Noblesse

Epilogue

"Eliz... hindi pa din kayo ok?" Hindi ko pinansin si Cordelia na tumabi saakin. "Huy!" Inis na tinignan ko siya.

"Mind your own business!" Galit na sigaw ko saka tumayo at tinalikuran siya.

"Huwag mo akong masigaw sigawan Elizabeth ah." Napairap ako sabay lingon sa direksiyon.

"Can't you see? Badtrip ako diba? Halata namang ayoko ng kausap diba? Tapos magtatanong ka pa kung ako na ba kami? Eh samantalang kakakita mo lang na nag-iiwasan kami kanina! Ano bang trip mo? Ang manginis? Porke ba nasa tabi si Darost? Hello?! Edi ikaw na may love life! Pakielam ko sa buhay na ganun! Basta pabayaan niyo ako! Badtrip na nga yung tao mang iinis pa lalo." Kunot noo at gigil na gigil na sabi ko. Yung hinayupak kasing yun. Umalis na nga si Kim Middleton napaliwanag na saakin ang lahat pero yung gago ayaw mamamsin! Edi bahala siya sa buhay niya! Akala niya naman kawalan siya!

"Elizabeth.. sorr---"

"Leave me alone, Cordelia." Malamig na sabi ko. Umalis siya at malunggkot na tumalikod saakin. Ewan ko pero hindi ako nagsisi sa nakita ko. Kinakain ako inis ko.

"Elizabeth---"

"Dad leave me alone." Walang ganang sabi ko.

"Lahat na lang ba itutulak mo palayo?" Pagak akong tumawa saka tinignan si dad na nasa harap ko.

"Yeah. Kahit ako pa ang mag isa sa buhay kayo ko. I'm always like that my real dad. Nanjan nga si tito na akala ko tatay ko pero parang napakalayo niya at ang hirap abutin. Ah nope. Lahat kayo. Yun ang pinaparamdam niyo saakin. Papansin, kakausapin, makikipagtawanan lang kayo saakin kapag no choice kayo na ako na lang ang pwedeng daldalin. Except him dad. Except Masoe, but that bastard disappointed me. I'm mad. I want to hate all of you but I can't. I just can't. So ako na lang ang mag-aadjust." Mahabang sabi ko at nagsimula ng maglakad. Lahat ng mga makakasalubong ko iniiwasan ko. Nagpapanggap na nagbabasa para hindi nila ako kausapin. Tumigil lang ako sapaglalakad ng nasa tapat na ako ng pinto ng kwarto niya. Walang katok katok na binuksan ko yun at bumungad saakin ang taong tumulong pero ginamit ako.

"Hey, how are you?" Bungad niya ng makita ako.

"Not fine."

"Why?" Napairap ako sa tanong niya.

"Stop pretending. Alam kong alam mo naman. By the way, aalis na ako dito. Just wanna say goodbye and thank you."

"Nah. Ako dapat ang magsabi sayo ng thank you." Nagkibit balikat lang ako at tinitigan ang malaking tiyan niya.

"Hindi pa din ba lumalabas si Krodea? Walang sign?" Nagulat siya sa sinabi ko. "What?"

"Paano nalaman ang pangalan niya?" Gulat na gulat na tanong niya.

"Seriously? O baka naman nagpapanggap ka lang?" Taas kilay na tanong ko. Umiling siya sabay sapo sa sinapupunan niya. Napabuntong hininga ako at tumabi sakanya.

"Nagpapakita siya. Minsan tumutulong minsan ng gugulo lang. Madalas niyang gawin mag fake news." Mataray na paliwanag ko.

"Nagbago ka na.." Napatingin ako sa mga mata niya dahil sa sinabi niya. Tipid akong ngumiti sakanya.

"Yup. At dahil sainyo yun." Napatigil siya sa sinabi ko. "Pwede bang tumigil kayo sapagpapanggap? Alam niyo kung bakit? Ang plastik niyo kasi ehh.. hindi lang yun, manggagamit pa. Baka naman gusto niyo din magbagong buhay. Kasi kahit gaano kayo kabait kung may ganong bahagi pa din kayo ng ugali wala din. Masama pa din kayo. Tama ka, pwedeng tagapagligtas namin kayo o kakampi pero pwede din namin kayong kalaban. Think carefully, nasaang panig ba talaga kayo? Wala right? You're the enemy of good side and the bad side. Nakakasura na, promise... kaya kung pwede lang magpakatotoo kayo. Kahit hindi na kayo magbago. Magpakatotoo na lang kayo. Nakakainis kasi yung mga katulad niyo eh." Napakurap kurap siya sabay tawa ng mahina.