Bu hayattan tek bir isteğim vardı.huzur dolu bir hayatımın olması sanırım öyle birşey hiç olmayacakmış gibi geliyor.
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp.yusufa" gidelim "deyip yürümeye başladım.Kahramanın yanından geçerken kısık bir sesle " görüşürüz güzelim "dedi tırnaklarımı avucuma bastırarak sessiz kalmayı tercih ettim.eğer birşey deseydim yusuf tarafından sorguya çekilebilirdim. Böylelikle en doğrusunu yaptığımı biliyordum.konaktan içeri girdiğimizde.yusuf okul a gitmek için hazırlanacağını söyledi.ve odasına çıktı.bende azad uyanmış diye odaya çıktım ve kapıyı açtım.ama karşımda çıplak bir azad görünce hemencik elimle yüzümü kapattım.tamam kabul ediyorum.yarı çıplaktı altında pantalon u vardı ama üzerinde birşey yoktu.kahkaha sesiyle parmaklarımı aralayıp azadın tam gözlerine baktım.
" neden gülüyorsun çok mu komik hem niye burada kıyafet değiştiriyorsunki "deyip bir cevap beklemeye başladım.
Tek kaşını kaldırarak üzerime doğru gelmeye başladı.tabi o geldikçe bende geri geri gitmeye başladım.tabi en sonunda duvara çarpmamla gidecek başka bir yerim kalmamıştı.ellerini duvara koyarak yüzüme doğru eğildi.
" sana hesap mı vermem gerekiyor.istediğim yerde kıyafetimi değiştirebilirim.çünkü-
Sözünü keserek ben devam ettim.
"Çünkü sen azad ağasın çünkü sen herşeyi yapabilirsin.öyle değilmi" dedim.eğer bunları söylemeseydim içimde kalırdı.
"Aynen öyle " deyip ukala bir şekilde gülümsedi ve eline almış olduğu beyaz gömleğiyle odadan çıktı.ben aptal aptal onun arkasından bakakalırken aklıma gömleğini üzerine giymediği gelince hızla odadan çıkarak.aşağa inen merdivenlerde
Dikilen azadın yanına gittim.
