Saat Kaç? | 2Won ✓

Bölüm On Altı: Ben Wonho Gibi Merhametli Biri Değilim, Acımam.

Chae Hyungwon

Başımı Ellerimin Arasına Almış, Yavaşça Sallanıyordum.

"Şu An Güzel Bir Sahildeyim...Evet, Karanlık Yok. İyiyim, İyiyim, İyiyim..."

Bir İleri Bir Geri Sallanmaya Devam Ederken Kapı Açılmıştı. Başımı Kaldırıp Gelen Kişiye Baktım.

"K-Kimsin?"

"Hyungwon?"

Shownu Hyung'un Sesini Duyduğum Gibi Hızla Ona Koştum.

"AMİRİM! SONUNDA BENİ BULDUNUZ! TANRIM SANA ŞÜKÜRLER OLSUN!"

Shownu Hyung'a Sarılıp Ağlarken O Benim Saçlarımı Okşuyordu.

"Hyungwon, Yüzünü Gördün Mü? Wonho'nun Yüzünü Gördün Mü? Hakkında Bilgiye Sahip Misin? Hyungwon Konuşsana!"

Shownu Hyung Beni Sarsmaya Başladığında Yaşlı Gözlerimi Ona Diktim. Başımı Hızla Salladığımda Sırıttı Ve Beni Hızla Odadan Çıkardı.

"Hemen Karakola Gidelim. Robot Resim Çıkarmamız Gerekiyor!"

O Kolumdan Çekmeye Devam Ederken Dışarı Çıktığımızda Soğuk Hava Karşılamıştı Beni. Titremeye Başladım. Gözüm Shownu Hyung'a Kaydığında O Sadece İleriye Bakıyordu.

Ve...Neden Hiç Gözünü Kırpmıyordu O?

"H-Hyung?"

Dedim Kolumu Ondan Kurtarıp. Sinirli Gözlerle Bana Döndü.

"OYALANACAK VAKTİMİZ YOK! YÜRÜSENE WON!"

Bana Bağırdığında Yüzü Bir Anlığına Pixelleşti. Şok İçinde Yüzüne Baktım.

Ne Oluyordu Bilmiyorum Ama O Kesinlikle Shownu Hyung Değildi.

Etrafıma Baktım. Sağ Tarafım Ormanlık Alandı, Diğer Taraf İse Otoban.

Eğer, Ormana Doğru Koşup İzimi Kaybettirirsem Geri Otobana Döner Ve Yardım İsteyebilirdim.

Ama Bana Kim Yardım Ederdi Ki?

Karşımdaki Şeyin İnsan Olduğundan Bile Emin Değildim.

Başımı Yere Eğip Yakınımda Duran Karınca Yuvasına Baktım.

Daha Sonra İse Ne Olduğunu Umursamadan Hızla Ormana Doğru Koşmaya Başladım.

"HYUNGWON!"

Arkamdan Koşarak Geldiğini Ayak Sesleri Sayesinde Anlıyordum.

Hızımı Kesmeden Koşmaya Devam Ettim. Bir Yandan Da Deli Gibi Bağırıyordum.

"YARDIM EDİN! BİRİ YARDIM ETSİN!"

Ensemde Hissettiğim Nefesle Kendimi Yerde Buldum. Ağlayarak Üstümdeki Kişiye Baktığımda Bu O Yaratıktı.

Ama Bu Sefer Kendi Görüntüsündeydi. İnsana Benziyordu Ama Gözleri Onun İnsan Olmadığını Belli Ediyordu.

"Benim Shownu Olmadığımı Nerden Anladın Güzelim?"

İşaret Parmağı İle Yanağımı Okşadığında Altından Kalkmaya Çalıştım.

"KALK ÜZERİMDEN SENİ LANET OLASI!"

Bağırdığımda Kahkaha Atmıştı. Daha Sonra Üstümden Kalkmış, Benim Kalkmama İzin Vermeden Kolumdan Tutmuştu.

"Bana Bak, Bana Lazımsın Diye Sana Zarar Vermeyeceğimi Düşünüyorsan Yanılıyorsun. Beni Sinirlendirme. İnan Bana, Ben Wonho Gibi Merhametli Biri Değilim, Acımam."