Planlanmış Evlilik (J.J.K. x Sana) SAKOOK

26

Jungkook POV

Sana'yı istediği yerde bıraktıktan sonra doğruca Rose'nin yanına gitmiştim. Benim yanımda çalışacağı haberini ona verecektim.

-Aşkım!!!! Bugün akşama doğru beni sizin şirketten aradılar görüşme için!!! Düşündüğüm şey mi yoksa?

+Aradılar mı? Demek o kadar hızlı halledecekler. Evet ben de sana bunu söyleyecektim. CV'ni bugün ilettim.

Rose daha fazla konuşmama izin vermeden beni öpmeye başlamıştı.

+Dur sakin ol!! Hani dizi izleyecektik.

-Cık cık cık, çok ayıp benden böyle kaçamazsın sevgili patronum, gel buraya...

Beni sürükleyerek yatak odasına götürmüştü.

-Önce ihtiyacım olanı bana vermelisin... Sonra diğer şeylere sıra gelir.

Dudaklarını ısırarak üzerindeki kimonunun kuşağını çözmüştü. Gülümseyerek ona baktım, onu kırmak istemiyordum ama yaptığı bu hareketlere rağmen onu şu an arzulamıyordum. Yanıma geldi ve davetkar bakışlarla kemerimi çözdü. Sanırım kaçamayacaktım...

Daha hızlı olmam için bağırıyordu, zihnimi baştan toplayamamış olsam da kendimi ritme kaptırmıştım. Arkasını dönmüş bir şekildeydi, ellerim sırtında, vücuduma çarpan kalçalarında dolaşıyordu. Işığın oyunlarıyla karamel renkli saçları kahverengi görünüyordu gözüme, Sana'nın saçları gibi... Uzandım saçlarını kavradım.

-Oh Tanrım!!! Evet!!! Evet!!! Jungkook!!

Kendimi daha fazla tutamayacaktım, o an geldiğinde kahverengi görünen saçlarından tutarak kendime doğru sertçe çektim ağzımdan farkında olmadan inlemeyle karışık onun adı çıktı:

+Sana!!!

Üzerine yığıldığımda yaptığım gerizekalılığın henüz farkına varamamıştım. Sanırım o da anlayamamış olacak ki bir kaç saniye nefes nefese o şekilde kalmıştık.

-Defol git üzerimden, defol!!

Yatakta doğruldum, ben ne yapmıştım?

+Rose! Rose ben inan neden, nasıl oldu bilmiyorum, özür dilerim.

Kimonosunu giyerek içeri gitmişti, yanına gitmeliydim.

+Nolur Rose affet beni, düşündüğün gibi değil, "saat geç mi oldu, o kızı almam gerekiyor, başıma bela açacak, aileme şikayet edecek" diye tedirgindim, düşündüğün gibi değil gerçekten.

Rose yüzüme bakmıyordu, elindeki telefonuna bakıyordu

+Rose, lütfen bana bak. Baksana burada seninleyim. O kızı bir cafeye bıraktım yanına geldim. Seni yanıma işe aldırıyorum. Sana ne kadar değer verdiğimi görmüyor musun?

Rose gözlerinin yaşını silmiş etrafa bakmaya başlamıştı.

-Bu evi sevmiyorum, hem iş yerine uzak, hem de küçük, başka bir yerden ev mi baksam?

+O-olur... Bakalım. İstersen hemen yarın bakmaya başlayalım.

Bu yaptığım öküzlüğü unutturacak her şeyi yapmaya hazırdım.  Rose dudaklarını bükerek bana baktı:

-Gerçekten onu düşünmüyordun değil mi?

+Saçmalama tabii ki seni düşünüyordum, hem onu düşünsem onun yanında olurdum.

-Gitme bu gece o zaman.

+Gitmem lazım ama daha zamanımız var, dizi izleyelim mi?

Televizyonun karşısına geçtiğimizde  Rose elindeki telefonla ilgileniyordu: