Saniyelerce baktı gökyüzündeki gökkuşağına, gözyaşları hissetiği duygulara eşlik eti.
Kalbindeki acı çok büyüktü. Vosvosun motor sesi silkelemişti ruhunu, dönüp hızlıca Vosvosun peşinden koştu. Adımı kaldırımda ki çıkık bir taşa takıldı, tökezleyerek yere yığıldı. Sağ diz kapağında, bileğinde ve yüzünde acı hisseti. Yüzünü kaldırdı, avuçlarını bastırdı yere destek alıp kalkmaya çabaladı ama nafileydi ayağındaki ağrıyla kalkamadı. Vosvos artık görülmüyordu. Vosvosun son göründüğü noktaya baktı, bu boşluk hissi bedenindeki acının önüne geçti.
Hıçkırıklarına uzaktan gelen Melinin sesi karıştı. Şebnem'e seslendi.
Melin Şebnem'e doğru koştuğu esnada cep telefondan Rüzgarı aradı. Melin düğünün son hazırlıkları için çalışan insanlara baktı, sonra Rüzgarı verandada gördü o telefonu açar açmaz nefes nefese bir sesle: "hemen gel. Seni görüyorum yola bak görüyor musun beni" diyerek elini kaldırarak el salladı.
Rüzgar: "ne oldu Melin? Görüyorum seni."
Melin: "Şebnem çok kötü düştü, gel çabuk"
Rüzgar hızlıca koşarak yola çıktı. Uzaktan Melinin Şebnemi yerden kaldırmaya çabaladığını izleyerek onlara doğru koştu.
Melin Şebnemin gözyaşlarına dokundu sonra yavaşça sol koluna girerek: "Şebnem yavaşça kalk... yavaşça" diyerek ona destek oldu. Melin Şebnemin yavaşça kalkmasıyla dizinden durmaksızın akan kanı gördü. Her yerinin ağrıdığı beli olan Şebnemin gözlerini gökkuşağından alamadığını gözlemledi.
Rüzgarın dilinden endişeyle kız kardeşinin isminin akmasıyla Şebnemin gözleri öfkeyle büründü.
Rüzgar: "ne oldu? Nasıl oldu?" Rüzgar Melinin tuttuğu eli tutarak: "bırak sen bana. Melin birini çağır, hastaneye gitmeliyiz"
Şebnem yüksek bir sesle: "bırak beni"
Rüzgar: "Şebnem kanıyor her yerin... sakın... ne oldu?"
Şebnem: "git buradan"
Melin yumuşak bir sesle Şebnem'e yaklaşarak sendelenen Şebnemi tutmaya çabaladı: "yaralarına baktırmak gerek Şebnem"
Rüzgar sinirlenerek: "o Selim üzdü dimi. Sinirlendin, bizden çıkartıyorsun acısını... yapma lütfen Şebnem... iyi olacaksın. Selim melim önemli değil. Sağlığın, sen önemlisin"
Şebnem elleriyle ikisini uzaklaştırdı. Onlardan uzaklaşmak, bir adım atmak için tüm gücünü toparladı. Ayakta durmakta güçlük çekti.
Her rengin bir anı olduğu gökkuşağının renklerine baktı. Gözyaşları yüzündeki yaraya akınca eli gitti yüzüne. Kan içinde kalan eline kaydı bir saniye bakışı sonra yine gökyüzüne baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
