Yine buz gibi olmuş ellerimle üşürken Baranımın gelmesini bekliyordum artık ona Baranım diyemiycektim ama aşkımı kalbimde yaşatmaya devam edicektim başka bir adamla evlenecek olsam bile karşımda nişanlımın arabası durunca kapıyı açıp arabaya bindim
"Eylem gözlerine ne oldu neden böyle kıpkırmızı kurban olduğum" deyip göz altıma doğru bir öpücük kondurdu öpücüğüyle bedenimi bir titreme alırken derin nefes alıp nişanı atmamız için gerekli can yakıcı sözleri söyledim
"Baran seni buraya ilişkimizi bitirmek için çağırdım yani nişanı atmak istiyorum çünkü sen fakirsin ve biz seninle geçinemeyiz o yüzden yol yakınken ayrılalım hem ben başkasıyla evlenicem " yüreğimde oluşan acı dolu fırtınayla kapıyı açıp hızlı bir şekilde indim ve arkama bakmadan eve doğru ilerlemeye başladım ama kapı çarpma sesi gelince
"Eylem eylemim ne diyorsun sen böyle sen böyle biri değilsin"
"Hayır sen beni tanımamışsın benim gerçek yüzüm bu" deyip koşar adımlarla eve girip kapıyı kapattım ve yere çöküp hıçkırarak ağlamaya başladım o sözler canımdan çok sevdiğim adamdan çok benim canımı yakmıştı
"Kuzum bir tanecik evladım benim canın yanıyor biliyorum kurban olduğum ama daha fazla harap etme kendini "
"Anam canım yanıyor benim güzel anam boğazımda oluşan yumru nefes almamı zorlaştırıyor "
"Benim nar tanem biriciğim Alışman lazım kızım yoksa Baban ölür "
"Doğruyu söylüyorsun annem ama yinede sevdiğim adamı nasıl unutucam onsuz yaşayabilecek miyim onu bile bilemiyorum"
"Alışıcacaksın yavrum sevgini bir süre kalbinde yaşıyacaksın ama unutucaksında aynı zamanda belki de kocana aşık olucaksın"
"Hayır anne bunu yapmıycam Baranımı unutmıycam ve başkasıylada evli olsam bile aşkımı kalbimde yaşatıcam "
Anneme istemeden de olsa sesimi yükseltmiştim ama benim acım bana yeterdi.
Bölüm sonu
Bir aşk hikayesi bitti ama belki başka bir aşk hikayesi doğacak :)
