Zelina "Princess Hurt"

Jazz a little bit

Chapter Twenty-Two

"Sir,I really have to---"Naitikom niyang muli ang mga labi nang lumapat ang kamay nito sa noo niya.Ang lakas talaga ng epekto ng simpleng gesture nitong iyon sa kanya.

"You still have a fever,Jazz."

"I-Iinom nalang ako ng gamot.Mawawala rin 'yan mayamaya..."

"You need to rest."

"I know!I'll do that later after finishing my work."

"There are loads of people in my company.They can do your work for now.Besides it wouldn't be a deal for me if you'd be off work for a day."

"Hindi puwede!Baka isipin ng mga katrabaho ko na hindi ko sineseryoso ang trabaho dahil ikaw mismong big boss ko ang nag-utos!"

Tinangka niyang bumangon ngunit hindi pa siya nakakatayo nang tuluyan ay naitulak na siya nito pabalik sa kama.And he was suddenly on top of her!Napakurap-kurap si Jazz.Humahaplos ang mainit na hininga ni Brix sa mukha niya tanda nang ilang pulgada lang ang layo ng mukha nito sa mukha niya.

"H-hey!"

"Kailangan mong magpahinga,Jazz,"he said firmly."And I'll make sure you will do just that."

Hindi na-digest nang nanlalabo niyang kamalayan ang sinabi ni Brix sa kanya dahil ang tanging mukha nitong napakalapit sa kanya lang ang nakarehistro sa isip niya.And those lips.Nakita niyang bumuka iyon ngunit hindi sa sinabi ng binata natuon ang kanyang pansin kundi sa mga labi nito mismo.

He really had a perfect lips.Napalunok siya.And then his lips stopped moving.He was not speaking anymore.Unti-unting lumapit ang mga labi nito sa kanya.He was going to kiss her?Naipikit niya nang mariin ang mga mata.Naipikit niya ng mariin ang mga mata.

Oo nga at galit siya binata pero matagal niyang pinangarap na magkaroon sila ni Brix ng ganitong eksena.Ngunit ngayon ay parang gustong lumabas ng puso niya sa kinalalagyn nito dahil sa matinding kaba?Napadaing nang sa halip na mainit na labi ng binata ang naramdaman niya ay ang pagpitik nito sa kanyang noo ang natikman niya.Naramdaman niya ang pagtayo nito pagkatapos.

"Hoy!Para saan 'yon?"reklamo ni Jazz.Nakaupo na siya habang hinihimas ang noong pinitik nito.

"Nothing,"balewalang sabi ni Brix."You stay here while I get you something to eat,"sabi nito bago tuluyang lumabas ng kuwarto niya.

Naguguluhan man ay napatitig na lang siya sa pintong nilabasan ng binata pagkatapos ay napahawak sa dibdib.Nagwawala pa rin iyon sa kabila ng pagkawala ng taong dahilan ng pagwawala niyon.Tuluyan nang nawaglit sa isip ang trabaho.Iisang pangalan na lang ngayon ang nangingibaw sa isip niya.Brix.

"Jazz,stop staring and go to sleep!"Sita ni Brix sa kanya nang hindi man lang siya nililingon.

"I'm not sleepy,"nakalabing sagot niya.Isa pa,nag-e-enjoy siyang panoorin lang ang binata.Tanggap na rin niyang hindi siya makakapasok sa trabaho.Kung ganito ba kagwapo ang magiging bantay niya,bakit pa nga siya magrereklamo?

"Kailangan mong matulog.May sakit ka."

"Hindi nga ako makatulog!Isa pa,okay naman na ang pakiramdam ko,eh."Totoo iyon.Pagkatapos kasi siya nitong dalhan ng pagkain at painumin ng gamot ay unti-unting gumaan ang pakiramdam niyan

Sa wakas naman ay tiningnan siya ni Brix.Ibinaba nito ang librong hawak pagkatapos ay lumapit sa kanya.Dapat ay nasanay na siya sa paghawak-hawak nito sa noo niya,ngunit nang gawin nito iyong muli ay ay matindi pa rin ang epekto niyon.

"Bumaba na ang lagnat mo."

"Sabi ko naman sa'yo,eh."

"You still need to take your medicine and rest.Para tuluyan nang mawala ang lagnat mo."Umayos ito ng tayo sa harap niya."Ano'ng gusto mong kainin?"

"Makakaalis ka na.Mabuti na ang pakiramdam ko."Palihim na nag-sorry siya sa isip.Sinusubukan lang naman niya kung makakalusot ang pagtataboy niya.Ni hindi nga niya alam kung bakit magkasama sila ngayon.

"Who said so?I'm not leaving you in this situation."

"Really? Your not leaving me?"hindi makapaniwalang tanong ni Jazz."Joke."

"Are you still mad at me?"

"Of course,I am!"

"Okay,"sabi ni Brix saka tumalikod."Stay here,"utos nito bago pa man siya tuluyang makabangon at sundan ito.

Ilang minuto ang nakalipas at muling bumalik ang binata sa kuwarto niya.May dala itong tray nang pagkain.Hindi niya alam kung ano 'yon.Nagkunwari siyang hindi napansin ang binata.Mahigpit na niyaka niya ang unan sa tabi.Naramdaman niyang niyugyog ng binata ang balikat niya.

"Pinagluto kita ng lugaw.Kain ka na habang mainit pa,"ani Brix sa kanya.

Bumangon siya paupo at sumandal sa kama."Paano ka nakapagluto ng lugaw,eh,wala naman akong bigas?"ani Jazz habang nakatingin sa hawak ni Brix na bowl.Sa totoo lang ay dalawang linggo na siyang hindi naggro-grocery puro fast food at cup noodles na lang ang kinakain niya itong mga nakaraang linggo.

"Bago ako pumunta kanina dito dumaan na ako sa grocery.I also bought some fruits for you.Nilagay ko na sa ref mo."paliwanag nito.

"Teka nga!Hindi ka naman doctor bakit todo alaga ka sa akin?At saka,anong agenda mo?Dealing with me?"

"Anong agenda at deal ang pinagsasabi mo? I'm here because I'm just concern."

"Corncern ka,consern ka,cornsern ka!Ah,nag-aalala ka sa akin!Bakit?Dahil mahal mo ako,"pang-iinis ni Jazz.

"Whatever!"nakakunot-noong sagot ng binata.

Evil laugh.Perfect scores.Matalo pikon!

Next...