•Perfectly Wrong•

"Εμπιστευσου με"

Zoe's POV

Για έναν άνθρωπο η προδοσία θεωρείται η έσχατη πραξη.Αν όμως η προδοσία προέρχεται από ένα άτομο με το οποίο έχεις φανταστεί το μέλλον σου μαζί του; Αν είναι το άτομο το οποίο κάνει την καρδιά σου να σκιρτα μόνο και μόνο με την σκέψη του; Ο πόνος που καταλαμβάνει κάθε ίνα του κορμιού σου, πως περναει;
...

Όταν ανοίγω την πόρτα, περιμένοντας να δω τον David, βλέπω τον Liam, φοράει μαύρο στενό σκισμένο παντελόνι, μαύρο φούτερ και αρβυλακια μαύρα, με κοιτάει έντονα, νιώθω το αίμα μου να παγώνει σε κάθε αρτηρία, το βλέμμα του έχει κάτι που δεν μπορώ να προσδιορίσω, δηλώνει πόνο και ενοχή, οι μαύρες σακούλες κάτω από τα μάτια του δηλώνουν την έλλειψη ύπνου,για κάποια δευτερόλεπτα απλά δεν μιλάμε και κοιτιομαστε, τα μάτια του ερευνούν αχόρταγα το κορμί μου, δείχνουν ανήσυχα.Ξαφνικα από το χέρι του ξεπροβάλλει ένα άσπρο πανί, πριν προλάβω να αντισταθώ, το τοποθετεί μπροστά στο στόμα μου, μέσα σε δευτερα πασχίζω να απελευθερωθω από το κράτημα του, αλλά είναι αδύνατο, απλά τον κοιτάω μέσα στα μάτια, τα δικά του είναι υγρά και με αντικριζουν με θλίψη , τα μάτια μου σφαλιζουν , προσπαθώ να τα αφήσω ανοιχτά αλλά είναι μάταιο, τα πόδια μου δεν μπορούν να με κρατήσουν, νιώθω το σώμα μου βαρύ και μετά το μόνο που μένει είναι το κενό,σκοτάδι.
...
Ανοίγω σιγά σιγά τα βλέφαρα μου, η όρασή μου είναι θολή, το κεφάλι μου είναι βαρύ και δεν μπορώ εύκολα να το σηκώσω, προσπαθώ να θυμηθώ τι έχει γίνει, αλλά αμέσως μου έρχεται στην μνήμη πως ο Liam είχε έρθει σπίτι μου και με υπνωτισε,γιατί Liam; για ποιο λόγο;, είμαι τόσο μπερδεμένη, κοιτάω γύρω μου απελπισμένα,προσπαθοντας να προσδιορίσω που είμαι, βρίσκομαι σε ένα βανακι,τα χέρια μου είναι δεμένα μεταξύ τους, δεν μπορώ να το ξελυσω, αρχίζω και πανικοβαλλομαι, Θεέ μου που βρίσκομαι; το αυτοκίνητο κινείται με μεγάλη ταχύτητα,με αποτέλεσμα στις στροφές, το σώμα μου να πέφτει πίσω και να χτυπάω το κεφάλι μου και την πλάτη μου.Δακρυα κυλούν στα μάγουλα μου , χτυπώ τα πόδια μου στο πάτωμα και αρχίζω και ουρλιαζω, έχω πάθει κρίση πανικού, νιώθω ότι δεν μπορώ να ανασανω, όμως πρέπει να μείνω δυνατή πρέπει να το παλέψω.Δεν ακούω τίποτα μέχρι που διακρίνω κάτι φωνές από το δίπλα μέρος, βάζω το αυτί μου στο κρύο διαχωρισμα από το βαν, ακούω δύο να συνομιλούν και προσπαθώ να καταλάβω τι λένε...μια βαριά οικεία αντρική φωνή ξεχωρίζω, όχι όχι δεν μπορεί γαμωτο να μου το κάνει αυτό,
"Αφού την θέλει θα την έχει με τον εύκολο τρόπο και γρήγορα" λέει κοφτά, ο άλλος του απαντάει "Είσαι τελείως μαλακας, το καταλαβαίνεις ότι σε είδε;; Δεν ήταν μέρος του σχεδίου αυτό!Θα τα καταστρέψεις όλα!" Την γνωρίζω αυτήν την χρεια, είναι ο Noah, τι στο καλό γίνεται;;γιατί κάποιος να θέλει εμένα ; που είναι μπλεγμενος ο Liam; "Θα με μισήσει και δεν θα με ξαναδεί" λέει ο Liam με βραχνιασμενη φωνή, αρχίζω και χτυπάω το διαχωρισμα, με τα πόδια μου, ουρλιαζω με αγανακτηση "ΓΙΑΤΊ LIAM;;;ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΌ ΕΜΈΝΑ;ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΣ;" είναι τα λόγια που επαναλαμβάνω ανάμεσα στους λυγμούς μου, έχω πέσει κάτω στα γόνατα εξουθενωμενη από τις κραυγές μου, απάντηση δεν παίρνω, και η μόνη ερώτηση που αποτυπώνεται στο νου μου είναι πως μπορείς Liam να με πληγώσεις;...