Elevator | vmin ✔

12.36

Dakikalardır birbirimize sokulup çıt çıkarmadan sarıldığımız sessizliği bozup öksürerek boğazımı temizledikten sonra seslendim ''Taehyung''

Dudaklarını aralamadan mırıldandığında devam eden ben oldum ''Aklımda birkaç soru var, sorabilir miyim?''

''Evet'' diye cevap vermeden önce gözlerini açtı ve benimkilerle temas kurdu ''Ne istersen sorabilirisn''

''Biliyorum şu bunları sormam yanlış olabilir ama aklıma takıldı işte'' deyip belli belirsiz güldüm ''Sormazsam içimde kalırdı ve günlerce bunları düşünüp araştırırdım yani-'' demeye kalmadan sözüm Taehyung tarafından gülmeyle karışık bir biçimde kesildi fakat artık sözlerimin yarıda kalmasına alıştığım için tepki göstermedim.

''Söyle hadi'' demişti komşum.

''Daha önce bir erkekle çıktın mı?''

Düşünmeden cevap verdi ''Evet''

''Şu an sevgilin var mı?''

Önce güldü ''Hayır'' dedikten sonra ise ''Sence şu an sevgilim olsaydı senden hoşlandığımı söyler miydim?''

''Sakin ol şampiyon, burada soruları ben sorarım'' demeden önce aramızdaki mesafeyi az da olsa açmış, birbirine değen vücutlarımızı uzaklaştırmıştım. Artık yalnızca bacaklarımızın bazı bölümleri temas halinde bulunuyordu.

Oflayan Taehyung'dan sonra soru sorma sırası yeniden bana geçti ve çok beklemeden ''Sevgilinden ayrılalı ne kadar oldu?'' diye sordum.

Gözlerini yukarı kaydırması düşündüğünü gösteriyordu ''İki yıl olmak üzere sanırım''

''Peki neler yapıyordunuz?'' diye sorduktan sonra açıklamak amacıyla yeni cümleler ekledim ''Yani demek istediğim iki erkeğin sevgili olması çevre tarafından pek hoş karşılanmıyor, buluşmaya falan çıktığınızda neler yapıyordunuz? İnsanların bakışlarından çekinmiyor muydunuz?''

Omuz siktikten sonra ''Neden çekineyim?'' diye sordu ''Bir kız ve bir erkek ne yapıyorsa onları yapıyorduk işte. İki erkeğin arasında ya da bir kız ve bir erkeğin arasında ya da iki kızın arasında geçmesi neyi değiştirir?'' sesi azarlar biçimde değildi bunları söylerken ''Canım ne isterse onu yapıyordum yani''

''Öpüşürken falan bile mi?'' diye sorarken yere bakmamın nedeni utanmamdı elbette.

Kıkırtı sesleri eşliğinde ''Evet Park Jimin'' dedi Taehyung ''Öpüşürken falan bile'' kıkırtıları yavaş yavaş azalıyordu ama asla kesilmiyordu ve ''Hatta el ele tutuşurken, ona aşk dolu gözlerle bakarken ve sevgimi sesli bir biçimde dile getirirken bile'' diyerek son cümlesini kurduğunda aramızdaki mesafeyi kapatarak yanıma geldi. Bunu yapması için kalçası üzerinde hafifçe kayması yeterli olmuştu.

Sağ elimi avuçlarının arasına yerleştirdi ''Neden soruyorsun şimdi bunları?'' soru sorma sırası ona geçmiş gibiydi ''Birlikte olursak diye mi soruyorsun?'' gözleri o kadar parlaktı ki loş ortamda bile belli oluyorlardı.

Yutkundum. Boğazımdaki yumru önce aşağı sonra yukarı hareket ederken oldukça sesliydi ve ne cevap vereceğimi bilmiyordum. Aslında sorduğu sorunun yanıtı 'evet' olmalıydı çünkü sarıldığımız süre zarfı boyunca bunları düşünmüştüm. Ondan hoşlanıp hoşanmadığım konusunda emin değildim ve vereceğim cevap yüzünden onu umutlandırmak ya da cesaretendirmek falan istemiyordum. Tek istediğim aklımdaki soru işaretlerinin yok olmasıydı o kadar.

Ona bakamıyordum ''Bilmiyorum'' deyiverdim ''Sadece merak ettim'' onun avuçları arasında kaybolan elime odaklanmıştım.

Taehyung'un ''Park Jimin'' diye seslenmesi üzerine başımı kaldırdığımda ''Sevgime karşılık vermek zorunda olmadığını biliyorsun değil mi?'' diye ekledi ''Gergin hissetme, lütfen''

En başta uzun olan cümlelerim kendilerini belli etmeden kısalıyorlardı ''Biliyorum'' dedim ''Sadece sormak istemiştim''

Taehyung ''O zaman ben de bir soru sorabilir miyim?'' dediğinde başımla onayladım ve soracağı çok geçmeden kulaklarımla buluştu ''Seni öpebilir miyim?'' ve bu sorusunu da başım yardımıyla onayladım.