İki ruh birbirini basit bir kazayla bulamazdı.
Kırmızının en koyu tonuyla kaplanan ellerim bedenini sarmalarken gözümde endişeli parıltılar dolaşıyordu. Kana bulanmış bedeni bana da kendi rengini sıçratıyordu. Aslında bakarsanız, bu bir tesadüf de...
Bölüm Şarkısı: Grup Abdal- Bir ay Doğar Keyifli okumalar💓
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaderimde varsa şayet, senin için ölmek bile güzel.
🔸🔶🔸🔶🔸🔶🔸🔶🔸
Kırmızı. Birbirimizin kaderine takılan kelepçenin rengi. İliklerimde hissettiğim kan kokusu bana tarifi olmayan bir hazzı yaşatıyordu. Avucumda hissettiğim acı; geçmişim, içimdeki hazzım geleceğimdi. Geçmişle bu gün arasında köprüde ellerimi birbirine kenetlemiş oturuyordum.
"Yara daha yeni olduğu için acımaz. Sonrasında arı sokmuş eşek gibi oradan oraya koşturma da." dedi kendi elini tutan Ali. Alaycı bir bakış attım. "Sen kendini düşün."
"Fikir benden çıktı kızım. Canım acısa da koşmam. Karizmamız var sonuçta."
"Karizmana." deyip sustum. İçimden afilli bir küfür mırıldanıp elimden damlayan kana odakladım bakışlarımı.
Kendime zarar vermeyi zerre sevmeyen biriydim. Fakat Ali yılan gibi diliyle aklıma girmiş, öldürdüğümüz herkes için jilet kullanarak vücudumuza çentik atmamızı söylemişti.
Ve ben itiraz bile etmeden kabul etmiştim. Şuan ise buradaydık. İkimizin de avucunda kan gölü vardı. Yine de itişmekten geri durmuyorduk. Ortak olmak isterken düşman olacak gibiydik.
Duvarların dibine çöktüğümüz, betonları aşınmış, boyaları dökülmüş depoda oturuyorduk. Elimdeki yaradan sızan kan aşınmış zemine düşüyor, ben ise hayalimde seslendiriyordum.
"Peki Faruk Yay ölmeden neden eline çizik attın?" konu olsun diye soru sorduğunu biliyordum.
"Sen kimseye zarar vermedin, neden eline çizik attın?" sorusuna cevap vermemiş olmamı sorgulamadı. Ben de üzerinde durmadım.
"Geçmişimi öldürdüm. "
Geçmiş ölür müydü? Geçmiş ölürse nasıl gelecek olacaktı?
"Tebrikler. Ben de o cinayet üzerinde çalışıyorum." Alayla konuşmama ukala bir kahkaha attı. Ah, Tanrım! Bu adamı dünyadaki temsilcin olarak mı gönderdin? Bu nasıl bir ses tonudur!
İçimden geçenleri dışımdan söylememiş olduğum için kendime minnettardım. Fakat bakışlarımı ondan alamıyordum. Dip dibe oturunca gözlerinde boğuluyordum.
Karanlıkta gri olan gözleri güneşte buz mavisi bir renge bürünüyordu. Simsiyah saçları karanlıkta geceye karışsa da beyaz teni bir ölünün teni gibi parlıyordu.
