Look Here | Taekook ✓

♡54♡

Jungkook~

Birkaç gündür yaptığım aktiviteyi yaparak kendimi yatağa attım ve yorgun bedenimi dinlendirmeye çalıştım. Bugün 5. konserimi vermiştim. Ve bir haftadan uzun süredir Seul'dan ayrıydım.

Ve bu bir haftadan uzun süredir Taehyungla konuşmuyordum. Onu aradığım zaman açmıyordu. Birkaç tane mesajla geçiştiriyordu. Neden ağladığını bile söylemiyordu. Ve ben ciddili anlamda çıldırmak üzereydim.

Konserlerde bunu düşünmemeye çalışıyordum. Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyordum. Ama sanki performansım düşmüştü. Hayranlarım çok enerjikti bu yüzden onların yanında gülümsüyordum. Ama o kadar.

Gerçek hayatta gülümseyemiyordum. Bir şeyler çözülene kadar da gülümseyeceğimi düşünmüyordum.

Telefonumu elime alıp mesaj var mı diye baktım. Yoktu. Ben de instagrama girip yeni bir şey var mı diye baktım. Biraz gezindikten sonra dayanamayıp Tae'nin hesabına girdim.

Yeni bir fotoğraf yoktu. Son fotoğrafına girip yorumlara baktım. En son yorumlar ilgimi çekmişti.

g: Taehyung-shi iyi misin? Kaç gündür etkin değilsin ve bir şey paylaşmıyorsun.

p: Jungkook da bir şey paylaşmıyor, acaba aralarında bir sorun mu var?

magazinamayalan: Şok şok şok Taekook çifti ayrılmış mı?

Sinirim bozuldu ve hesaptan çıktım. Ayrılmak kelimesini görmek bile istemiyordum. Çünkü öyle bir şey olmayacaktı. Ayr*lmak kadar iğrenç bir kelime var mıydı?!

Telefonumu bıraktım ve sinirli bir şekilde uykuya daldım.

............................................................................

Bir o yana bir bu yana koşturan insanlardan sıkıldım ve telefonumu alarak makyaj koltuğuna oturdum. Her konser öncesi aynı görüntüyü görüyordum. Beni geriyorlardı ama haberleri yoktu.

Sahneye çıkmama 10 dakika falan kalmıştı. Çıkan videoların sesini duyuyordum. Ayağa kalktım ve nefes egzersizlerimi yapıp sağlıklı bir şekilde adrenalin salgılamaya çalıştım. Telefonumu çıkarıp ana ekranımdaki Taehyung'u öptüm sonra sahneye çıkacağım koridora geçtim. Mikrofonumu son kez kontrol ettiler ve çalacak şarkıyı işaret eden sesle birlikte sahneye çıktım.

Beni gördükleri anda bir uğultu ve alkış başladı. Gülümseyerek eğildim ve şarkıya başladım.

Şarkı söylemek beni rahatlatıyordu. Hayranlarımdan adımı duymak beni daha da rahatlatıyordu. Şarkının bazı yerlerini seyirciye bıraktım. İlk şarkı bittiğinde alkışların bitmesini bekledim ve biraz sohbet ettim.

Sonra ikinci şarkı üçüncü şarkı derken son şarkıya gelmiştik. Fazlaca yorulmuştum ama bu akşamın iyi geçtiğini düşünüyordum. Hakkını vermiştim sahnenin. Yavaş melodi kulaklarıma dolunca gözlerimi kapattım. Aklıma gelen yüzle birlikte bir iç çekerek şarkıya girdim. Şarkının sözleri onunla daha anlamlı bir hale geliyordu ve ben onu çok özlemiştim. 10 günde bir insan bu kadar özlenir miydi bilmiyorum ama özlemim kalbime fazla geliyordu artık.

Şarkı bittiğinde gözlerimi açtım ve gülümsemeye çalışarak el salladım. İki üç dakika sahnede durup vedalaştım. Sonra sahneden inmek adına döndüm. Fakat kulise geçen koridora girmeden önce kırmızı saçlar dikkatimi çekti. Sahnenin yanında duruyor ve gözlerimin içine bakıyordu.

Kalbimin hızla çarpmaya başlamasıyla bir an bayılacağımı düşündüm. Şoku üzerimden attığımda hızlı adımlarla sahneden inip onun yanına gittim. Beni gördüğü an ağlamaya başlaması ve benim de başını omzuma alıp sarmam bir olmuştu. Gözlerim doluydu ve ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.