Kuoförden çıkmış düğün mekanına giderken çok sessiz ve durgundum.azad bunu farketmiş olacak ki ."neyin var senin?"dedi ve tekrar yola döndü.
"Bir şeyim olduğunu da nereden çıkardın."dedim.ve hiç birşey olmamış gibi radyo ya uzandım ve bir müzik kanalı açtım.kafam o kadar karışıktıki sanki bu karışıklıklarla boğulacakmış gibi hissediyor dum. Mesala Baran nın Handan la evlenmesin deki amaç neydi?onu seviyormuydu yoksa sadece bebek için mi evleniyordu.eğer bebek içinse neden sevmediği bir kadından bebek yapsın ki
"Eylem,eylem hey sana diyorum."düşüncelerimden ayrılmamın sebebi azad tı
"Efendim."dedim ve arabanın durmuş olduğunu farkettim.etrafımı incelerken düğün yerinin park yerindeydik.hangi ara bunların olduğunu anlayamadım.sanki rüya gibi hepsi bir anda oluşmuştu.
"Gerçekten de bugün çok tuhaf ve dalgınsın yoksa aşık mısın.?"dedi sırıtarak.yoksa aşık olduğumu çok mu belli ediyordum.
"Yo hayır"dedim paniğe kapılarak.
Azad şüpheyle gözlerime baktıktan sonra dudaklarını araladı ama konuşmasına müsaade etmeden."hadi inelim yoksa biz gidene kadar düğün bitecek."deyip arabadan indim.azad da kapıyı açıp indikten sonra.kapıyı kapatarak yanıma geldi.birlikte düğün mekanına girip.bizim için ayrılmış.masaya oturduk.biz oturduktan beş dakika sonra aile fertleri geldi.
Azad ın annesi yanıma gelerek sağ tarafımdaki sandalye yi çekip oturdu.babası ve abisi de boşta kalan yerlere geçerek düğünün başlamasını bekliyorlardı.güçlü bir alkış tufanı kopunca çoktan dolmuş olan gözlerimle giriş yerine baktım.çok mutlu ve güzel bir gelin olan handa nı ve tam aksine olan mutsuz ve fazla özenmemiş olan damat Baran dı.
Bizim masanın yanından geçerlerken gözlerimiz çakıştı.gözleri beni bulunca bir anda ışık yandı gözlerinde.şimdi anladım ki o hayla beni seviyordu.bu evlilik sadece zoraki evlilik ti. Kaderimizi değiştirmemeli ve bizler için yazılmış olan bu kader i yaşamamız lazımdı.çünkü başka çare yoktu.
Handan ve Baran nikah masasına geçtikten sonra geriye sadece iki tane nikah şahidi gerekiyordu. Baran ın annesi gelip.azad ın nikah şahidi olması nı isterken.bana doğru da Handan ın annesi benimse Halam bana doğru geliyordu.korkuyla diyeceklerini beklerken.kalbim küt küt atıyordu.
"Eylem güzel kızım diğer nikah şahidi de sen olurmusun.?"gözlerim nikah masasına kayarken azad ın Handan ın nikah şahidi olduğunu gördüm.kendimi ağlamamak için zor tutarken.benden olumlu bir cevap bekleyen halam a döndüm.
"Hala ben ol-"sözümü keserek "lütfen"deyince istemeye istemeye yerimden kalkarak.nikah masasına ilerlemeye başladım.halam benden ne istediğini bile bilmiyordu. Sevdiğim adamın nikah şahidi oluyordum.bu iğrenç birşey di.
Azad ın yanımdaki sandalye yi çekip oturdum. Çok fazla Baran ile göz göze gelmeme ye çalışarak nikah kıyılmış tı. Onlar büyüklerinin ellerini öperlerken bende gidip yerime oturdum.ve şu berbat düğünün bitmesini bekledim.
Sonunda düğün bitmiş.bizde arabayla konağa dönüyorduk.düğün müzikler eşliğinde geçmiş ti takı töreni olduktan sonra düğün pastası kesilmiş birkaç müzik ve danslardan sonra da düğün sona ermişti.ama biz biraz daha kalmıştık.çünkü Azad Baran ın arkadaşıydı.bu sebeble de biz düğünden en son ayrılarından dık. Ama ikisi arkadaşsa neden azad benimle evlenmişti.
Eğer benim tanıdığım Baran sa mutlaka benden azad a bahsetmiştir.ama görünen o ki azad hiç birşey bilmiyordu.sıkıntıyla oflayıp. Arkama yaslandım. Arabanın klimasın dan çıkan sıcaklık uykumu getirirken günün vermiş.olduğu yorgunluk ve bitkinlik le gözlerimi yavaşca kapattım.uyku beni ele geçirirken şaçlarımda bir el hissettim.yumuşak ve sıcacık bir el
"Uyu küçük kız "bu sözcüklere daha fazla direnmeden kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
Bölüm sonu.
