Anonim Bey

son

Sınıfa çıktım. Çantamı sırama koyup pencere kenarında yerimi aldım. Biraz bekledikten sonra Kuzey'in okul bahçesine girdiğini görünce sinsice sırıtmama engel olamadım. Neden mi?

Çünkü onunla uğraşmak istiyorum. Aslında istemediğimden değil sadece sabah hazırlanınca ararım dediği halde aramadı. Ve bu iş canımı sıkmaya başladı. Hep aynı şeyi yapıyor. Dur deme vakti geldi.

Hızlıca aşağı indim ve kendimi bilerek ona gösterip yanından geçtim. Her zaman durur birbirimize günaydın derdik normalde. Ama bakın normalde şuan değil. Şuan anormal bir zaman. Kuzey birşey olduğunu açıkca anlamış olmalı kı zaten alt katta olan sınıflarına çantasını bırakıp yanıma gelmek üzre yola çıktı. Tabiki gözlemci bakış açısıyla bakma gücümü kullanmıyorum. Öyle şey mi olur yahu. Kapıdan çıkınca yana saklanıp izledim sadece. Onun geldiğini görünce hemen yan tarafımda kalan oturma yerlerine oturup zaten telefona takılı olan kulaklığı kulaklarıma soktum. Ama bakın müziği açmadım. Onu dinlicem. Çaktırmayın siz.

Çok geçmeden yanıma gelip tam karşımda yere çömelip durdu. Biran hiç birşey söylemeden yüzümü incelemeye başladı. Bende hiç bir şekilde ona bakmadan öylece telefonla uğraşmaya başladım. Bir dakika sonra artık dayanamayıp konuşmaya başladı.

"Nefes" dedi. Konuşmam çırpınsın biraz.

"Nefes hadi ama ne oldu söylesende bende öğrensem" dedi.

"Sakın taviz verme Nefes sakın" diyen iç sesime içimden göz devirdim. Çünkü söylediği şey çok saçmaydı. Tabikide bakmayacağım. Yine bunun devreler yandı her halde.

"Bak eğer yanlış birşey yaptıysam, özür dilerim. Ben seni kırmak istemiyorum. İstememde hadi şimdi bana ne olduğunu anlat, hadi güzelim" dedi. Çok geç Kuzey bey az daha çırpın belki ondan sonra.

"Tamam" dedi. Ne? 'tamam' mı nasıl duydu bu beni sesli konuşmadığıma eminim aman neyse iyi işte beni iyi tanıyor demek. Hayır tabikide hoşuma gitmedi. Kimin hoşuna gitsin ki yani lütfen. Saçmalamaz mısınız siz.

"Nefes, Nefesim hadi canım lütfen söyle ne oldu? Bilmeden birşey yapmışım demek ki söyle ne yaptım" dedi. Adama bak ya ciddi ciddi soruyor bir de ama doğru bilir mi hiç suçunu sen şimdi görürsün Kuzey bey. Ayağa kalkıp gitmek için yanından geçeceğim sırada beni durdurdu. Ve kulağımdan kulaklığımı çıkardı.

"Hadi ama Nefes gerçekten dinlemediğin, hatta şarkıyı bile açmadığın halde müzik dinliyor gibi yapıpta benden bu kadar kolay kurtulabileceğini mi sanıyorsun?" dedi. Ve tabi ki de hiç hoşuma gitmedi. Hiç yani. Bakın yine saçmalıyorsunuz. Kuzey tekrar konuşmaya devam edip:

"Artık ne olduğunu söylemeyecek misin?" dedi. Hiç birşey söylemeden öylece yüzüne baktım. Sonunda pes edip

"Tamam aferim beni iyi tanıyosun. Ama yeterli değil demek ki sürekli trip atan biri olmadığım hâlde naptını bilmeden sürekli naptım diyosun. Bence biz napalım biliyor musun Kuzey?"

Kuzey şaşkınca suratıma bakıp transtan çıkmış gibi baktı ve konuştu.

"Söyle güzelim napalım?"

"Sen git biraz daha düşün. Ne olduğunu bulamazsan eğer çıkışta bana sarılmak için gelme Kuzey. Bulana kadar da sarılmicaksın. Ona göre düşün."

Galiba biraz ağır oldu. Ama iş işten geçti galiba. Şuan bana bakışlarını görünce pişman oldum. Daha fazla da vicdan yapmamak için kulaklığımı taktım ve müziği açtığımı görmesi için telefonu iyice suratına yaklaştırdım ve tuşa basıp yürümeye başladım.