleştirdim ve onu izledim, ciddi ciddi gidiyorduk Allah'ım rüya olsun ya bu nolur.
Annem arkasını dönüp beni kapının başında gördüğünde ilk kaşları çatıldı ardından gülümsedi "Kahvaltı yok diyemi bu çatık kaşlar" hayır gidiyoruz diye.
"Mm sanırım dışarda yapıcam" deyip bileğimdeki saç tokasını alıp dağınık bir topuz yaptıktan sonra annemi yanağından öpüp "O yüzden baybay yarımsaate gelirim"
"Zamanımız yok biliyorsun.."
"Biliyorum" dedim sıkıntılı bir sesle.
Ayakkabıları giyip üstümede deri ceketimi giyindikten sonra çıktım, asansörün düğmesini basıp gelmesini beklerken telefonumdaki saate de ikidebir bakıp duruyordum saat 11.05 geçiyordu, ben bir de uyanmış kızım on bir nedir abi ya.. Asansörün gelmesiyle binip 0'a bastım.
Dış kapıdanda çıkarken bi kaç kişinin yüzlerinde maske görmüştüm, ah şu korona meselesi ne bokturda geldi bizim ülkeye. Bu sefer fazla kalabalık değildi sokak burda günde 1000'e yakın insan geçiyordu ama şimdi görseniz topu topuna 20 30 kişi falan vardı, ay çıkmasamıydım kollarımı karnımda birleştirerek ilerledim bi kahvaltıcı yer biliyordum aslında orda bir teyzem çalışıyordu çok tatlı bir teyzoşdu kendisi tabağı süsler önüme koyardı arada oraya giderdim evde kahvaltı olmamasına değil gitmek istediğim için giderdim.
