Tahanan at Mundo | Blaster Silonga

Chapter 28

CHAPTER 28

Tienna's POV

//Flashback//

Linabas ni blaster ang kanyang phone at sabi niya...

"Picture tayo love"

"Okay" sabi ko at nagsmile na sa camera.

Hindi siya nagiismile at sumandal sa balikat ko at nagpicture.

"Smile silonga." Sabi ko at hindi padin siya ngumingiti.

Ginawa ko, hinawakan ko yung pisngi niya at hinila ito para magmukhang nakangiti.

Nagpout naman siya sa camera at pinisil ko yung pisngi niya. Ang cute niya kasi.

Tinago niya na yung phone niya at parang bata na tuwang tuwa dahil may pic na daw siya sakin ulit.

//end of flashback//

Naluha nanaman ako ng maalala ko yung mga yon. Ang sakit sakit padin. Nandito parin lahat ng kirot at hapdi.

"Bakit mo ko sinaktan?!" Sigaw ko at saka ng tapon ng isang bato papunta sa tubig.

"Stop Tienna..you should forget all about him. You should forget every part of him. You should forget all from the past. Let him go." Sabi ko sa sarili ko habang pinupunasan yung luha ko.

At biglang may nagsalita sa likod ko..

"And then why did you left me without any word? Why do you want to forget every part of me? Why do you want to forget all about me? Why do you want to forget all from the past? And why are you letting me go? Do you think that i want it? Do you think that is the best choice for us to be happy again? Do you think i'll just easily forget Albertiene Ferrer? Na parang walang nangyari? Na parang ganun ganun nalang? Na parang wala tayong pinagsamahan? Na parang hindi kita minahal ng higit pa sa sarili ko? Do you think that i will let you go AGAIN? Do you think na ngayong nakauwi ka na, sa tingin mo ba papakawalan pa kita uli? Sa lagay ko ba na to, sa tingin mo hindi na kita mahal?"

Narinig ko nanaman ang boses ng taong pinakamamahal ko. Agad naman akong lumingon sa likod ko.

Siya nga..

At napatayo nalang ako, sinabing "ter.. What are you doing here?"

"What am i doing here? I just want to prove na mahal parin kita. Na hindi mo na mababago yun dahil ikaw na ang nakatatak dito sa puso ko. I'm sorry Albertiene, i'm very sorry. I still love you." Sabi niya

Agad naman akong tumakbo papunta sakanya at yinakap siya..

"I really missed you blaster.. I still love you too" sabi ko habang umiiyak at nakayakap ng mahigpit sakanya.

Namiss ko siyang hawakan, yakapin at kausapin. Namiss ko si blaster. Namiss ko siya. I missed every part of him.

Ito yung hinanap hanap ko sa loob ng isang taon. Ang mahagkan si ter ng mahigpit.

"I missed you too Tienna, sobra. Wag ka nang aalis ulit please? Dito ka nalang sa tabi ko. Wag mo na akong iiwan ulit dahil hinding hindi ko gagawin yun sayo. Mahal na mahal kita. Matagal kitang hinanap. Matagal kong hinanap yung yakap at boses mo." Sabi niya habang umiiyak, ngayon ko lang siya nakitang umiyak ng ganito.

Kinuha niya ang aking kamay at isinuot sakin ulit yung ibinalik ko sakanyang bangle na binigay niya sakin dati na puno ng charms at yung singsing na may bato na red sa gitna. Hay, namiss ko tong singsing at bangle na to. Isang taon ko din tong hindi naisuot noh?

Hinawakan ko ang pisngi niya and i kissed him passionately. Matapos ang isang taon, ngayon ko lang ulit nahalikan ang kanyang mga mapupulang labi. Nahanap ko na ulit yung hinahanap ko sa bawat araw na gigising ako.