Zelina "Princess Hurt"

Angry of Forgiveness

Chapter 15

Brix closed his eyes again.Bumalik sa isip niya ang isang alaala nila ni Jazz.

He was excited to come home that night.Jazz was waiting for him in his apartment.She said they were going to talk about something.He knew he should not worry.She always came over to his apartment to talk about anything and everything under the sun.

Kumuha siya nang apartment para lamang magkaroon sila ng sariling lugar.Ganoon niya ito kamahal.The moment he opened the door,he saw Jazz in the kitchen.She was preparing their dinner.He never thought that a woman would look elegant wearing an apron.Jazz just managed to do that.

"Hi,"bati niya rito.

"Hi yourself.How was your day?"tanong nito.

"Tiring but satisfying.And happy 'cause you're here."

"Asus!At talagang nambola pa ang magaling na lalaki."

"Hindi bola 'yon.What are we going to talk about,Dear?"tanong niya.

Bumuntong-hininga ito.
"Si Papa David kasi,eh..."simula nito.

Bigla siyang kinabahan sa pagbanggit sa ama nito."On the other hand, kumain na lang muna tayo,"maagap na sabi niya.

Bumalik ang ngiti nito.
Nang matapos silang kumain at magligpit ng mesa ay nagtungo na sila sa sala at doon nag-usap.Ayon dito, gusto na raw nang ama nito na ipagkasundo ito sa anak ng kaibigan nitong bussinessman.At walang iba kundi si Nicoh iyon ang kababata ni Sonia.

"Ano'ng sinabi mo?"tanong niya.

"What would I say?Alam mo namang hindi ako puwedeng magdahilan.Isa pa,ayaw ka nila para sa akin dahil tita mo si Mamita Hannah.Jack,natatakot ako.What if tuluyang paglayuin nila tayong dalawa.Ayokong magkahiwalay tayo.Hindi ko kaya 'yon,"maluha-luhang sabi ni Jazz.

"Let's not think about it for now.Let's just cross the bridge when we get there,okay?Pero isa lang ang sigurado ako.I will fight for you and our love no matter what.Kahit ipa-salvage pa ako ng ama mo.I love you.You know that, right?"

She gave him such a sweet smile that almost melted his heart.

"I love you,too.Don't ever leave me, okay."

"I won't."

Ngunit ang gabing iyon na rin pala ang una at huli nilang pagkikita ni Jazz dahil itinago na ito ng kanyang ama.Dinala pa sa kung saang parte ng Amerika upang itago ito.Nanlumo siya nang malamang pati ang dalaga ay hindi rin nagpakita sa kanya.Sa pangungulila sa dalaga ay iginugol na lamang niya ang sarili sa kanyang kompanya.At ngayon magbabalik ito para guluhin siya.Ipinilig niya ang kanyang ulo.It seem like it triggered the memories he chose to bury deep in his past.Kaya nga nag-aalangan siya.He knew that would happen.

"I've had you checked and Bea's account,too.Hindi ako gano'n katanga para hindi malaman ang plano mo at ang talagang sadya mo rito,Miss Ocampo.Bea threatened me back then, anyway.Matagal ko nang hinihintay ang pagganti niya sa'kin.I didn't think it was gonna be you.Sa tingin mo,hindi ko mapapansin ang mali sa nangyayari sa araw ko?This is my place.May game.And in my game,I always win,"seryosong sabi ni Brix.Mayamaya ay nakipaglabanan ito ng tingin sa kanya.

Naikuyom ni Jazz ang dalawang kamay niya sa kanyang tagiliran sa sobrang inis--hindi,galit na pala ang nararamdaman niya.Por que may kapangyarihan ito sa mga tao roon ay sasamantalahin nito iyon at gagamitin ng higit pa sa dapat nitong panggamitan.Labis siyang naiinis sa ugali ng binata.

"Actually ang plano ko talaga ay putulin ang ulo mo at ibigay iyon sa mga taong pinahirapan mo.That would make me the happiest person on earth,too.Kahit wala na ang thirty thousand,"sarkastikong sabi ni Jazz.Ngayon lang niya napansin na napakabilis pala ng tibok ng kanyang puso.Hindi eratiko at hindi rin dahil kinikilig siya kundi dahil sa sobrang galit niya kay Jackson Brix.

"Are you going to cry now, Trouble?By the way,thank you for making my day so thrilling and interesting.I had fun today,"he said, mocking her.

"Hindi 'yon ang definition ko ng "fun,""ani Jazz at lumapit pa kay Brix.Hinawakan ni Jazz ang magkabilang balikat ang binata na ikinakunot-noo nito.Nginitian lang siya ni Brix.
"Ito,"mariing sabi niya,saka walang ano-anong sinipa ang pinakasensitibong bahagi ng katawan nito.

Napaatras si Brix at napahiyaw sa sakit.Mayamaya ay bigla na lang itong napaluhod.Napangiti si Jazz nang makita ang sakit sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya.Mas nangibabaw kasi ang sakit na iyon kaysa sa inis o galit ni Brix.That look on the mighty face told her it was one hell of a perfect shot.Tinalo niyon ang pagkagulat sa mukha nito kanina.

"It was nice having fun with you,Monster Brix.'Til next time,"sarkastikong sabi ni Jazz.May ngiti sa mga labing lumabas siya ng opisina.Kinuha niya ang kanyang bag at tinungo ang elevator.

Nakahinga nang maluwag si Jazz nang nakasakay na siya sa elevator.Pinindot niya ang G button ngunit bago pa man sumara ang pinto ay nagulat siya ng bigla nalang pumasok si Brix at walang ano-anong hinawakan ang batok niya.Bago pa siya makapagprotesta ay naramdam na niya ang mga labi ni Brix sa mga labi niya.

Next....