•Perfectly Wrong•

"Μη, σε παρακαλώ!"

Μερικές φορές οι καταστάσεις μπορούν να φέρουν τους ανθρώπους πιο κοντά αλλά και να τους απομακρύνουν.Να δυναμώσουν τις σχέσεις ή να τις καταστρέψουν.Να σε φέρουν σε απόγνωση ή να σου γιατρεψουν τις πληγές.

Elvira's POV
Γύρω μου όλοι στο διάδρομο βρισκόμαστε σε κατάσταση σοκ, άλλοι είμαστε κοντά στην Zoe και την γνωρίζουμε,άλλοι απλά αγωνιούν λόγου ανθρώπινης συμπόνιας και κατανόησης στο φίλο τους, Liam. Τα δάκρυα μου έχουν στερέψει και έχουν ξεραθεί στα κατακόκκινα μάγουλα μου, νιώθω τα μάτια μου να τσουζουν και πραγματικά η εικόνα μου αυτή τη στιγμή θα μοιάζει φρικτή.Η Marian δίπλα μου, έχει ακουμπήσει το κεφάλι της στον ώμο μου ενώ τα δάκρυα της κυλούν στο πρόσωπο της και έχει προσηλωθει το βλέμμα της στο κενό.Προσπαθω να μείνω ψύχραιμη και να αγνοήσω τα τρεμαμενα ακρα μου, τα οποία συσπωνται και προδίδουν την ψυχολογική μου κατάσταση.Το κεφάλι μου με παθαίνει από τον πονοκέφαλο και εκλιπαρώ νοερά τα ματοκλαδα μου να παραμείνουν ανοιχτά μήπως έχουμε νέα για την κατάσταση της Zoe.

2 ώρες νωρίτερα:

Το πάρτι τελικά ήταν σκέτη καταστροφή,στην αρχή περνούσα πολύ ωραία,είχα να περάσω τόσο καλά εδώ και καιρό. Έπινα, έπαιζα, διασκέδαζα με τα παιδιά και είχα χαλαρώσει απίστευτα.Ο συμπαικτης μου στο beer bong(βασικά τα ποτήρια δεν περιείχαν μπύρα αλλά βοτκα πορτοκαλί, κεράσι, λεμόνι και άλλες γεύσεις) ο Brian είχε πολύ πλάκα και πραγματικά προσπαθήσαμε πολύ να κερδίσουμε, την στιγμή που βγήκαμε οι νικητές σε ένα παιχνίδι, έτσι όπως είχαμε χαλαρώσει με το ποτό, με παίρνει στην αγκαλιά του, με στριφογυριζει και με τοποθετεί στο τραπέζι ενώ τα χέρια του σφιγγουν την μέση μου.Ημουν σίγουρη ότι θα με φιλούσε, ενώ το πρόσωπο του είχε πλησιάσει το δικό μου, μπορούσα να μυρίσω την βοτκα βύσσινο στα χείλη του,με μεθούσε ακόμα περισσότερα η γλυκιά μυρωδιά, έκανε το κεφάλι μου πιο βαρύ και ήθελα να τα γευτω αλλά εκείνη τη στιγμή απομακρυνεται ο Brian και πέφτει κάτω, για την ακρίβεια κάποιος τον έριξε.Πριν προλάβω να συνειδητοποιησω τι είχε συμβεί, είδα τον Nate πάνω στον Brian να τον χτυπάει, δίνοντας του απανωτές μπουνιές, στα πλευρά και στο πρόσωπο ενω ο καημενος αγκομαχουσε απο τον πονο.Φωναζα να σταματήσει αλλά βλέποντας ότι δεν γίνεται τίποτα, έβγαλα το τακούνι μου και άρχισα να τον χτυπάω, πάλι καλά που κάποια παιδιά αποφάσισαν να βοηθήσουν ενώ σταμάτησαν να απολαμβάνουν το θέαμα.Τον Brian τον πήγε σπίτι του ο φίλος του ο Thomas και τον Nate του έφτιαξαν ένα καφέ να ξεμεθυσει αφού ήταν χάλια ενώ εγώ του τα έψελνα.Ημουν τόσο θυμωμένη μαζί του, δεν μπορώ να καταλάβω τι του έφταιξε το καημένο το παιδί, με ποιο δικαίωμα τον ακούμπησε και χάλασε την στιγμή μας.Την ώρα που τον έβριζα, πήγα να του δώσω χαστούκι λόγω της εριστικης του συμπεριφοράς αλλά με σταμάτησε κρατώντας σφιχτά τον καρπό μου "Ωω δεν θες να το κάνεις αυτό" μου είπε με ένα πονηρο χαμόγελο ενώ εγώ τον κοιτούσα εξαγριωμενη "Γιατί αυτό; " του φώναξα "Γιατί μετά θα πρέπει να υποστεις τις συνέπειες" μου λέει με ψυχρό ύφος, αφού κατάφερα να πάρω το χέρι μου από το κράτημα του, απομακρυνθηκα και μετά από λίγο φύγαμε με την Marian στα σπίτια μας.