Liam 's POV
Την ημέρα εκείνη, που έφυγα έξω από το σπίτι της, η εικόνα της ήταν κολλημένη στο νου μου.Πολλες φορές επαναλαμβανα στον εαυτό μου ότι είμαι εκπαιδευμένος για τέτοιες καταστασεις, ότι βρίσκομαι σε αυτή την πολη,πλησίασα την Zoe για έναν καταραμένο σκοπό.Πριν μερικούς μήνες ήμουν ικανός να πράξω φόνο, ήμουν αναίσθητος στον ήχο των μικρών παιδιών που ουρλιαζαν απελπισμένα, εκλιπαρώντας για βοήθεια όταν οι φλόγες του κτηρίου περικυκλωναν τα σώματα τους.Ναι, δεν με ένοιαζε,δεν με άγγιζε το παραμικρο και ξέρετε γιατί; Γιατί ήμουν κενός, απολύτως κενός.Δεν μπορώ όμως να φανταστώ την Zoe να ουρλιάζει και να τρέμει μόνη της, κλεισμένη μέσα σε ένα μικρό δωματιακι και γαμωτο νευριάζω με τον εαυτό μου, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορώ απλά να την παραδώσω να τελειώνουμε, είναι τόσο περίεργο, έχω να νιώσω πόνο από τότε που ήμουν μικρός, λες και από εκείνο το περιστατικό τότε εκλεισα τον διακόπτη των συναισθήματων και ζούσα στο σκοτάδι, μου άρεσε αυτό, το να προκαλείς χάος γύρω σου αλλά εσύ να μένεις ανεπηρέαστος.
Άμα πήγαινε στο πάρτι θα την έστελναν κατευθείαν τα τσιρακια του Jack Blood σε αυτον, όμως άμα πήγαινα και την απήγαγα εγώ, τότε θα έμενε ασφαλής, μέχρι να βρω ένα τρόπο να την ξεμπλέξω από τα σκατα που έχουν δημιουργήσει στην ζωή της άλλοι.Εστειλα τον Nate να βγει με την Elvira και την Marian, ώστε να τις απασχολήσει, ο Noah συνεχίζει να μου υπενθυμίζει το ποσο σκατα τα έχω κάνει και πόσο αντιεπαγγελματικα φερομαι, μου έλεγε συνεχώς ότι τη στιγμή που θα τα μάθει όλα ο Blood για την Zoe και την εμπλοκή μου ότι θα σώσει το τομάρι του και θα τα αρνηθεί όλα, θα είναι ο ίδιος που θα με σημαδέψει με την κάννη του όπλου στο κεφάλι και θα πατήσει την σκανδάλη, το ξέρω ότι το εννοεί, δεν ζούμε με συναίσθημα, η καρδιά είναι κρυα,δεν σκεφτόμαστε πως νιώθει ο άνθρωπος που ξεψυχαει μπροστά μας ενώ τον πυροβολούμε, αυτοί είμαστε,εγκληματίες για τον συνηθισμένο κόσμο, επαγγελματιες εξολοθρευτες για τον δικό μας, τον σκοτεινό και τον επικίνδυνο.
Την στιγμή που της εκλεινα το στόμα με το πανί και με αντικρίζε με θλιμμένα ματιά, ήθελα να κάψω τα πάντα γύρω μου, δεν ξέρω το γιατί, απλά ήθελα να νιώσουν οι γύρω μου τον πόνο που ένιωσα εκείνη τη στιγμή.Οταν μάθει την αλήθεια θα με μισήσει κι αυτό θα είναι το καλύτερο και για τους δύο, δεν γουστάρω να νιώθω για κανέναν, δεν είναι του τύπου μου το στυλ του προστάτη, εγώ καταστρέφω τα πάντα γύρω μου.Αυτη πρέπει να βρει κάποιο αγόρι, που είναι της ηλικίας της, κοιτάει το μέλλον του το λαμπρό να διαγράφεται μπροστά του, να μπορεί να της προσφέρει μια κανονική σχέση, μια ασφαλής καθημερινοτητα.
Όταν μου ζήτησε να βγάλω την κουκουλα στο βανακι και με χαιδεψε ενώ έτρεμε από κάτω μου, ήθελα να βάλω μπροστά το αυτοκίνητο και να την πάρω μακριά από όλους αλλά δεν μπορώ, δεν γίνεται γαμωτο.
Τώρα βρίσκεται δίπλα μου με κοιτάει με αυτά τα μεγάλα καστανοπρασινα ματιά της που είναι υγρα και μοιάζουν με φοβισμενου κουταβιου, τα μακριά μαλλιά της έχουν πέσει στο πρόσωπο της ενώ το κάτω σαρκωδες χείλος της έχει πέσει προς τα κατω.Ακουω ένα κλαψουρισμα και καταλαβαίνω ότι είναι από εκείνη, γαμωτο, της σφίγγω το χέρι προκειμένου να της δώσω δύναμη και της σχηματίζω με τα χείλη μου ότι όλα θα πάνε καλά, ανοίγω την πόρτα ενώ ακόμα την κρατάω από το χέρι , μπαίνουμε μέσα και όλοι κάθονται γύρω από το μακρύ τραπέζι, η Theano, ο Noah, o Alberto ο Ισπανός και ο Klaus ο Γερμανός.Ολα τα μάτια πέφτουν πάνω στην Zoe, η οποία γουρλωνει τα μάτια της στη θέα της Theano.Η Thea σηκώνεται με φορά και με πλησιάζει, με χτυπάει με φορά προς πίσω "Είσαι τρελός γαμωτο; Έφερες αυτήν εδώ; Θες να μας κόψουν όλων τα κεφάλια και να τα κρεμάσουν στο τοίχο πάνω από το τζάκι του Blood;" αγριοκοιταζει την Zoe ενώ αυτή έχει πάρει αμυντική στάση και έχει κάνει τα χέρια της γροθιες, η Thea την πλησιάζει "Πολύ ντόρος γίνεται για ένα κακομαθημένο σαν εσένα" της λέει μέσα στην μούρη της.Η Zoe τα χάνει, τα μάτια της γεμίζουν με δάκρυα ενώ έχει γίνει κατακόκκινη, "Τι στο καλό Thea;; Και εσύ έχεις μπλεχτεί σε όλο αυτό; Τι συμβαίνει;" ουρλιάζει, "Σκάσε, θέλεις να μας ακούσουν και να μας στείλουν όλους να δούμε τα θυμαρακια αναποδα;" της λέει ο Noah , τον άγριο κοιταζω, δεν φταίει αυτή για τα σκατα εδώ πέρα μέσα, είναι απλά η αθώα της υπόθεσης και έχει πάθει κρίση "Μην της ξαναμιλήσεις έτσι γαμωτο" του γρυλιζω απειλητικά, εκείνος γελάει χλευαστικα.Ο Alberto σηκώνεται από τη θέση του και μας παρατηρεί "Όλοι κάτω τώρα και θα εξηγήσουμε της Zoe πως έχει η κατάσταση" εννοείται πως θα της πούμε αυτά που πρέπει να ξέρει,οτι επιτρεπεται προκειμενου να μην κινδυνευσει.Η Zoe κάθεται κάτω αμιλητη και βουρκωμενη και κοιτάει μια το κενό και μια εμάς, κάθομαι δίπλα της στην άλλη καρέκλα και κοιτάω τους συναδέλφους μου, την ομάδα X6,"Λοιπόν ακούστε με καλά, ο Jack Blood θέλει σήμερα την Zoe-" πριν προλάβω να τελειώσω την πρόταση μου ακούγονται πυροβολισμοι από έξω,τα παράθυρα σπάνε, όλοι πέφτουν κάτω ενώ αρπάζουν τα όπλα τους, κρύβω κάτω από το σώμα μου την Zoe ενώ καλύπτω το κεφάλι της, γατζωνεται από πανω μου,"Πρέπει να φύγουμε από την έξοδο κινδύνου, ξέρεις ποιοι είναι Liam μας είχαν προειδοποιησει!" φωνάζει για να ακουστεί πάνω από τον θόρυβο ο Noah, βάζω την Zoe μπροστά μου για να βγούμε από εδώ μέσα, αν πάθαινε κάτι εξαιτίας αυτων και εμένα που βρίσκεται εδώ, θα τους σκότωνα τους καριοληδες, τρεχουμε όλοι προς την έξοδο κινδυνου, προκειμένου να βγούμε στο γκαράζ έκτακτης ανάγκης και να χρησιμοποιησουμε αυτοκίνητα της δουλειάς ωστε να φυγουμε απο αυτο το κωλοκτηριο που βομβαρδιζεται απο πυροβολισμους..
...
ESTÁS LEYENDO
•Perfectly Wrong•
Novela JuvenilΊσως μερικές φορές το λάθος είναι καλύτερο από το σωστό,ίσως να πρέπει να ακολουθούμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας και όχι ο νους μας. Ίσως η αγάπη σε οδηγει στην πληρη τρελα.Ισως.Ομως είναι αρκετή; Αρκετή για να μείνεις; .... "ΚΆΝΕ ΚΆΤΙ ΓΑΜΩ, ΔΕ...