Günler günleri haftalar haftaları aylar ayları kovalarken ben çok mutluydum.hayatım çok güzel geçiyordu.Azad benim için kıymetlim den öteydi. O daha fazlasıydı herşeyimdi canım dı kanım dı azad için öl deseler ölürdüm.ona o kadar bağlanmışken kaybetmeyi göze alamazdım.
Azad sayesinde hayatımda bir erkeğe daha sahip oldum. Yamaç Efe Tütüncü oğlum hayatımın ikinci erkeği sekiz buçuk aylık hamileydim. Bir bebeğimiz olucağını öğrenince azad bütün Tütüncü aşiretini ayağa kaldırıp sevinçli haberi vermişti.
Gelecek olan bebeğimiz için şenlikler yapılmış. Bir kaç büyük baş hayvan kesilip fakire fukara ya dağıtılmıştı.
"Güzelim ne yapıyorsun öyle"azad uyanmış uykulu gözleriyle bana bakıyordu.
"Ne yapayım sizleri düşünüyorum hayatıma girdiğiniz için dünyanın en mutlu kadını olarak hissediyorum."
"Asıl ben dünyanın en mutlu adamıyım senin gibi mükemmel bir eşe ve bir bebeğe sahibim "deyip dudaklarıma uzunca bir öpücük bıraktı.azadın bunu yapmasıyla hamilelik hormonlarıma zar zor sahip çıkabildim. Bu hamilelik den dolayı olan birşeydi her an azadın dudaklarına yapışıp hiç bırakmayabilirdim.
En azından irademe sahip çıkabiliyordum.
"Güzelim benim işe gitmem gerekiyor sakın ağır kaldırma eğer yapılacak birşey varsa ben geldiğimde hallederim"tamam dercesine başımı salladım.
Azad sa yataktan kalkıp üzerini değiştirdi.daha sonrada gelip yanağımdan öptü.
"Görüşürüz güzelim kendine dikkat et birşey olursa haber vermeyi unutma telefonum açık olacak."
"Tamam canım"azad gittikten sonra yataktan kalkıp banyoya gittim güzel bir duş alıp kıyafetlerimi giyindim daha sonra da kendime kahvaltı hazırlayıp.karnımdaki oğluşumu doyurdum.oğluşum sayesinde bir miktar kilo almıştım.ama buna takmıyordum.
Hem kendimi bu sayede daha olgun hissediyordum. Gün boyunca azad ın eve gelmesini bekledim. Kapı ne zaman açılıp ta azad içeri girer diye bekliyordum.
Ama beklediğim gibi olmadı.azad gelmemişti. Endişeyle telefonumu elime aldım.şimdiye kadar aramış olması gerekiyordu ama hayla aramamıştı tam azad ı arıyordum ki telefonum çalmaya başladı. Azad ın kardeşi yusuf arıyordu.
Hemen cevapla tuşuna basıp.
"Alo "dedim
"Yenge abimle bir kafedeyiz acilen buraya gelmen gerekiyor."yusufun sesi çok korkuluydu
"Yusuf ne oldu azad a"
"Sakin ol yenge sadece evden çıkıp buraya gel evin önünde şoför bekliyor yalnızca çabuk ol ve gel"deyip telefonu kapattı.
Bende gözyaşlarım içinde azad ın yanına gitmeye başladım neyseki şoför adresi biliyordu da beni hemencik getirmişti.kafeye girince her yer karanlıktı.azad ın burada ne işi olabilirdi ki üstelik azad a ne oldu.
"Azad nerdesin "dedim korkmuş sesimle bir yandan da kendimi sıkıyordum bugün sürekli sancılarım dan dolayı kıvranıp durmuştum halbuki biraz önceye kadar daha iyiydim ama şimdi terden sırıl sıklam olmuştum.
"İyiki doğdun eylem iyiki doğdun iyiki doğdun iyiki doğdun eylemm"bir anda ışıklar açılınca gözlerim kamaşmıştı. Azad karşımda büyük kalpli bir pastayla dikeliyor du.herkes buradaydı annemler azadın ailesi çoğu tanıdıklarım benim için buradaydı.
Azad gülümseyerek bana bakıyordu. Ama halimi görünce gözlerin de korku belirdi.halim bu kadar kötümüydü.
Azad a doğru bir adım atmıştım ki gözüm karardı ve dünya ayağımın altından kaymıştı.yere düşmeyi beklerken babamın kollarına yığıldım.bilincim kapanmadan önce son kez azad ın seslerini duymuştum.
Uyandığım zaman hissettiğim büyük boşlukla şokla etrafıma bakındım.azad yanımdaydı.hastanedeydik
"Azad oğlum nerde neden karnım şiş değil azad bebeğimize birşeymi oldu neden konuşmuyorsun."bağırarak ağlıyordum.karnım şiş değil di oğluma birşey olduysa ben nasıl yasardım.
"Sakin ol birtanem oğlumuz iyi ve az sonra senin yanına gelecek " ağlamamı biraz dindirdikten sonra
"Azad bebeğimiz doğdu mu?"
"Evet güzelim iki gün önce oğlumuz dünya ya gözlerini açtı.senin doğum günün de ve ikinizin de durumu gayet iyiymiş."azad ın sözleri sayesinde rahatlayıp arkama yaslandım.
"Beni çok korkuttun eylem o gün seni öyle kan ter içinde görünce ne yapacağımı şaşırdım.hata bendeydi ne diye sana böyle birşey yaptım aklım almıyor.sen hamilesin ve ben seni korkutup daha sonra da doğum yapmanı istemezdim.acılar içinde olmasını istemezdim"
"Unut bunları sevgilim o gün zaten sancılarım vardı.demekki doğum sancılarımmış "deyip azad ın dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım. Tam da o anda kapı açıldı.hemşire Yamaç Efeyle gelmişti.çok küçücük duruyordu.
"Evett birbirine aşık olan çiftimizin meyvesi de geldi."gülümseyip oğlumu kucağıma aldım.çok güzel kokuyordu.hayatımda şimdiye kadar böyle bir koku koklamamıştım.
"Azad görüyormusun çok güzel bir bebek ve çokta güzel kokmuyor mu?"
"Sen de böyle kokuyorsun.güzelim ferah ve güzel"bir süre azad a baka kaldım.
"Nasıl ama ben böyle kokuyorsam neden hissetmedim ki."
"Bilmem güzelim belki kokunu algılıyorsun dur ama sürekli o kokuyu taşıdığın için artık hissetmiyorsundur."
"Haklısın"hemşire çıktıktan sonra annemgil içeri girdi.
"Kızım birtanem iyimisin"gülümseyerek başımı salladım tüm aile geçmiş olsun ve allah analı babalı büyütsün demişti.daha sonra da bebeğimize getirmiş oldukları altınları bir torbanın içine katmışlardı.azad ın ailesi hep tam altın katmıştı torbaya sıra benim aileme gelince annem utanarak torbanın içine çeyrek altın atmıştı.
Ah benim annem neden utanıyorsunki sen kötü birşey yapmadın hatta tüm aile fertleri buna hiç birşey dememişti.hep minettle gülümsemiştiler.
Kucağım daki oğlum ağlamaya başlayınca istemeyerek te olsa bende ağlama ya başlamıştım.anlaşılan yeni doğum yaptığım için hormonlarım bozulmuştu.
"Kızım sen niye ağlıyorsun"
"Anne bebeğim ağlıyor "herkes halime gülünce kaynanam
"Heyy gülmeyin gelinime hadi erkekler çıksın belli ki torunumun karnı acıkmış."dedi.
"Anne bende mi çıkıcam?"azad ın sorusuyla abisi yanına gelip.kafasına bir tane şaplattı.
"Tabi ki de çıkıcan eşşek sıpası hadi yürü"bende artık ağlamayı kesmiştim sonuçta anlık yaptığım birşeydi.
"Ama abi ya ben evliyim hatta bir oğlum bile var ne yaptığın şimdi oldu mu sen daha nişanlın la evlenince çoluk çocuğa karışınca ohoo sen o zamana ihtiyar olursun deme di deme "azad sayesinde kahkalarım odada yankılandı birtek ben değil herkes gülüyordu.
Artık bizim hayatımız belirlenmişti.bizi tertemiz mutlu bir hayat bekliyordu.biz artık hep sevicen sıcak kanlı birbirine düşkün bir aile olucaktık ben öyle hissediyordum.mutluluk bizim hep peşimizde olacaktı.
KDU-24 Final Bölüm Sonu
