Çalıyor çalıyor ama açan yoktu sıkıntıyla oflayıp telefonu yatağa bıraktım ve ayağa kalkıp odadan çıktım annemgilleri aramıştım. Ama uyumuş olabilirlerdi sonuçta baya geç olmuştu oturma odasına girdiğimde azadın ablasının televizyon izlediğini gördüm.
"Merhaba abla azad nerede"
"Dışarı çıktı ablam bir arkadaşıyla buluşması gerekiyormuş"
"Anladım" deyip bende tekli koltuğa oturdum.acaba baran nasıldı tamam evli bir kadındım ama o benim ilk ve son aşkımdı hayla kalbimde bir yerlerde yaşaması suç değildi.
"Eylemcim sen kimlerden sin ablam mağlum burada işlerim olduğundan seninle ilgili pek birşey bilmiyorum aslında hiçbirşey bilmiyor da sayılırım."
Şimdi ne diyecektimki ben babamın ismini söylediğim gibi onların kanlılarının kızı olduğumu anlamıycakmıydı ama şöyle bir durum vardı ki eninde sonunda bunu öğrenicekti. En iyiyisi söyleyip kurtulmak vardı bu işten deyip konuşmak için ağzımı açmıştım. Ama zil çalınca ayağa kalkıp kapıya gittim.
Kim olduğuna bakmadan kapıyı açıp karşımdaki kişiye baktım
Sarışın mavi gözlü azadın yaşlarında bir erkekti adam beni görür görmez bastan aşağı incelemeye başlayınca içten içe sinirlenmeye başlamıştım.
Sakin olmaya çalışarak "buyurun " dedim.
"Ben azad a bakmıştım. Evde mi "
"Hayır evde değil lütfen sonra gelir misiniz."
"Ne aceleniz var içerde bekliyim hem sizin gibi güzel bir bayanla da tanışmış olurduk." sinirim kat ve kat artarken bu adamın taciz edici bakışlarına katlanamıyordum .
"Kibarca söylüyorum defolup gider misiniz artık."
"Aaa hadi ama güzelim biraz vakit geçirelim bak eğer burda olmaz dersen bizim evede geçeriz" deyip ellerini belime yerleştirdi.
"Bırak lan beni gebertirim seni sen benim kim olduğumu biliyormusun."benim bu ince ve naif çırpınışlarım hiç bir işe yaramıyordu bu iri vücudlu adam da
" hmm kim olduğunu bilmiyorum bebeğim anlatırmısın birazcık."
"Ben sana anlatayım o ellerinin arasındaki kadın benim karım lan"
"Azad" azad çok sinirli bir şekilde gelip adamı benden ayırdığı gibi sıkı bir yumruk atmıştı. Ben korkuyla çığlık atıp azadın kolunu tuttum ve adamdan ayırmaya çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü bunların hiç bir faydası olmamıştı.
"Azad lütfen durarmısın. Öldüreceksin adamı"
Azad "sen bu işe karışma eylem " deyip tutmuş olduğum kolunu bırakmam için beni fırlattı. Ben beton zemine sertçe düşerken başımı çok kötü vurmuştum. Zaten sonrası koca karanlık bir boşluktu.
Bölüm sonu bu bölüm pek içime sinmedi sizcede kötü bir bölüm müydü?
