Sa loob ng labing limang taon, ako'y nabuhay sa poot, lungkot. Maraming pinagdaanan. Buhay koy masalimuot. Ngunit ganunpaman, handa akong mamatay. Ano ba naman kasi ang halaga ko? Diba wala? Dahil ako'y tanging tanga, bobo't salot? Tiniis ko't tinago ang lahat. Hindi ako nagmamaktol, sinusunod ko kung ano man ang naisin niyo. Kasi nga diba? Para sa akin lang naman 'to lahat. Pero putangina. Pag ba ikakasaya mo, ikasasaya ko rin na?
Sinubukan kong gawin ano man inyong gusto para sa'kin pero sinubukan niyo din ba akong tanungin kung ito'y aking gugustuhin?
YOU ARE READING
Duh!
Teen FictionEach people have different ways of reacting to various circumstances. Some people receive blessings then they celebrate. Others get insulted then they just weep all day. And there are those who encounter worst conflicts their whole life - yet does n...
