Eve geldiğimiz de şoför bavulları alıp eve çıkarmıştı.şoför e teşekkür edip uğurlattım. Yatak odasına girip.bavulumdan birkaç parça kıyafet alıp. Banyo ya girdim sıcak bir duş aldıktan sonra üstümü kurulayıp. Kıyafetlerimi giyindim.
Giyindikten sonra da oturma odasına geçip. Kanepeye oturdum. Aklıma azad gelince nereye gitti acaba diye düşünmeden edemedim. Aslında azad iyi birisiydi. Ailesine karşı kötü bir söz söylediğini duymadım. Ama nedense benim yapmadığım bir ölümü bana karşı suçluyor du sanki ben katil dim
KATİL bu cümle bana çok ağır geliyordu.ben hayatım da bir tek karıncaya zarar vermemişken bir insanı öldürmek düşünmesi bile kötüydü.
Ben bu şekilde düşüncelere dalmışken kapı açıldı.azad gelmişti. Deri ceketini çıkarıp. Askılığa astı.
"Eylem seninle konuşmamız lazım" içimde kötü bir his oluşurken neden azadın benimle konuşmak istemesi tuhafıma gitmişti anlayamıyorum.
"Ne konuşucağız?"yanımdaki boş olan yere oturup. Gözlerimin içine bakmaya başladı.
"Öncellikle bu söyleyeceklerim bizim hayatımızı değiştirecek zaten bu durum daha fazla böyle gidemezdi biz evliyiz ama hiç yakın değiliz artık eskiden olan şeyleri evliliğimize katmayacağım seninle mutlu olmak istiyorum sana benzeyen bir kızımız olsun istiyorum çünkü Seni Seviyorum "deyip cebinden bir tane kutu çıkardı.içinde iki tane alyans vardı.
Bense hayla ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde azad a bakıyordum.böyle birşeyi bekliyormuydum. Hayır böyle birşeyi beklemiyordum. Kalbim ona bir sans ver derken aklım tüm bu olanların yalan olduğunu söylüyor du ona inanma o sana tokat attı. Şimdi de gururun la oynayıp seni paramparça edecek aklım yine beni zor duruma sokmuştu.
Ama haklı olan oydu ya beni kandırıyorsa hızla oturduğum yerden kalktım.azad da şaşkınca bana bakıyordu. O da ayağa kalktı.
"Eylem iyimisin yüzün neden bembeyaz oldu."birde iyimisin diye soruyordu.sinirle sağlam bir tokadı yanağına vurdum. Benim vurmamla birlikte affalamıştı.
"Sakın azad ağa sakın benim duygularımla oynayıp beni bitirmeye çalışma."diye bağırdım. Daha sonrada koşarak evden çıktım.azad da arkamdan geliyordu.ayak seslerini duyabiliyordum.
Apartmandan çıkıp yolun karşısına doğru koşmaya devam ettim. Tam yolun ortasına gelmişken korna sesiyle kafamı bana doğru gelen arabaya çevirdim.olduğum yerde durmuş arabaya bakarken hiçbir şekilde yerimden kıpırdayamıyordum.
"Eylemm"azad ın endişeli sesi korkuma korku katmıştı.artık yolun sonu gelmişti.araba geldiği an büyük bir hızla savruldum.
Düştüğüm yerde doğrulmaya çalışırken canımın bu kadar az acıması tuhafıma gitmişti.sonuçta son sürat gelen araba çarmıştı. Bana etrafta bir ses oluşurken biraz önce durmuş olduğum yere baktım.büyük bir kalabalık birisinin başına toplanmış ambulans çağrıyordu.
Bende zorlukla oraya ilerleyip yerde yatan kişiye baktım. Azad dı gördüğüm şey rüya olmalıydı şu anda arabanın bana çarpması lazımda yoksa azad beni kurtarmışmıydı.
"Azad "ağlayarak yanına çöktüm.başını dizime yaslayıp saçlarını okşadım.
"Azad aç gözlerini sakın beni bırakma.özür dilerim azad özür dilerim böyle olmasını istemezdim."herşeyin sorumlusu bendim benim yüzümden azad kollarımın arasında cansız bir şekilde yatıyordu.eğer azad ın sevgisini inansaydım bunların hiçbiri olmayacaktı.
KDU-21 Bölüm Sonu
