The Day I Fall

- 16 -

Chapter 16
- sight -

Matapos ang away namin ni Eya wala ng komunikasyon na umikot sa aming dalawa.
Nong lunes nagkita kami pero hindi kami nagpansinan . Halos lahat ng kaklase ko ay nakapansin non at tinatanong ako kung nag-away ba kami.

“ Uy! Bat di kayo nagpapansinan? ” tanong sa'kin ng concern kong kaklase. I smile back at her. “ Wag mo ng intindihin 'yon . Ang mas tuuanan mo ngayon ay 'yong clearance natin. ” sabi ko at lumabas ng classroom.
Start na ng clearance namin at pagkatapos non ay mag-mo-moving up na kami.
Ngayon nga lang kami nag-away ni Eya. This is the first time na nagalit ako ng sobra-sobra.
“ Excuse me. ” rinig kong sabi ni Eya sa likoran ko dahil nakaharang ako sa pintuan.
“ Sorry. ” sabi ko at tuluyan ng umalis ng classroom.

Love. Ito 'yong sisira sa buong sistema ng brain cell ko at sa friendship namin ni Eya. Bakit ba umabot ba dito? Now I'm regretting everything lalo ng sabihin ko kay Eya na wala siyang pakealam sa'kin.
This is not the time na magtampo din ako at bigyan pa ng sama ng loob si Eya. Like C'mon She's my best best friend.

“ Ano ba!? Dalian niyo nga diyan magpapa-clearance pa kami o! ” rinig kong sabi ni Eya sa mga kaklase kong nagkukumpolan sa Science faculty.
“ Eya. ” tanging banggit ko at napatakbo ng di oras kay Eya.
Hindi ako nagdalawang isip na yakapin niya na alam kong ikinagulat niya at ng mga taong nakapaligid samin .

“ Bat ka yayakap-yakap? ” nagagalit na ewan na tanong sa'kin ni Eya. “ Kasi..... Ayaw ko nito. ” sabi ko nangingiyak. “ E! Kung ayaw mo pala, bakit kasi di mo linawin feelings mo? ” tanong niya . Kumawala ako sa yakap.
“ Can we talk privately . ” sabi ko . Eya nodded at me . Pumunta kami sa pinaka-malapit na vacant classroom para mag-usap.

—

“ Sorry. ” diretsohang sabi ko kay Eya.
“ Sorry din. ” nahihiyang sabi ni Eya at kinakamot ang ulo niya.
“ Naging emotional ako at hindi na-control ang galit ko. ” pagpapaliwanag ko.
“ Nagsinungaling ako at hindi inintindi ang feelings mo. ” pagpapaliwanag naman niya sa'kin. We look at each other and we hug for a couple minute.
Kumawala kami at parang temang na nagiiyakan. Matapos ang pagdra-drama namin. Eya open the conversation again pero this time maayos na.

“ Do you like him pa ba? ” tanong niya. I smile lightly.
“ I like him but i don't know what I'm feeling right now. Masyadong magulo dahil wala siya at may gf siya. ” malinaw na pagpapaliwanag ko.
“ Maybe that's why you wan't to forget him dahil magulo nga ang feelings mo. ” sabi ni Eya with her understanding voice.
Kahit na may gusto siya kay Adrian alam kong gusto din niya akong intindihin.
“ Pero..... ” pagbitin ko at tinignan si Eya . “ I saw him last Tuesday . ” sabi ko at tumingala .
Alam kong napatingin si Eya sa'kin at naghihintay ng explanation. “ Anong nangyare? ” she ask. I smile .

_______

♠ Ｐａｓｔ ｆｏｒｗａｒd ♠

                 tuesday    5:45 pm

Uwian na namin pero hindi pa rin ako pinapansin ni Eya hanggang sa magka-uwi na ako siya pa rin ang iniisip ko until may kumatok sa pinto ng kwarto ko.
“ Anak! Samahan mo ako bibili sa palengke . ” out-of-nowhere na paganyaya sa'kin ni mama. “ Ma! Ano ka ba! Hapon na kaya. ” sabi ko kay mama. Nanaginip ata sya e.
“ Dali na at bibili ako ng blouse ko sa moving up mo para maging presentable naman ako at mamaya mag iba isip ng papa mo at di na mabigay ng pera. ” so!? 'Yon pala ang dahilan. Tumango na lang ako at nagsuot ng plain t-shirt at nagjogging-pants.

* Palengke *

“ Ma! Mag-float tayo. ” yaya ko kay mama habang naglalakad kami papuntang sari sari store .
“ Sige . ” sang-ayon ni mama at
Bumili kami ng float sa isang sikat na Float store.

Matapos namin magpahinga ay nagtuloy na kami sa Mall para bumili ng blouse ni mama sa darating na moving-up. Talagang pinaghandaan iyon ni mama dahil aakyat sya syempre. Naka-sama kasi ako sa with honors and conduct award and i'm bless about that. Di ko nga aakalain na masasama ako e.

“ Anak isuot ko lang ito. ” sabi ni mama sabay turo sa hawak niyang blue blouse with strip. Tumango ako. “ Magtingin-tingin din pala ako ma. ” sabi ko kay mama at tuloyan ng naggala-gala. Nilibot ko ang Dress store at halos panay pang-girlish ang mga damit.

Natuon ang tingin ko sa labas ng store . Napatingin ako sa mga couple na naglalakad sa harapan ko. Naalala ko na naman 'yang Adrian na 'yan . Kung alam ko lang kasi nong una. Tch. Hayaan na nga mawawala na talaga ang feelings ko sa kanya at wala naman din siyang pake doon .

“ Kuya pwede niyo po ba ako tulongan. ” sabi nong isang ate na maraming hawak na mga eco bag.  Habang 'yong kuyang hinigingan niya ng tulong ay nakatalikod.

Nong una di ko na sana papakealaman pa dahil alam ko naman tutulongan siya nong kuya pero ng mapalingon ulit ako . Di pa niya tinutulongan. Kabastosan! Lalabas na sana ako ng store para tulongan 'yong ate ng biglang...

“ Tulongan ko na po kayo. ” nakangiting sabi ni ADRIAN .

Nanlamig ulit ako at hindi mapakale. Ito 'yong lagi kong nararamdaman sa tuwing nandiyan siya and for some reason feeling ko may sakit na talaga ako.
“ Salamat. ” sabi nong ate at ibinagay sa kanya 'yong mga dala-dala niya. I smile. Di ko din alam e. Naglakad na sila paalis at tutok na tutok ako kay Adrian na nakangiti. Until .... He suddenly look at my direction kaya tumingin ako sa taas ng kesame.
That's a lame excuse. Bahala na! Basta hindi ko na siya makatitigan pa. Mamaya ma-fall na naman ako e.

♠Ｅｎｄ ｏｆ ｆｌａｓｈｂａｃｋ♠

—

“ So~ ang ibig mo bang sabihin kapag nandiyan siya nanginginig ka , nanlalamig , di maipinta ang mukha at kumakabog ang puso mo pero kapag wala siya para kang inoff na Tv . Ganon ba? ” sabi ni Eya sa'kin. I simply nodded dahil tama naman siya.
She chuckle . “ Ang wierd ng feelings mo Tol! ” natatawang sabi niya . “ Ano ba Eya! Hind ka nakakatulong. ” sabi ko at tinarayan siya. She make a serious face. “ Umamin ka sa moving up. ” napatingin ako kay Eya. “ What? ” gulat na tanong ko.